Het uur van de olifant, de jongste roman van Otto de Kat, gaat over de trauma’s die twee Nederlandse soldaten oplopen bij het afslachten van Atjehers tijdens de oorlog aan het begin van de vorige eeuw. Beiden zijn ervan overtuigd dat het niet deugt wat Nederland daar doet, maar toch vooral vanuit de paternalistische gedachte dat je zo niet omgaat met je onderdanen. Indertijd relatief progressief, maar anno 2022 is het toch een beetje raar om nog een roman over de koloniale tijd te lezen waarin de gekoloniseerden zelf nauwelijks een rol hebben.

Dat gezegd hebbende is het vanuit literair oogpunt een prima roman. De Kat is een uitstekende verteller, die weet hoe je een verhaal opbouwt. De dialogen vond ik een beetje gekunsteld, maar dat kan aan mij liggen. Ook het bezwaar dat ik bij De Inscheper had, namelijk dat je niet echt in het hoofd van de hoofdrolspelers belandt, blijft overeind. Wat allemaal niet wegneemt dat ik me hier een avond lang uitstekend mee vermaakt heb.