Resultaten voor de categorie Muziek

LR probeert Gaza-relletje te stoken rond Watt

1169

Eerst maar even iets citeren van het blog van Leefbaar cultuurwoordvoerder Anton Molenaar: “Op 14 mei is er een benefietconcert in Watt voor de Gazastrook. De opbrengst aan de deur (10 euro per kaartje) gaat naar de Free Gaza Movement. Verder sponsoort de gemeente Rotterdam deze politieke manifestatie door de zaal gratis te verhuren. (…) Het is een organisatie die zegt vanuit Cyprus alleen medicijnen en voedsel per boot te sturen naar de Gazastrook. Israel heeft dit aanvankelijk toegestaan, maar recentelijk is er ook door Israel opgetreden omdat het gezien wordt als een methode voor wapentransport naar Hamas.”

Zo, die klinkt behoorlijk fout. De waarheid is natuurlijk genuanceerder. Watt heeft zijn zaal verhuurd (dus niet gratis weggegeven) en verdient bovendien aan de horeca-omzet, dus er gaat geen cent subsidiegeld naar toe. Molenaar weet dat, maar die informatie paste natuurlijk niet zo goed in het stukje.

De Free Gaza Movement is bovendien een humanitaire organisatie, zij het eentje met een sterk pro-palestijns standpunt. Eind december kwam haar schip in aanvaring met de Israelische marine, die als reden niet vermoede wapensmokkel aangaf maar de veranderde situatie in Gaza. De boot is gezonken en sindsdien zijn er geen transporten geweest. De organisatie werft nu geld om in juni een groot transport te kunnen organiseren.

Update Watt/WaterFront

1159

Gisteren vergaderde – in afwezigheid van de VVD-fractie – de gemeenteraadscommissie JOC over onder andere de voortgang van Watt en WaterFront. Ik was erbij en bedacht dat ik hier ook al een hele poos geen update heb gegeven. Bij deze dus.

Watt begint, na de onvermijdelijke organisatorische dip als je drie organisaties moet integreren, redelijk op stoom te komen. Er is echter een fors geluidsprobleem: de buurt heeft heel erg last van ons. Daardoor kunnen we lang niet zoveel programmeren als we zouden willen, met name weinig dancefeesten, omdat de bassen daarvan het hardst dreunen van allemaal. Dat betekent ook dat we een exploitatieprobleem hebben, want dance is de moneymaker van Watt, niet de concerten. Vanavond geef ik acte de présence op een buurtvergadering om nogmaals om begrip van de omwonenden te vragen.

Bij WaterFront draaien de oefenruimtes gewoon door. Voor de zaal is echter nog geen nieuwe bestemming gevonden. Een voornaam struikelblok is hetzelfde dat WaterFront gedurende zijn bestaan consequent in de rode cijfers heeft gehouden: een huur die veel hoger is dan de marktwaarde van het pand rechtvaardigt. Op termijn is dat ook een bedreiging voor de oefenruimtes, die zonder subsidie verder moeten.

Mijn zorgen leefden ook bij de raad en bij de wethouder, dus in die zin mag je spreken van eensgezindheid. Wat ik wel grappig vond was de vraag of het gerucht waar was dat Watt de facto was overgenomen door WaterFront. Een paar maanden geleden heette het nog dat WaterFront voor Watt opgeofferd was. Het kan verkeren in het roddelcircuit.

Hoe dan ook, ik heb nog wel het een en ander aan mijn hoofd. Bij Watt is het schipperen tussen geluid en geld, terwijl de toekomst van de oefenruimtes van WaterFront nog altijd niet veiliggesteld is. Maar het is goed om te weten dat het succes van Watt ieders zorg is.

Eartha Kitt – Where is my man?

1054

“My list of needs is really quite brief, I need a man who can bring my relief from all the stress and strains of the day with just a tiny stroll thru Cartier. I need a man who can take me, then taunt me and make me buy the things that I so richly deserve, a man who knows what I require is the thing that I desire. Is there anyone out there who has the nerve?” Enfin, Eartha Kitt (1927-2008).

