Als Frances McDormand niet de hoofdrol gespeeld had in Nomadland, een semi-documentaire over Amerikanen die met campers van baantje naar baantje trekken, dan zou het thema me waarschijnlijk niet aangetrokken hebben. En dan had ik wat gemist, want het is een hele lieve film in de sfeer van Nebraska en Straight Story, behalve dan dat een groot deel van de karakters zichzelf speelt. Dan had ik nooit kennis gemaakt met bijvoorbeeld de fantastische Linda May en Swankie.

Goede keus dus van regisseur Chloé Zhao om McDormand in te schakelen. De actrice past moeiteloos in het wereldje en zorgt voor iets van een rode draad in een plotloze film die niettemin geen moment verveelt. Er gebeurt weinig, maar je leert wel steeds nieuwe, aardige sappelaars kennen door de ogen van McDormand, die met Nomadland haar derde Oscar voor beste actrice binnensleepte. Nomadland is zo’n film die je niet kunt navertellen, maar waarvan je jaren later nog een warm gevoel krijgt als je eraan terugdenkt.