Porfolio cultuur: strategie en businessplannen

Het team van Duizel in het Park 2018 (foto:Duizel)
Het team van Duizel in het Park 2018 (foto:Duizel)

In 2002 was ik een van de oprichters van stichting Rotown Magic, dat literaire activiteiten verzorgt in Rotterdam onder de noemer International Story Station Rotterdam. Als zakelijk leider van de stichting zorg ik dat de zakelijke kant soepel loopt, zodat programmamakers zich op de inhoud kunnen concentreren. Hetzelfde door ik voor Cross Comix.

Opdrachtgevers

Toen ik met Rotown Magic begon had ik elders al de nodige ervaring opgedaan met de businesskant van de cultuur. Dat is uitgegroeid tot een adviespraktijk die kleine instellingen en subsidieverstrekkers adviseert over cultureel ondernemerschap en solide bedrijfsvoering.

Meer weten? Neem contact op.

Pop haalt de kamer

folderMuziek, Politiek share-alt
338

Naar aanleiding van een groot verhaal in de Volkskrant van vorige week donderdag, waarin voormalig Waterfront-directeur Paul van Oort de lamentabele situatie van de poppodia in den lande aankaartte, heeft de SP kamervragen gesteld. Vindt Ronald Plasterk het ook zo erg dat het ene na het andere podium in de problemen belandt?

Morgenmiddag vergadert de commissie jeugd, onderwijs en cultuur van de gemeente Rotterdam overigens weer eens over de situatie bij Nighttown. Hoewel ook de tweede herstart mislukt is, blijft de raad voorstander van spoedige opening, zal daar vermoedelijk blijken. Wellicht besluiten de dames en heren ook haast te maken met het tekort van Waterfront, dat de laatste maanden overigens als een tierelier draait.

calendarclock-otags

Geert Mak in Islambol

folderLiteratuur share-alt
336

De vlot geïrriteerde lezer valt meteen twee dingen op aan ‘De brug’, het boekenweekgeschenk van de hand van Geert Mak, over de Galatabrug die het oude en moderne deel verbindt van het Europese deel van Istanbul. Het eerste is dat Mak nog telt in miljoenen, terwijl er alweer een poosje zes nullen van de Turkse lira af zijn. Maar goed, daar hebben de Turken zelf ook moeite mee. Het tweede is dat de stad bij herhaling Islambol genoemd wordt. Dat was in de achttiende eeuw een poosje gebruik aan het hof van Mehmet III, maar hier oogt het toch vooral als een tikfout met Freudiaanse trekjes.

Mak mengt in ‘De brug’ een geschiedenis van Turkije in zevenmijlslaarzen met gesprekken die hij voerde met de bewoners van de brug. Die laatste passages zijn verreweg het interessantst, al schraapt Mak – het lot van de journalistiek – hoogstens aan het oppervlak van de personages. De clichés vliegen je ook om de oren, maar goed, het leven op een paar euro per dag bestaat nu eenmaal voor een belangrijk deel uit clichés. Al met al een vlot geschreven niemendalletje, zoals de meeste boekenweekgeschenken.

calendarclock-o

Uur U nadert voor Waterfront (2)

folderMuziek, Rotterdam share-alt
333

En hoe ging de presentatie van Waterfront gisteravond? Fijn dat jullie ernaar vragen. Nou, dat ging goed. De raadsleden konden wel waardering opbrengen voor ons verhaal dat we 600.000 structureel bezuinigd hebben tegen eenmalige kosten van 230.000 euro.

Bovendien hebben we een overtuigend verhaal over een bredere programmering, toenemende bezoekersaantallen en hogere baromzet. Waterfront is snel de place-to-be aan het worden voor muziekminnend Rotterdam. We barsten zo uit onze voegen dat we zo gauw mogelijk willen verbouwen om de capaciteit uit te breiden.

Aan het eind van de sessie vond een aantal fracties ons verhaal zelfs zo overtuigend dat ze het meteen op de eerstvolgende raadsvergadering wilden zetten, omdat ze nog weer nader advies van de wethouder onnodig vinden. Benieuwd of dat gaat lukken, anders wordt het tot eind april geduld oefenen.

PS: lees ook het verhaal in de Volkskrant vanochtend (korte versie online) over poppodia. De noodzakelijke professionaliseringsslag hebben wij dus alvast achter de rug.

calendarclock-otags

Doek voor Cinerama

folderFilm, Rotterdam share-alt
332

Thalia, Corso, Calypso, Kriterion, Lumière, Arena, Luxor. Allemaal voormalige bioscopen in de Rotterdamse binnenstad. Thalia, Corso en Arena zijn inmiddels danstenten (al zit Arena, tegenwoordig Nighttown, dicht). Calypso en Lumière zijn afgebroken voor woningen en winkels. Kriterion in het Groothandelsgebouw wordt nog wel gebruikt voor debatten. Luxor is een theater dat al jaren op de nominatie staat voor sloop.

Er zijn in de Rotterdamse binnenstad nog drie bioscopen open. Lantaren/Venster gaat echter verhuizen naar de Kop van Zuid. Pathé wil zich concentreren op megaplexen aan de rand van de stad. En de laatste, Cinerama, kondigde vandaag sloop aan. Schrale troost voor de filmliefhebber: ze hopen op herbouw op dezelfde plek of anders elders in de binnenstad.

calendarclock-o

Uur U nadert voor Waterfront

folderMuziek, Rotterdam share-alt
331

Sinds de sluiting van Nighttown (nog steeds dicht, ondanks injectie van 400.000 euro door de gemeente) is Waterfront het grootste poppodium van Rotterdam. Ook Waterfront verkeert in zwaar weer: de afschaffing van id-banen betekende een structurele korting van 600.000 euro op de subisidie. Dat verlies heeft Waterfront helemaal weten op te vangen, maar de noodzakelijke reorganisatie heeft 230.000 euro gekost. Dat geld heeft het podium niet.

