
Ik wens iedereen het allerbeste voor 2021. Laten we er een mooi jaar van maken. Om er alvast wat optimisme in te brengen geeft Shantel het goede voorbeeld met het altijd vrolijke en dansbare Disco Partizani.
Ik wens iedereen het allerbeste voor 2021. Laten we er een mooi jaar van maken. Om er alvast wat optimisme in te brengen geeft Shantel het goede voorbeeld met het altijd vrolijke en dansbare Disco Partizani.
Vandaag is het precies tien jaar geleden dat ik als voorzitter naar de rechtbank ging om het faillissement van poppodium Watt aan te vragen. In mijn leven heb ik me nooit zo verraden gevoeld als toen door de gemeente Rotterdam. De afronding van dat faillissement heeft geduurd tot februari 2013 en al die tijd heeft het me veel tijd en energie gekost. Ik heb wel eens begrepen dat de rechtszaken van de curator de gemeente uiteindelijk meer geld gekost hebben dan wat het gekost had om de tent te redden. Dat voelt als een soort genoegdoening, maar treurig blijft het.
Gisteren werd dan eindelijk het forensische rapport gepresenteerd over de beerput van acht miljoen in het voormalige WaterFront pand. Helaas mag ik het rapport zelf niet inzien, maar de samenvattende brief van het college aan de raad (pdf) is al schokkend genoeg. Er werd geen huur betaald, maar wel kwistig bij de gemeente gedeclareerd voor niet uitgevoerde verbouwingen. Tenminste twee ambtenaren hebben actief aan de fraude meegewerkt, negen anderen zijn in elk geval passief betrokken geweest. Leidinggevenden die lont roken, vroegen niet door. De meest verbijsterende alinea uit de collegebrief is echter deze:
Het rapport van SVB Forensics BV geeft een feitelijk antwoord op de vraag wat er is gebeurd en hoe het heeft kunnen gebeuren. Er is nadrukkelijk aan de faciliterende ambtenaren van de afdeling Vastgoed gevraagd naar de reden of motief achter hun handelen. Op die vraag hebben de onderzoekers geen antwoord gekregen. In de gesprekken en uit het digitaal onderzoek zijn geen doorslaggevende feiten of omstandigheden naar voren gekomen die het motief voor hun handelen inzichtelijk maken. Deze vraag hangt als een mist over het rapport en maakt de uitkomsten op dit punt buitengewoon onbevredigend.
Terwijl ik dit stukje zit te tikken speelt Bomba Estéreo ongetwijfeld de boel plat tijdens het Melt! festival in Ferropolis, ergens tussen Leipzig en Berlijn. Ik ben er helaas niet bij. De energie spat er namelijk vanaf bij deze Colombiaanse band, die elektronische muziek mengt met caribische ritmes en venijnige raps. Maar dit clipje is ook al leuk om naar te kijken en luisteren:
https://www.youtube.com/watch?v=MZXlgNMDK3E
Nou heb ik in de loop van mijn programmeerwerkzaamheden voor Sargasso best het een en ander aan videoclips voorbij zien komen, maar slechts zelden komt er iets voorbij waarvan ik denk: zo, dat is vernieuwend. Dat overkwam me wel bij de clip van Ibeyi bij hun nummer River. Statische camera, alleen de hoofden van de twee zussen in beeld en toch fascineert het iedere seconde. O ja, de muziek mag er ook wezen – eenvoudig, maar krachtig gezongen met minimale begeleiding.
https://youtu.be/lHRAPIwsS5I
Oke, de plaat is al vijf jaar oud, maar ik heb hem nu pas ontdekt: het eerste album van Caravan Palace. Onmiskenbaar uit Frankrijk. Zelf noemen ze Daft Punk en Django Reinhardt als belangrijke invloeden, maar ik hoor heel andere dingen: Andrew Sisters, Portishead, Nouvelle Vague, in de verte zelfs Les Négresses Vertes. In elk geval: heerlijke uptempo elektroswing met eclectische invloeden.
Gisteravond hebben we als bestuur met pijn in het hart besloten om stichting Popverzamelgebouw Rotterdam, beter bekend als WaterFront, op te heffen. De laatste administratieve zaken waren afgehandeld en er was simpelweg geen reden om de stichting nog te laten bestaan. Weer een stukje popcultuur in Rotterdam definitief ten grave gedragen.
Colonel Wilkes op banjo en mondharmonica, mevrouw Wilkes op mandoline, twee mannen voor contrabas en drum erbij – voilà The Dirt Daubers. Op hun eerste album Wake up Sinners jagen ze er binnen een half uur dertien nummers doorheen. Razendsnelle bluegrass met een dikke laag nostalgie. Zaterdag te zien tijdens het Pijnackerplein Bluegrass Festival.
We hoeven dit jaar niks onbegrijpelijks in het Koreaans mee te brullen. De zomerhit van 2013 komt namelijk uit Rusland (waar het kwik al de dertig graden haalde dit voorjaar). ‘Riba’ van Leningrad spettert de pan uit.
Boekenweekgeschenken zijn doorgaans vluggertjes met beperkte literaire waarde. Daarom is het een goed idee dat het CPNB dit jaar is teruggekeerd naar het oorspronkelijke concept, ... »»»Gerwin van der Werf: De krater
Oroppa, de gelauwerde roman van Safae el Khannoussi, begint met een oude vrouw die opstaat uit de dood, om vervolgens in het eerste van vier ... »»»Safae el Khannoussi: Oroppa
Greek lessons is de tweede roman van Han Kang, die ik las na De Vegetariër. Het is een intieme vertelling over een Koreaanse leraar oud-Grieks, ... »»»Han Kang: Greek Lessons
Quartier Trois Cents is een arbeidersbuurt in Pointe-Noire, de economische hoofdstand van de Republiek Congo (Brazzaville). Het is de plek waar schrijver Alian Mabanckou opgroeide ... »»»Alain Mabanckou - Broken Glass
Eigenlijk zijn boeken als Rombo van Esther Kinsky niet aan mij besteed. Het is een nagenoeg plotloze verzameling impressies: veel landschapsbeschrijvingen, passages uit encyclopedieën en ... »»»Esther Kinsky - Rombo
Het grafmonument voor Witte de With in de Rotterdamse Laurenskerk is controversieel. Het verdient een kader om het in een hedendaagse context te zetten. Drie ... »»»Een project van Letterhaven: Witte de With ingekaderd