Prachtfilm: I, Tonya

Tonya Harding was de eerste Amerikaanse kunstrijdster die de driedubbele axel beheerste, maar is de geschiedenis ingegaan vanwege haar betrokkenheid bij een poging haar rivale Nancy Kerrigan het ziekenhuis in te slaan. Iedereen haat Tonya. Maar niet meer nadat je de biopic I, Tonya gezien hebt, gebaseerd op “wildly contradictory interviews” met de betrokkenen.

Tonya heeft niet de frêle elegantie die van kunstrijdsters verwacht wordt. Ze ziet eruit alsof ze dagelijks hout hakt, merkt haar coach op. Dat komt omdat ze iedere dag hout hakt, zegt haar moeder, een verschrikkelijk mens dat haar dochter mishandelt. Tonya vlucht het huis uit, trouwt jong. Haar man mishandelt haar ook. En dan klaagt dat nufje van een Kerrigan als ze ook eens een keer klappen krijgt. Terwijl Tonya niet beter weet dan dat die bij het leven horen.

Margot Robbie

Actrice (en producer) Margot Robbie – van wie ik nog nooit gehoord had – is fenomenaal als Tonya. Verbeten als schaatster, overtuigd van haar recht op de Olympische titel. Kettingrokend in de interviews. En af en toe recht in de camera sprekend, bijvoorbeeld nadat ze haar echtgenoot met een geweerschot het huis uit gejaagd heeft: “Dit heb ik dus nooit gedaan!”

Ook andere karakters, zoals de moeder en de oliedomme aanvallers van Nancy Kerrigan, komen lekker uit de verf. Je ziet de verbazing op de gezichten van de FBI-agenten als ze de aanval onderzoeken en de kruimels alleen maar hoeven op te rapen die naar Tonya’s ex leiden. I, Tonya neemt her en der een loopje met de waarheid, maar de complete waarheid bestaat in dit geval toch niet, waarschuwt de trailer al.