Oroppa, de gelauwerde roman van Safae el Khannoussi, begint met een oude vrouw die opstaat uit de dood, om vervolgens in het eerste van vier delen over te gaan op elkaar heen buitelende anekdotes. Gelukkig bleef het daarbij qua parallellen met mijn eigen Magda is overal. Het geeft toch een beetje een unheimisch gevoel als iemand op dezelfde ideeën gekomen is als jij.

De roman gaat over het leven van Salomé Abergel, een Marokkaanse van Joodse komaf, die jarenlang gevangen heeft gezeten onder het schrikbewind van Mohammed V en daarna een succesvol bestaan als kunstenaar in Amsterdam heeft opgebouwd. In het begin van het verhaal verdwijnt ze van de aardbodem. De reden daarvoor wordt duidelijk in de loop van het relaas van een van haar beulen, dat het tweede deel van de roman vormt. Op een abstracter niveau gaat de roman over macht en machteloosheid.

Oroppa zit plotmatig vernuftig in elkaar. In het eerste deel worden enkele lijntjes uitgezet die niet terugkeren, wat doet vermoeden dat het oorspronkelijke manuscript dikker was maar door de uitgeverij onnavolgbaar werd bevonden. Her en der zitten nog wat sporen van studentikoos taalgebruik – misschien oudere passages? Maar al met al vond ik dat deze roman absoluut de superlatieven verdient waarmee ze is overladen.