Persoonlijke portfolio

Kerkenpad (4)

053

‘No pasaran’ klinkt vandaag een van de liederen tijdens de Spaanstalige dienst van de katholieke kerk aan de Nootdorpstraat, begeleid op gitaar. ‘Uw woorden gaan niet voorbij’, betekent het, maar er klinkt ook een echo in door van La Pasionara, de communistische leidster die tijdens de Spaanse burgeroorlog ‘ze komen er niet door’ als leuze voerde tegen Franco’s fascisten. Misschien is het de melodie, Simon & Garfunkel’s ‘Sound of silence’, die bij mij het beeld van de protestgeneratie oproept.

De pastoor roept op tot solidariteit met de melaatsen van deze tijd, zoals dakozen en illegalen. De gemeente, vooral bestaand uit Latijns-Amerikanen, lijkt het te beamen, maar zingt slechts aarzelend mee. Dat zou de Surinamers van vorige week niet overkomen zijn.

Gedwongen huwelijk

051

Dona Daria is het gedwongen huwelijk van zes allochtone vrouwenorganisaties. Vanmiddag de officiële opening van het mooi gerenoveerde gebouw. Op zich niet slecht dat wethouder Marianne van den Anker wat druk uitgeoefend heeft om de clubs tot samenwerking te bewegen, maar om nou op het feestje uitgebreid te memoreren dat je gedreigd hebt met intrekken van de subsidie, dat komt de sfeer niet echt ten goede.

Enfin, ze heeft weer wel gezegd wat ze denkt. Maar applaus krijgt ze niet en pas als ze weg is wordt het een beetje gezellig. Dom hoor, want als ze wat tactischer te werk was gegaan, had ze precies hetzelfde resultaat behaald én daar waardering voor gekregen.

Wat ook wel opvalt is dat alle sprekers deze middag, de wethouder, de voorzitter en de directeur, Nederlandse vrouwen zijn. Tijdens de borrel na afloop verzekert de voorzitter me dat ze er goed voor waakt dat Dona Daria geen ‘voor u maar niet door u’ organisatie wordt. Hopelijk slaagt ze daarin, want er valt wel degelijk veel te winnen als vrouwen met verschillende culturele achtergronden elkaar leren kennen en elkaars kennis en emancipatie versterken.

Moeders en zonen

050

Een kind van acht komt thuis. ‘Mama, ik stop maar met school, want ik ben een allochtoon, dus met mij wordt het toch nooit wat.’ Als moeder moet je daar dan wel een weerwoord op hebben. Het voorbeeld kwam voorbij tijdens de opening van de tentoonstelling ‘Moeders en zonen’ in de bibliotheek, met foto’s en teksten van islamitische moeders. Het project belicht moeders die hard werken om hun zonen en dochters meer kansen te geven dan zijzelf gehad hebben.

De drie moeders die geïnterviewd worden, geven blijk van intelligentie en strijdbaarheid. De tentoonstelling gaat zeker een jaar lang door de stad reizen. Zonder subsidie van de gemeente, uiteraard, want die legt het accent liever op gedwongen huwelijken, eerwraak, vrouwenbesnijdenis, mishandeling en nog zo wat dingen. Niet dat dat geen belangrijke onderwerpen zijn, maar je presenteert moslimvrouwen zo alleen maar als slachtoffer in plaats van dat je hen waardeert om de wilskracht die zij opbrengen.

Stemwijzer

049

He he, eindelijk toegekomen aan het invullen van de stemwijzer. Tot mijn opluchting kwam daar keurig GroenLinks uit. Het zal je als politicus maar gebeuren, zoals SP-lijsttrekker Theo Cornelissen overkwam, dat er een andere partij uitkomt (in zijn geval GroenLinks). Op mijn lijstje volgden daarna ChristenUnie, Stadspartij en SP, in die volgorde, daarna een hele tijd niks, daarna PvdA en CDA, dan weer een hele tijd niks, en dan Nationale Alliantie, VVD en Leefbaar Rotterdam.

Wat mij wel enigszins verontrust is dat ik kennelijk meer gemeen heb met de Nationale Alliantie dan met Leefbaar Rotterdam. Dat klopt toch echt niet. Ik zie die laatste partij namelijk nog altijd als een PvdA-afsplitsing, met dezelfde neiging tot zuurte en arrogantie (‘stem op ons, anders is het een ramp voor de stad’), maar in elk geval vele malen fatsoenlijker dan de Nationale Alliantie. Wat mij waarschijnlijk nekt is dat de echt gemene trekjes van de NA niet in de vragen van de stemwijzer naar voren komen. Enfin, moedig voorwaarts, zullen we maar zeggen.

Kerkenpad (3)

047

Elf uur ’s ochtends, de Evangelische Broedergemeente aan de Annastraat. Hoewel van oorsprong Moravisch is dit de facto een Surinaamse kerk. Dat komt omdat de Nederlandse tak van de Moravische broeders zijn zendingsinspanningen op Suriname geconcentreerd heeft.

