Voordat hij naar Pyongyang gestuurd werd, verbleef tekenaar Guy Delisle ook enige tijd in Shenzhen, met hetzelfde doel: zorgen dat de Chinese tekenaars van de animatiestudio er geen potje van maakten. Ze zijn namelijk wel bereid hard te werken, maar verstaan hun vak niet zo goed. Delisle’s taak is te zorgen dat de bewegingen en oogopslagen een beetje plausibel blijven.

Het stripboek dat Delisle over zijn verblijf maakte, gaat daar echter nauwelijks over. Het onderwerp is zijn eenzaamheid tijdens een verblijf van drie maanden waarin hij bijna niemand spreekt. De communicatie met de animatoren verloopt via een weinig communicatie tolk of met handen en voeten. Hij doet dat met humor, maar ook met het nodige zelfmedelijden. Geen straf om te lezen, maar minder intrigerend dan het boek over Noord-Korea.

Hij heeft wat langer op zich laten wachten dan gebruikelijk, maar vandaag werd hij bezorgd: de 104de editie van Zone 5300. De lijm moet nog even uitharden, dan kan hij op de post naar de abonnees. Hoofdgerecht is de intrigerende strip ‘Chaos is a ladder’ van Rik Buter, die ook de cover tekende. Verder nieuw werk van onder andere Guido van Driel, Brecht Vandenbroucke en Chris Berg. Plus een zeer uitgebreid in memoriam van Pieter van Oudheusden, een van de productiefste stripscenaristen van Nederland.

Schrijver Stefan Zweig ziet het somber in. Hij is gevlucht uit Europa, naar Engeland, naar de VS en uiteindelijk naar Brazilië, maar nergens ondubbelzinnig welkom. En dan komt uit zijn oude vaderland ook nog het bericht van de vernietigingskampen. Er blijft weinig over om voor te willen leven.

Zijn tweede vrouw Lotte is optimistischer. De Verenigde Staten hebben zich zojuist in de oorlog gestort, die dus binnen een jaar afgelopen zal zijn. Eerst kunnen ze nog genieten van het carnaval in Rio, maar volgend jaar zijn ze terug in Wenen.

Lees verder Sorel & Seksik – De laatste dagen van Stefan Zweig

Onlangs verscheen een mooie heruitgave van de halve aflevering van Robbedoes, die de veel te vroeg overleden Yves Chaland ooit maakte. Het boekje is vooral interessant omdat het een biografie van Chaland bevat en veel schetsen, die laten zien hoe knap hij met een paar lijnen emoties kan vastleggen.

Zie bijvoorbeeld bijgaande schets van het atoomvliegtuig F52, dat hij voor zijn eigen serie Freddy Lombard gebruikte, toen hij niet meer aan Robbedoes mocht werken. Ieder ander zou zomaar wat poppetjes in het interieur zetten. Chaland geeft ze bijna allemaal een verhaal mee.

Na de verkenning van Turks striptalent vorig jaar richt Zone 5300 (het beste striptijdschrift van Nederland) de aandacht dit jaar op Finland. Dat levert opnieuw een veelzijdig beeld op, met wat mij betreft als hoogtepunt een poëtisch verhaal over kinderangsten van Terhi Ekebom.

Volgende week donderdag wordt het nummer in Worm ten doop gehouden, met Finse versnaperingen en muziek. Hoe meer mensen er komen, hoe groter de kans dat de zaal van Worm verandert in een sauna.

Vorig jaar passeerde de honderdste geboortedag van Marten Toonder. Ter gelegenheid daarvan verscheen een nieuwe editie van De bovenbazen, met stroken van twintig hedendaagse tekenaars, onder wie twee oud-leerlingen die zelf naam gemaakt hebben, Thé Tjong-Khing en Dick Matena. De eerste blijft het meest trouw aan de meester, de laatste springt grafisch het meest uit de band.

Lees verder Marten Toonder – De bovenbazen, editie 2012

Niet eerder had ik me gerealiseerd dat aan het begin van de Tweede Wereldoorlog meer dan anderhalf miljoen Franse soldaten naar het oosten afgevoerd werden door de nazi’s. Een van hen was René Tardi, de vader van striptekenaar Jacques. Vijf jaar lang doorstond hij de ontberingen in een kamp in Polen. Dat verhaal tekent Jacques uit in Ik René Tardi, krijgsgevangene in Stalag IIb.

Lees verder Tardi – Ik René Tardi, krijgsgevangene in Stalag IIb

Mijn enige publicatie ooit in een wetenschappelijk tijdschrift was een bewijs dat er oneindig veel bewijzen bestaan voor de stelling van Gödel en de implicaties daarvan voor de theoretische discussie over het denkvermogen van computers. Ik had dus de nodige achtergrondkennis, toen ik aan de strip Logicomix begon, over Betrand Russells zoektocht naar de fundamenten van de wiskunde, die strandde bij Gödels stelling.

Grafisch en verteltechnisch zit het boek uitstekend in elkaar, maar ik kan volstrekt niet beoordelen of het erin slaagt deze episode uit de geschiedenis van de mathematische logica voor buitenstaanders uit te leggen. Gelukkig gaat het niet alleen over logica, maar ook over liefde, oorlog en waanzin.

Lees verder Logicomix – een epische zoektocht naar de waarheid

De lezers van de Volkskrant kan het niet ontgaan zijn: ’s lands beste striptijdschrift Zone 5300 jubileert. In bijna twintig jaar zijn honderd edities verschenen. Talloze debuten van inmiddels doorgebroken tekenaars, staaltjes avantgarde strips uit het buitenland, bijpassende films en muziek, you name it. Ik zou naar het kantoor kunnen fietsen om er eentje mee te snaaien, maar zo’n tijdschrift hoor je na de zware plof van de mat te grissen.

Af en toe krijg je iets in handen waarvan je denkt: da’s niet alleen mooi, maar ook waardevol. Vandaag kreeg ik ‘De bronnen van Marduk’ van Martin Lodewijk, niet het stripalbum (daar zijn er vele duizenden van), maar het het originele getekende scenario, in een gesigneerde oplage van 500 exemplaren gedrukt.

Lodewijk heeft een veel cartooneskere stijl dan Romano Molenaar, die het scenario in beeld bracht. Daardoor verandert het verhaal ook van karakter, als je het leest: lichtvoetiger, minder imposant. Kortom, heel interessant wanneer je zoals ik graag wilt weten hoe je een verhaal opbouwt en wat het effect van tekenstijl is. Het zal niet lang duren of dit boekje duikt voor minstens het dubbele op Marktplaats op.