Bijna alle oude gebouwen in Zuid-Korea, en zeker de hoofdstad Seoul, zijn nieuw. Dat heeft in de eerste plaats te maken met de Japanse kolonisatie aan het begin van de twintigste eeuw. Om de Koreanen de inferioriteit van hun cultuur in te peperen, zijn indertijd zoveel mogelijk paleizen en kloosters tot de laatste steen afgebroken. De tweede reden is de burgeroorlog die aan het einde van de kolonisatieperiode volgde. Wat je heden ten dage ziet, is allemaal herbouwd op basis van tekeningen.
Woede en wantrouwen jegens Japan zitten nog altijd diep in Zuid-Korea. Een van de plekken waar je dat ziet uitgedrukt is het stadhuis van Seoul. Voor ik dat uitleg even over de uitspraak van ‘Seoul’: je spreekt alle drie de klinkers afzonderlijk uit, maar in het tijdsbestek van één klinker. Dus ‘Suh-owl’, maar dan als één lettergreep. Maar goed, dat stadhuis dus. Het oude gebouw, pal tegenover een van de afgebroken paleizen, dateert uit 1925 en is gebouwd in Europese stijl. Het is lang in gebruik gebleven.