Toch een beetje gek om een bomvolle kerk vol Surinamers in een klassieke protestantse liturgie ‘Voor mijne schuld droeg Hij smaadheid en hoon’ te horen zingen. Dat ligt uiteraard aan mij. Het cliché in mijn hoofd wil dat ouderwetse Nederlandse gezangen door uitsluitend blanke gemeentes gezongen dienen te worden, terwijl Surinamers het bij ‘Gran Gado, glori de fu Yu’ dienen te houden. Weer een uiterst leerzame ochtend dus.

Landgenoten! Spreekt Nederlandsch! (3)

046

Na de centrale markt vorige week zaterdag en de Grote Visserijmarkt afgelopen donderdag is de Afrikaandermarkt vandaag aan de beurt voor onze actie ‘Spreekt Nederlandsch’, waarbij we het college een handje helpen door mensen terecht te wijzen als ze in het openbaar een andere taal dan Nederlands spreken. De reacties vertonen inmiddels een lijn: negeren, verbazing, ingehouden woede. Als we het uitleggen, breekt de lach door.

Absoluut een leuke actie om mensen mee aan te spreken, beter dan ‘mag ik u een foldertje aanbieden?’ We krijgen ook wat negatieve reacties (‘jullie discrimineren de autochtonen!’), maar de meeste zijn positief. Er komen ook de nodige mensen spontaan op ons af om sympathie te betuigen.

Overigens is het Rotterdamse sprachverbot inmiddels ook doorgedrongen tot Duitse en Turkse kranten. Als ik niet zo overtuigd was dat het binnenkort afgelopen is met de flauwekul, zou ik me bijna voor mijn stad gaan schamen.

Afghanistan

045

Kleine demonstratie tegen uitzending van Nederlandse troepen naar Uruzgan vanavond tegenover het Rotterdamse stadhuis. Ik ging namens GroenLinks een kijkje nemen, maar het gezelschap hield er een wel heel radikale opvatting op na over de reden van de missie.

Het risico van Amerikaanse imperiumvorming met militaire middelen is echter niet zo heel erg groot, als je ziet hoeveel moeite de yankees hebben om een handjevol opstandelingen in Afghanistan en Irak te grazen te nemen. Sowieso is geen enkele grootmacht ooit gelukkig geworden van pogingen om Afghanistan in zijn imperium op te nemen.

Lees verder Afghanistan

SKIN

044

Weinig mensen realiseren zich dat er in Rotterdam evenveel allochtone christenen zijn als allochtone moslims. Die christenen hebben zich verenigd in SKIN Rotterdam (SKIN staat voor Samen Kerk in Nederland). Vanavond kwamen de Rotterdamse migrantenkerken voor het eerst samen in de Schotse kerk, waar ik anderhalve week geleden al even was.

De kerken pikken veel werk op dat de overheid laat liggen, vooral bij het opvangen van kwetsbaren, verslaafden, daklozen, illegalen. En ze willen graag wat erkenning daarvoor, want ze hebben het gevoel dat het bij het geloof alleen nog maar over moslims gaat in deze stad. Onder leiding van Pastor Arie van Messiah TV wordt een voorstelronde gedaan, en veel gebeden. Bless all of you!

De bijeenkomst is mede bedoeld om wat politici aan het woord te laten. Alleen de partijen die toch al vinden dat er niet zo moeilijk gedaan moet worden over de rol van geloof in de samenleving, geven acte de présence: CDA, GroenLinks, ChristenUnie en SP. Helaas is er alleen kort de tijd om de aanwezigen toe te spreken, gelukkig gevolgd door thee met cake en alle gelegenheid om persoonlijk met mensen te spreken. Veel applaus, veel warme woorden.

Peiling

043

Ha, een peiling! Altijd leuk! Twee maanden geleden had Leefbaar Rotterdam bijna een absolute meerderheid, deze keer is het de PvdA. Marco Pastors verscheen met een zuur Melkertlachje op tv om te vertellen dat hij dit niet geloofde, dat zijn partij nog maar negen zetels zou overhouden. En eerlijk gezegd deel ik die mening, al is die ene zetel van GroenLinks natuurlijk ook een reden om vraagtekens te willen zetten bij deze peiling. Hoe dan ook, zulke enorme zwaaien in de peilingen geven je wel een beetje het gevoel dat je campagne aan het voeren bent voor een tombola.

Landgenoten! Spreekt Nederlandsch! (2)

042

Het is even lastig om de juiste te toon te vinden, maar dan gaan we met z’n drieeën lekker aan de slag om mensen aan te spreken als we een vreemde taal horen. De meesten negeren ons begrijpelijkerwijs, als we een opmerking maken. Sommigen schrikken, anderen horen aan de toonzetting meteen dat het een grap is. Een moeder en zoon uit Capelle vertellen dat ze bij Kralingse Zoom nog tegen elkaar gegrapt hebben: vanaf nu alleen maar Nederlands.

Verder veel instemming als we onze bedoelingen vertellen en natuurlijk een foldertje erbij doen. Een Nederlandse mevrouw vindt het Nederlands op straat een goed idee, ‘want anders weet je niet of ze het misschien over je hebben’. Op de vraag of ze dan ook fluisteren wil verbieden, zegt ze dat ze zelf nooit fluistert…

Een nadeel van de Hoogstraat is wel dat het vooral een witte markt is. Maar de reacties zijn leuk genoeg om het nog eens over te doen op de Afrikaandermarkt. Wordt vervolgd dus.