Na 25 jaar: exit Eudora

Toen ik in 1994 internet nam, kreeg ik een schijfje met wat programma’s. Twee browsers, Lynx en Netscape, die successievelijk vervangen werden door Explorer en Firefox. Andere zaken, zoals een usenet-reader en een chatprogramma, die ik nooit gebruikte. Het mailprogramma Eudora hield al die tijd stand. Ik probeerde Pegasus, Outlook en Thunderbird, maar de functionaliteit viel tegen – en de snelheid al helemaal. Eudora was in 2005 voor het laatst geupdate en inmiddels opgenomen in de collectie van het Computer History Museum, maar de concurrentie was nog altijd niet langszij.

Enfin, ik was dik tevreden met Eudora. Tot onlangs na een Windows update mijn zeker zo bejaarde Photoshop 6.0 het niet meer deed (en Word Perfect 5.1, dat ik nog ergens had staan, evenmin). Dat komt omdat Windows stopt met de ondersteuning van 32-bits software. De laatste Eudora is 64-bits, dus ik zit voorlopig goed. Maar het zette me wel aan het denken: wat als ik mijn favoriete mailprogramma op een ochtend niet meer kan opstarten? Ik heb vijf gmail-accounts als backup, dus mailen lukt wel, maar hoe zit het met mijn archief?

Dus installeerde ik Thunderbird, ooit bedoeld als de opvolger van Eudora. De vorige keer dat ik Thunderbird uitprobeerde, kon ik mijn Eudora-archief nog importeren. Die functie was inmiddels eruit gehaald. Dus installeerde ik eerst een oude versie van Thunderbird, importeerde mijn archief en haalde toen een update binnen. Na twee dagen begint het een beetje te wennen. Het enige wat Thunderbird niet kan is attachments automatisch losmaken van mail. Daardoor wordt de database groot, met als gevolg dat backups lang duren en de zoekfunctie niet zo snel is. Nu nog niet, maar over twintig jaar of zo wel.

Eudora is nu in het archief geparkeerd bij Photoshop en Word Perfect. Toch curieus hoe je sentimentele gevoelens kunt ontwikkelen bij een stuk software, net als bij een versleten maar comfortabele trui.