Resultaten voor de categorie Strips

Corto in Paramaribo

Morgana en Corto (copyright Casterman/Cong SA) -1285

Voor liefhebbers van het magisch realisme behoort het werk van Hugo Pratt tot het aantrekkelijkste dat op stripgebied verschenen is. Pratt is in 1995 oververleden, maar zijn oeuvre wacht nog altijd op een definitieve uitgave. Het meeste is wel verkrijgbaar, maar in diverse formaten. Het lijkt alsof uitgeverij Casterman eerst zijn oude voorraden wil opmaken.

Onlangs verscheen ‘Caraïbische suites’ in een fraaie band met een ‘3’ op de rug, die doet vermoeden dat er een verzameld werk in de lucht hangt. Het boek bevat drie opeenvolgende verhalen uit 1970, die al lang uitverkocht waren, met de zeeman Corto Maltese in de hoofdrol.

Het verhaal begint in Paramaribo aan het begin van de twintigste eeuw. Corto maakt kennis met de Tsjechische hoogleraar en zuipschuit Jeremiah Steiner en de jonge Britse erfgenaam Tristan Bantam. Gedrieën gaan ze op zoek naar het geheimzinnige land Mu, daarbij tegengewerkt door boeven van allerlei pluimage, maar ze vinden alleen Tristans Braziliaanse zuster Morgana en een criminele kolonel die er diep in de jungle een enorme plantage en een kanonneerboot op nahoudt.

‘Caraïbische suites’ is zoals alle verhalen van Corto Maltese in de eerste plaats avontuur. Maar wel het soort intelligente en goed gedocumenteerde avontuur dat veertig jaar later nog beklijft.

Zone 5300 bestaat vijftien jaar

covers zone+album

Zone 5300 bestaat vijftien jaar en dat moet natuurlijk gevierd worden. Op de stripdagen aanstaand weekend in Houten wordt een jubileumnummer ten doop gehouden. Bovendien gaat Zone 5300 zich manifesteren als uitgever van stripboeken. De eerste uitgave is een album van Cowboy John, die zijn avonturen te fiets beleeft op de Rotterdamse asfaltprairie.

Wachten op een eiland

Beeld uit het boek van Marc Legendre

Adan Diss wacht al dertig jaar aan de oevers van het eiland La Galeta op het verschijnen van het spookeiland San Borondón aan de horizon. Daar wil hij zijn dagen slijten. Als anderen lucht krijgen van zijn zonderlinge gedrag, wordt het steeds drukker op het strand en kan een catastrofe haast niet uitblijven.

Marc Legendre, bekend van de kinderstrip Biebel, levert met Wachten op een eiland een sfeervol beelverhaal af voor het oudere publiek. Het Beckettiaanse plot bevat elementen van satire, maar gaat toch vooral over zinloos wachten. Dat hij dit ruim honderd bladzijden lang spannend weet te houden, tekent de concentratie waarmee Legendre te werk is gegaan. Alleen de twee pagina’s tellende epiloog over bootvluchtelingen is overbodig.

Het tekenwerk is vergeleken met Legendres vorige werk, ‘Verder’, strakker geworden. Dikke zwarte lijnen omkaderen gewassen waterfverf. De tinten zijn gedekt, veel beelden zijn bijna monochroom – precies de toonzetting die past bij een verhaal waarin weinig lijkt te gebeuren.

De klimaatapocalyps van Bilal

Vignet Animal'z, copyright Bilal/Casterman

De Bosnisch/Franse stripmaker Enki Bilal weet als geen ander apocalyptische wereldbeelden neer te zetten, bevolkt door bizarre machinerie, fantastische dieren en wanhopige mensen. In zijn recente boek Animal’z brengt hij zijn tekentechniek terug tot de essentie: zwart en wit krijt op grijs papier, met hier en daar wat blauwe en rode tinten.

