De Zutphense slachter Buikspek heeft in Rusland een roedel wolven gekocht om varkens op een natuurlijke manier te doden. ‘Voor de varkens is het een ellendige manier om aan hun eind te komen, maar bewuste consumenten zullen er blij mee zijn.’

‘Omdat ambachtelijk slachten op steeds meer weerstand stuit, zijn in de loop der jaren machines ontwikkeld die de klus snel klaren’, legt directeur Johannes Zwezerik van Buikspek uit. ‘Een halve minuut ademnood en de dieren zijn zo verdoofd dat ze van hun dood weinig merken. Ook tegen die vorm van verdoving ontstaat echter steeds meer verzet. Tegelijkertijd hebben veel mensen weinig moeite met een gruwelijke dood als het maar op een natuurlijke manier gebeurt. Een hert of rund dat wekenlang verhongert in een natuurgebied tot het van uitputting omkomt, leidt gek genoeg tot weinig protest bij dierenliefhebbers, maar weer wel bij vleeseters die slachtmachines normaal vinden.’

Dit bracht Zwezerik op het idee van de wolven, die volgens hem in een hoog tempo varkens kunnen afslachten als ze maar hongerig genoeg zijn. ‘De dieren bloeden dan op een natuurlijke wijze dood en zijn een beetje aangevreten, maar het grootste deel van het vlees is goed bruikbaar. We denken op deze manier biologisch vlees extra meerwaarde te geven voor de bewuste consument. Het wordt wel iets duurder, maar dat hebben onze klanten ervoor over.’

Vetgemest

Inmiddels heeft Buikspek een grote stal naast de slachterij uitgerust met kunstgras op de bodem en een drainagesysteem voor het bloed. Aan de ene kant worden enkele honderden varkens nietsvermoedend binnen gebracht. Van de andere kant komen zo’n twintig wolven.

Directeur Zwezerik denkt dat het in een uurtje bekeken kan zijn: ‘De varkens kunnen geen kant op en zijn sowieso te vetgemest om aan de wolven te ontkomen. Het is uiteraard niet prettig om te horen en te zien, die schreeuwende en stuiptrekkende varkens, maar de natuur is nu eenmaal wreed. Als het gedaan is krijgen de wolven hun portie, terwijl een robotsysteem de rest van de varkens naar de lopende band schuift ter verdere verwerking.’

Hoewel het vooralsnog een kleinschalig experiment betreft, ziet Zwezerik grote mogelijkheden, zeker nu de wolf weer in het wild in Nederland voorkomt. Strategisch geplaatste varkensvelden zouden kunnen voorkomen dat wilde wolven zich vergrijpen aan schapen die nog niet voor de slacht bedoeld zijn. Ook afschieten van wild zou verleden tijd kunnen worden door gerichte wolveninzet.

Een grootschalige slachtmethode zal de wolveninzet nooit worden, erkent Zwezerik: ‘We doen dit in de eerste plaats voor mensen die van diervriendelijk varkensvlees houden. Dat zijn er gewoon niet zoveel. Het gros van onze klanten heeft geen problemen met de vlugge, vrijwel pijnloze slachtmethode van de machine.’ (joop)(sg)