Resultaten voor de categorie Grabbelton

Ik koop hem alleen voor de interviews

102

De Viva, voor degenen onder jullie die dat nog niet hadden meegekregen, heeft een nieuwe hoofdredactrice, Karin van Gilst. Die is afkomstig van Intermediair, van welk blad zij het sex-appeal danig heeft weten te verhogen. De Viva moet van Karin juist minder over sex gaan en een iets serieuzere toon aanslaan.

Dus staat in het eerste restylde nummer van deze week een interview met een politica, Ayaan Hirsi Ali, dat omzichtig toewerkt naar de ultieme Viva-vraag: zeg Ayaan, dat je besneden bent en zo, heeft dat, zeg maar, nog een beetje invloed op je sexleven?

Waarop wijselijk geen antwoord volgt.

Wees waakzaam!

081

Berichtje uit het AD van vandaag: “Een Britse man is woensdag aangehouden op verdenking van terrorisme omdat hij in een taxi meezong met een nummer van de punkgroep The Clash. De taxichauffeur waarschuwde de politie, omdat de man zong ‘Het is nu oorlog, de strijd komt eraan.

Wiskundemeisjes

073

Vandaag is het pi-dag (3/14 volgens de Amerikaanse datumnotatie, vandaar). Een bijzonder pi-dag zelfs, want pi bestaat 300 jaar. Daar werd ik op geattendeerd door de wiskundemeisjes, die vandaag hun weblog begonnen met een aantal pi-anekdotes. Dat maakt de nerd in mij wakker. Net als in veel dichters, overigens, want er is waarschijnlijk geen stukje wiskunde dat zoveel poëzie geïnspireerd heeft, bij onder andere Nobelprijswinnares Wislawa Szymborska. Hetgeen mij brengt bij de boekenweek die morgen begint. Die mag van mij volgend jaar over wiskunde gaan. Dan kan ik misschien mijn oude artikel over Kurt Gödel nog eens recyclen.

Biodiversiteit

033

Mijn favoriete weblog Retecool had vandaag een item over een msn-groep aangaande biodiversiteit. Er wordt gepleit voor de bescherming van bacteriën (gebruik geen zeep!) en voor behoud van de blondine. Jazeker, de blondine, want het overgrote deel van de wereldbevolking heeft zwart haar en die zwartharigen zijn momenteel bezig met een invasie van het blonde leefgebied, hetgeen in het kader van de biodiversiteit krachtig bestreden dient te worden. Anders sterft de blondine misschien uit en dat wil natuurlijk niemand op zijn geweten hebben. Ik wil maar zeggen: op zijn tijd kan racisme behoorlijk hilarisch zijn.

Moby Dick in de Laurenskerk

007

Vanavond was er een literaire vesper in de Laurenskerk, nu eens niet voorgegaan door een dominee, maar door twee acteurs. Of eigenlijk was er toch een dominee, want het hart van de dienst was de door Titus Aris gloedvol voorgedragen preek van Vader Mapple uit ‘Moby Dick’ van Herman Melville over de profeet Jona, die aan Gods opdracht probeert te ontkomen door als vluchteling scheep te gaan. Ook erg mooi: in canon zingen van gezang 40 uit het liedboek voor de kerken en je dan realiseren hoe de melodie eerst deint, dan in een zware golf overboord spoelt en ten slotte wegsijpelt.

Het vergeten Europese imago van Istanbul

000d03

Als Turkije toetreedt, komt ook de na Rome belangrijkste cultuurhistorische stad van Europa binnen de grenzen van de EU. Istanbul is een kosmopolitische stad, eigenlijk altijd geweest. Eeuwenlang was het de hoofdstad van een enorm rijk dat half in Europa lag en half in Azië, waar christenen, joden en moslims samenwoonden. Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog was het een vluchthaven voor Duitse joden en intellectuelen. Door de toevloed van gastarbeiders van het Turkse platteland naar West-Europa in de jaren zestig en zeventig kreeg Turkije, en daarmee Istanbul, een heel ander imago.

Beyoglu, Istiklal Caddesi

Beyoglu, de wijk die het hart is van modern Istanbul, wordt gedomineerd door de Galata-toren, een indrukwekkend rond bouwwerk met dikke muren en kleine ramen, daterend uit 1348, dus van voor de Ottomaanse verovering van de stad in 1453. Hij is gebouwd door de Genovezen, die er indertijd een handelspost hadden. Die handelspost werd uiteraard niet opgedoekt toen de Byzantijnen gewipt werden, want handel is handel en Istanbul ligt nu eenmaal op een onvermijdelijke koopmansroute naar Azië. Tapijten, zijde, specerijen – redenen genoeg waarom Beyoglu een onweerstaanbare aantrekkingskracht hield op Europeanen.

Lees verder Het vergeten Europese imago van Istanbul