Morgenavond (acht uur, stadhuis, iedereen welkom) presenteren we de plannen voor de cultuurwoordvoerders van de gemeenteraad. Daarna volgt hopelijk snel actie, want de behandeling is in januari al een keer afgeblazen. Hoe langer je dik twee ton aan onbetaalde rekeningen voor je uitschuift, hoe ongeduldiger de schuldeisers worden.

calendarclock-otags

Het leven van anderen

folderFilm share-alt
320

‘Das Leben der Anderen’, vanaf deze week in de bioscoop, is een van de eerste Duitse films over de donkere kant van de DDR. Hij laat de subtiele verbale martelpraktijken zien van de Stasi, kleine chantages en intimidaties die samen een systematisch terreurweb vormen.

De hoofdrol is voor stasi-officier Wiesler (een sublieme rol van Ulrich Mühe, de Duitse tweelingbroer van Kevin Spacey), die een toneelauteur en diens vriendin moet bespieden om te kijken of hij een misstap begaat. Uit sympathie voor de vriendin doet hij of hij sommige dingen niet opmerkt, en vangt zichzelf zo in een net van steeds grotere leugens die uiteindelijk tot niets anders dan zijn eigen ondergang kunnen leiden.

De film won uiterst terecht een Oscar voor beste buitenlandse film en verdient het door zoveel mogelijk mensen bekeken te worden.

calendarclock-o

Manhattan vs Brooklyn volgens Paul Auster

folderLiteratuur share-alt

De ‘New York Trilogy’ van Paul Auster speelt zich af in Manhattan. De vervreemde sfeer, de radeloosheid van de hoofdpersonen op zoek naar identiteit, ze lijken perfect te passen bij het stadsdeel. Manhattan staat niet bekend om zijn compassie. Hetzelfde geldt in zekere zin voor Auster, in elk geval in zijn schrijven.

Ik was indertijd dus nogal verbaasd, toen hij de scenario’s schreef voor twee uiterst milde films, ‘Smoke’ en ‘Blue in the Face’. Die speelden zich af rond een sigarenzaak in Brooklyn, waar Auster tegenwoordig woont (hij studeerde in Manhattan). Zijn jongste roman, ‘Brooklyn Follies’, is ook daar gesitueerd en ademt dezelfde mildheid als de films: gewone mensen die zich zonder al teveel pretenties door het leven slaan.

Er zit dus geen verschil tussen de auteur Auster en de scenarist Auster, zoals ik eerst dacht. Het verschil zit in de locatie. In Manhattan ben je zoekende, in Brooklyn aanvaard je dat je bent wie je bent. Ik vraag me af hoeveel dat zegt over New York en hoeveel over Paul Auster.

calendarclock-otags

Prestige

folderFilm share-alt
Christian Bale in The Prestige van Christopher Nolan
Christian Bale in The Prestige van Christopher Nolan

De verleiding is groot om The Prestige, sinds vorige week in de bioscoop, te vergelijken met The Illusionist, die ook nog draait. Beide gaan over goochelaars in het fin de siècle en spelen een spelletje met de verwachtingen van de kijker.

Toch laat de film zich beter vergelijken met een eerdere film van dezelfde regisseur: Memento. Het motto van The Prestige had net zo goed voor Memento kunnen gelden: are you watching closely? Het plot van beide films is enorm dicht aan wendingen. Eventjes niet opletten is er niet bij voor de kijker. Regisseur Christopher Nolan hoeft het echter niet alleen van het plot te hebben. Hij is ook een meester in het oproepen van sfeer.

The Prestige is een absolute aanrader voor mensen die graag meepuzzelen tijdens de film. Twee korte beeldflitsen aan het eind geven nog aanwijzingen dat het heel anders is dan de ontknoping suggereert. Om alle vliegen af te vangen, moet je hem waarschijnlijk meerdere keren zien.

calendarclock-otags

Multiculti in Maleisië

folderFilm share-alt
284

De laatste film die ik dit jaar bij het IFFR zie: Gubra, van de Maleisische regisseuse Yasmin Ahmad. Het is een multiculti-komedie annex melodrama met scherpe randjes.

Twee verhalen spelen door elkaar heen. Het ene is gesitueerd in de upper class van de stad Ipoh: een jonge vrouw verwerkt het verlies van haar geliefde die bij een motorongeluk is omgekomen. Het andere speelt zich af in een arme wijk, waar een moslim geestelijke en zijn vrouw zich ontfermen over twee prostituées, en zelfs een straathond. De verhaallijn is niet zo sterk, maar de personages wel.

Waar westerse ogen een milde film vol mededogen zien, zagen sommige landgenoten van Ahmad een bijtende provocatie. Citaat: “I think they should ban this movie! To those who like such filth , well to each their own, but to me this is pure B.S.!”

calendarclock-o

Nighttown, the sequel

folderMuziek, Politiek, Rotterdam share-alt
277

Na de merkwaardige vertoning van afgelopen donderdag in de raad, zou de raadscommissie cultuur vanmiddag bespreken hoe nu verder met Nighttown en Waterfront. De wethouder had de deadline voor Nighttown weten uit te stellen tot 1 maart. Leefbaar Rotterdam en PvdA hadden hun messen geslepen. Iedereen zat er klaar voor.

De vergadering werd twee uur voor ze zou beginnen afgelast.

calendarclock-otags,