Ik wens iedereen het allerbeste voor 2021. Laten we er een mooi jaar van maken. Om er alvast wat optimisme in te brengen geeft Shantel het goede voorbeeld met het altijd vrolijke en dansbare Disco Partizani.
Resultaten voor de categorie Muziek
Vandaag is het precies tien jaar geleden dat ik als voorzitter naar de rechtbank ging om het faillissement van poppodium Watt aan te vragen. In mijn leven heb ik me nooit zo verraden gevoeld als toen door de gemeente Rotterdam. De afronding van dat faillissement heeft geduurd tot februari 2013 en al die tijd heeft het me veel tijd en energie gekost. Ik heb wel eens begrepen dat de rechtszaken van de curator de gemeente uiteindelijk meer geld gekost hebben dan wat het gekost had om de tent te redden. Dat voelt als een soort genoegdoening, maar treurig blijft het.
Gisteren werd dan eindelijk het forensische rapport gepresenteerd over de beerput van acht miljoen in het voormalige WaterFront pand. Helaas mag ik het rapport zelf niet inzien, maar de samenvattende brief van het college aan de raad (pdf) is al schokkend genoeg. Er werd geen huur betaald, maar wel kwistig bij de gemeente gedeclareerd voor niet uitgevoerde verbouwingen. Tenminste twee ambtenaren hebben actief aan de fraude meegewerkt, negen anderen zijn in elk geval passief betrokken geweest. Leidinggevenden die lont roken, vroegen niet door. De meest verbijsterende alinea uit de collegebrief is echter deze:
Het rapport van SVB Forensics BV geeft een feitelijk antwoord op de vraag wat er is gebeurd en hoe het heeft kunnen gebeuren. Er is nadrukkelijk aan de faciliterende ambtenaren van de afdeling Vastgoed gevraagd naar de reden of motief achter hun handelen. Op die vraag hebben de onderzoekers geen antwoord gekregen. In de gesprekken en uit het digitaal onderzoek zijn geen doorslaggevende feiten of omstandigheden naar voren gekomen die het motief voor hun handelen inzichtelijk maken. Deze vraag hangt als een mist over het rapport en maakt de uitkomsten op dit punt buitengewoon onbevredigend.
Dat haalt een streep door het vermoeden dat ik altijd gehad heb, namelijk dat de vastgoedcrisis ten grondslag lag aan de handelswijze van de gemeente. Het Vastgoedbedrijf (indertijd: OBR) was daardoor immers in financieel zwaar weer gekomen en had dus behoefte aan een opgepoetste balans. Daartoe moet je je panden zo hoog mogelijk waarderen en voor zoveel mogelijk verhuren. De gemeente had als beleid altijd dat verbouwingskosten in de huur verrekend werden, ongeacht of de waarde van het pand erdoor gestegen was. En onbetaalde rekeningen kun je op de balans laten staan, zodat het lijkt alsof dat pand meer waard is geworden en meer opbrengt.
Als dat het motief was geweest, zou het echter boven water gehaald zijn in dit rapport. Er lag dus geen systeemdruk aan het gehannes ten grondslag. Evenmin zijn de ambtenaren er collectief ingeluisd door vader en zoon Kan, de huurders. Ze hebben actief meegewerkt door informatie achter te houden en collega’s om de tuin te leiden. Het college wil gezien het juridische vervolg terecht niet speculeren, maar ik kan natuurlijk wel één en één optellen.
Terwijl ik dit stukje zit te tikken speelt Bomba Estéreo ongetwijfeld de boel plat tijdens het Melt! festival in Ferropolis, ergens tussen Leipzig en Berlijn. Ik ben er helaas niet bij. De energie spat er namelijk vanaf bij deze Colombiaanse band, die elektronische muziek mengt met caribische ritmes en venijnige raps. Maar dit clipje is ook al leuk om naar te kijken en luisteren:
Nou heb ik in de loop van mijn programmeerwerkzaamheden voor Sargasso best het een en ander aan videoclips voorbij zien komen, maar slechts zelden komt er iets voorbij waarvan ik denk: zo, dat is vernieuwend. Dat overkwam me wel bij de clip van Ibeyi bij hun nummer River. Statische camera, alleen de hoofden van de twee zussen in beeld en toch fascineert het iedere seconde. O ja, de muziek mag er ook wezen – eenvoudig, maar krachtig gezongen met minimale begeleiding.
Oke, de plaat is al vijf jaar oud, maar ik heb hem nu pas ontdekt: het eerste album van Caravan Palace. Onmiskenbaar uit Frankrijk. Zelf noemen ze Daft Punk en Django Reinhardt als belangrijke invloeden, maar ik hoor heel andere dingen: Andrew Sisters, Portishead, Nouvelle Vague, in de verte zelfs Les Négresses Vertes. In elk geval: heerlijke uptempo elektroswing met eclectische invloeden.
Gisteravond hebben we als bestuur met pijn in het hart besloten om stichting Popverzamelgebouw Rotterdam, beter bekend als WaterFront, op te heffen. De laatste administratieve zaken waren afgehandeld en er was simpelweg geen reden om de stichting nog te laten bestaan. Weer een stukje popcultuur in Rotterdam definitief ten grave gedragen.
Colonel Wilkes op banjo en mondharmonica, mevrouw Wilkes op mandoline, twee mannen voor contrabas en drum erbij – voilà The Dirt Daubers. Op hun eerste album Wake up Sinners jagen ze er binnen een half uur dertien nummers doorheen. Razendsnelle bluegrass met een dikke laag nostalgie. Zaterdag te zien tijdens het Pijnackerplein Bluegrass Festival.
We hoeven dit jaar niks onbegrijpelijks in het Koreaans mee te brullen. De zomerhit van 2013 komt namelijk uit Rusland (waar het kwik al de dertig graden haalde dit voorjaar). ‘Riba’ van Leningrad spettert de pan uit.