The Ventures – The ninth wave

1050

Eigenlijk was ik van plan vandaag iets te doen van Ninth Wave Records, een label dat hedendaagse jarentachtigmuziek uitbrengt. Maar toen ik het intikte, stuitte ik op The Ventures, een in 1958 geformeerde kloon van The Shadows. De band blijkt nog op te treden. Ziehier een paar ouwe knakkers eerder dit jaar ‘The ninth wave’ spelen, “from our surfing album”:

Mijn eerste motie van wantrouwen

1047

Allerlei kritiek had ik zien aankomen tijdens het debat over Watt/Waterfront gisteren in de gemeenteraad, maar deze niet. Anton Molenaar van Leefbaar Rotterdam wilde dat de besturen van What’s Live en Waterfront wegens slechte prestaties terzijde geschoven zouden worden, en dat de nieuwe stichting Watt een open sollicitatieprocedure zou starten voor bestuurders.

Nu draait What’s Live als een tierelier, maar in deze stichting heeft hij zich vermoedelijk niet eens verdiept (hij verwart haar met de ongerelateerde bv van Watt, die wel op de rand van faillissement staat). Waterfront draait ook goed, maar torst nog een last uit het verleden met zich mee. Hier bedoelde Molenaar waarschijnlijk: “Het college onder leiding van mijn partij heeft jullie een miljoenenbezuiniging opgelegd, vervolgens de door jullie aangedragen oplossing geblokkeerd en desondanks hebben jullie hardnekkig geweigerd failliet te gaan. Zo’n obstructie van ons beleid verdient straf. Bovendien zitten er linkse types in het bestuur en die proberen we sowieso altijd te wippen.”

Lees verder Mijn eerste motie van wantrouwen

Watt/Waterfront: en nu de inhoud

1046

Vandaag beslist de gemeenteraad of ze brood ziet in het samengaan van What’s Live en Waterfront. Het onderliggende stuk gaat vooral over geld, niet over de inhoudelijke gevolgen voor de popcultuur in Rotterdam. Toch is dat laatste de overweging geweest voor beide stichtingen om samenwerking te zoeken.

Rotterdam verdient namelijk een sterke poporganisatie die gaat bouwen aan een grootstedelijk poppodium. Dat laatste is iets wat iedereen wil, maar er was geen organisatie in de stad die dat kon trekken. Die komt er nu wel. Het betekent een verbreding van het muzikale aanbod in het oude Nighttown aan de Kruiskade, dat ook veel commerciële dance programmeerde om rond te komen.

Lees verder Watt/Waterfront: en nu de inhoud

Elske de Wall – Dûnsje my de leafde út

1043

Leonard Cohen heeft wel eens gezegd dat hij zijn albums beschouwt als een catalogus waaruit betere zangers en zangeressen hun repertoire kunnen kiezen. Dus waarom zou je zijn liedjes dan niet in het Fries vertolken? ‘Cohen in het Fries’ is een aardige cd, met nogal brave arrangementen. Een uitschieter is de vertolking van ‘Dance me to the end of love’ door Elske de Wall, hier in een live versie:

Waterfront verhuist naar Watt

1036

Vanochtend gaf het AD/RD al een voorproefje, maar pas sinds vanmiddag is het officieel. Waterfront en stichting What’s Live worden de nieuwe exploitanten van poppodium Watt, dat al sinds de opening in september in zwaar weer verkeerde wegens ondermeer tegenvallende verbouwingskosten.

Als voorzitter van Waterfront ben ik natuurlijk blij met de deal, want een gloednieuw verbouwd pand betrek je niet iedere dag. Tegelijkertijd zijn er natuurlijk zorgen. Er moet nog veel aan Watt gebeuren, met name het gebouw geluiddicht maken. Ook het overnemen van de bestaande horeca-bv heeft de nodige voeten in de aarde. Er zal de komende weken nog flink onderhandeld worden over details van het nu bereikte akkoord.

Lees verder Waterfront verhuist naar Watt