Die grafische toonzetting past perfect bij het verhaal. Ergens in de toekomst heeft een klimaatcatastrofe bijna al het leven op aarde onmogelijk gemaakt. De hemel is permanent verduisterd. Kleine groepjes mensen proberen te overleven en zich een weg te banen naar een van de afgelegen plekken waar de ramp niet heeft toegeslagen.

Het verhaal volgt enkele van hen, wier wegen elkaar kruisen: een avonturier, een gewezen huurmoordenaar, een jonge vrouw en een echtpaar met hun aangenomen dochter, die met ijsberen kan praten. En dan zijn er nog twee ‘nihilistische duellisten’, die elkaar Schopenhauer en Dostojevski citerend op de hielen zitten.

Lees verder De klimaatapocalyps van Bilal

Avonturen in Pyongyang

De Canadese striptekenaar Guy Delisle verbleef in 2002 voor een animatiestudio enige tijd in Pyongyang, de hoofdstad van Noord-Korea. Hij tekende er een boek over, dat onlangs in Nederlandse vertaling verscheen. Het is geen (politieke) reportage, maar een persoonlijk verslag van de dagelijkse beslommeringen van een expat in een extreem gesloten land.

Delisle heeft ervoor gekozen zich vooral te verbazen over en te ergeren aan de kleine dingen des levens. Over de gegraveerde naam van Kim Il Sung die een fraaie rotswand ontsiert. Over het hotelcasino, waar alleen Chinezen mogen werken. Over liedjes die zonder uitzondering de grote leider prijzen. Over de metro, waar buitenlanders maar twee haltes van mogen zien. Over flesjes water waar het label uitgesneden is, om de herkomst (Zuid-Korea) te verdoezelen. Mooie aanvulling op de krantenberichten.

Punkettes, uiers en melk met honing

1141

Vanochtend in de bus: de nieuwe Zone 5300, waarvan ik blijf volhouden dat iedereen er een abonnement op moet nemen. Met deze keer het schetsboek van Typex, maar vooral veel buitenlandse kwaliteitsstrips, en vier pagina’s avonturen van Uier, het losgeslagen koelichaamsdeel dat deze keer, nou ja lees zelf maar.

Eppo’s nostalgie

1088

Heel lang geleden, toen striptekenaar nog bovenaan mijn lijst van carrière-ambities stond, was de komst van de Eppo mijn wekelijkse hoogtepunt. Dus toen het blad vorig jaar zijn terugkeer aankondigde, was ik er als de kippen bij om een abonnement te nemen. Vlak voor het weekend was het zover. Het viel een beetje tegen.

Aan nostalgische strips (Agent 327, Franka, Partners, Storm) geen gebrek, maar de onbevangenheid van vroeger ontbrak. Bij het tijdschrift of bij mij, daar ben ik nog niet uit.

Hele, hele rare strips in Zone 5300

962

Zone 5300 schuwt het experiment sowieso al niet, maar de outsiderspecial van dit kwartaal zet er nog een tandje bij. Striptekenaar Serge Baeken werkte samen met de negentienjarige Kathleen Bosman, die aan een zware vorm van autisme lijdt. Het levert een bizar beeldverhaal met een girafmens in de hoofdrol.

Iets minder chaotisch, maar ook in een mix van stijlen is de stripreportage van Jeroen Janssen uit Rwanda, waar hij voor de genocide van 1994 als tekenleraar werkzaam was. Vaste tekenaar Wasco vult zijn pagina met 1000 kleine tuitels – ook daar zit je een poosje naar te kijken voor je vaststelt dat het misschien gewoon duizend poppetjes zijn zonder diepere bedoeling.

Ik zou nog veel meer kunnen zeggen, bijvoorbeeld dat ik nooit geweten heb dat Egyptische strips uit de jaren zestig me zeker vijf minuten zouden kunnen boeien, maar Zone5300 is gewoon te koop of te bestellen. Allemaal doen.