Persoonlijke portfolio

Zonsopgang in de Salar de Uyuni, Bolivia

Ik heb altijd gedaan wat ik belangrijk vond. Romans schrijven staat bovenaan, maar ik houd ook van reizen en programmeren met PHP/WordPress. Ik heb een hart voor mijn stad, Rotterdam, en het sociale en kerkelijke leven daarin.

Lees hieronder wat me buiten technologie, cultuur en politiek zoal bezig houdt.

Waterfrontaaltje

Muziek, Politiek, Rotterdam

Het Rotterdamse poppodium annex oefenruimte annex studio Waterfront zit nu definitief in heel zwaar weer. Waterfront lijdt al jaren onder het feit dat de organisatie te klein is voor het gebouw dat ze ooit door de gemeente opgedrongen heeft gekregen, tegen een te hoge huur bovendien. Gevolg: de bekende schuldencirkel: niet kunnen betalen, daarvoor een lening aangaan, nog meer moeten betalen, dat niet kunnen, weer een lening, etcetera.

Vanmiddag kwam Waterfront bij de gemeenteraad met een reddingsplan: alle schulden afbetalen, maar dan asjeblieft naar een goedkoper pand om op de kosten te kunnen besparen. Cultuurwethouder Stefan Hulman schoot het plan meteen af. Waterfront moet in het bestaande pand blijven en alle schulden betalen. En rap een beetje. Als dat niet kan, dan maar geen plek voor ontkiemend poptalent in Rotterdam.

12 januari 200623:59waterfront

Conditionering

Reizen

Merkwaardig hoe je als kind geconditioneerd word. Toen om half een mijn tafel heen en weer begon te schudden, dacht ik niet: wat krijgen we nou? Maar meteen: aardbeving. Vrijwel meteen stond ik bij het raam op zoek naar een vluchtweg, want op de vierde verdieping van een Maltees hotel was met de trap naar beneden gaan niet zo verstandig. Gelukkig hield het schudden op, zodra ik vastgesteld had als een rat in de val te zitten.

Het epicentrum bleek in zee te liggen, niet ver van Athene, en had een kracht van 6,9 op de schaal van Richter. De beving duurde dertig seconden ter plekke, twintig in Athene en ongeveer tien bij mij op Malta. Griekenland ligt nu zes centimeter dichter bij Afrika dan gisteren. Een mirakel dat er geen slachtoffers zijn gevallen.

8 januari 200623:59

Intimusea

Reizen

Ze zijn er nog, van die musea die intimiteit uitstralen zonder in knulligheid te vervallen. In Maassluis heb je het sleepvaartmuseum, op Malta (waar ik even een weekje ben om uit te rusten) heb je in Rabat het museum van Sint Agatha. Iedereen komt daar voor de fresco’s in de crypte en laat het museum rechts liggen, maar dat is niet terecht.

Het museum zit in een stukje van het oude klooster bij de kerk en slaagt erin werkelijk van alles op elkaar te stapelen. Vitrines vol kristallen van over de hele wereld, munten van ver voor Christus, schedels en ander gebeente, maar ook absolute kitsch, van mariabeeldjes tot gedenkmunten van het bezoek van paus Johannes Paulus II. Je steekt er eigenlijk niks van op, maar de gedachte aan al die fraters die deze voorwerpen met veel liefde verzameld en gelabeld hebben, maakt veel goed.

5 januari 200623:59

Bange mannen

Politiek, Rotterdam

Lopend over het Weena stuitte ik vanochtend zowaar op vier campagnemedewerkers van Nieuw Rechts. Ze stonden een beetje bangig op een kluitje, de ruggen naar het publiek gekeerd, zodat je duidelijk de partijnaam op hun oranje jasjes kon zien. Misschien hadden ze het koud, de jasjes zagen er dunnetjes uit.

Nieuw Rechts werd in 2003 opgericht door Michiel Smit, nadat die uit Leefbaar Rotterdam gegooid was, omdat hij steeds dingen zei die hij niet mocht zeggen (terechte actie van LR, die aangeeft dat ze daar wel degelijk grenzen kennen als het om ongebreidelde meningsuiting gaat). Sindsdien is Michiel er zowaar in geslaagd enige organisatorische competentie in extreem-rechts Nederland binnen te smokkelen. Al blijven de neo-nazi’s een makkelijke prooi voor anti-fascisten. Een vergaderplek geheim houden lukt ze nog steeds niet.

Enfin, toch maar weer eens die website van ze bezocht. Daar lees ik dat het Rotterdamse publiek ‘overwegend positief’ reageert op het folderen. Kennelijk hebben de bange mannen en vrouwen van Nieuw Rechts uiteindelijk toch hun angst voor de boze buitenwereld overwonnen en wat van hun benepen ideetjes uitgevent.

30 december 200523:59

Jingle bells

Rotterdam

Kerstnacht in de Laurenskerk. De belangstelling is zo groot dat er in drie ploegen gewerkt wordt, om zeven, negen en elf uur. Dominee Bert Kuipers ziet zijn kans schoon de eensperjaargelovigen toe te spreken. Moslims weten precies in welke traditie zij staan, houdt hij de menigte voor, om vervolgens in zo eenvoudig mogelijke bewoordingen uit te leggen waar Kerstmis ook al weer voor staat: de geboorte van Jezus. Echt gebeurd, benadrukt hij, want je moet ze niet de kost geven die denken dat het een sprookje is.

Het zingen gaat deze menigte onwennig af. De mensen om mij heen zwijgen liever. Twee dames naast mij veren jolig op als het trombone-ensemble van Codarts bij wijze van toegift ‘Jingle bells’ speelt. Ha, een liedje dat ze kennen! Ik vind het maar niks. Voor je het weet zitten we volgend jaar met z’n allen ‘Last christmas’ te blèren.

29 december 200523:59

Voedselbank vol cranberry’s

GroenLinks, Rotterdam

Onze eerste campagne-actie: met zeven GroenLinksers een half dagje bij de voedselbank in Rotterdam. We hadden ons voorgenomen het niet bij wat lippendienst te houden en na wat praten, een rondleiding en een foto weer te vertrekken. Politici mogen ook best fysiek de handen uit de mouwen steken.

Dus laadden we eerst een vrachtwagen vol kerstbomen uit, om vervolgens aan de lopende band voedselpakketten in te pakken. Mijn taak werd het overscheppen van gedroogde cranberry’s uit grootverpakkingsdozen in kleine zakjes van ongeveer een pond. Dat is goed te doen, terwijl je ondertussen met je partijgenoten de politieke strategie doorneemt. In elk geval hield ik er een nuttiger gevoel aan over dan na menige vergadering.

22 december 200523:59

Passionate Magazine

Literatuur, Rotterdam

Veel beeldverhaal in de meest recente Passionate Magazine. Naast een interview met de Amerikaan Mark Z. Danielewski, die onlangs een geïllustreerd horrorsprookje uitbracht, ook een recensie van Joe Sacco’s ‘Onder Palestijnen’ (de vermoedelijk eerste journalistieke strip) en een artikel van mijn hand over de opkomst van de literaire strip.

19 december 200523:59

Elephant talk

GroenLinks, Rotterdam

Deze middag de derde aflevering van Elephant Talk, een initiatief van GroenLinks en de SP. Tot aan de verkiezingen iedere derde zondagmiddag van de maand een debat in de White Elephant aan de West-Kruiskade. Thema was deze keer veiligheid. Of liever de schijnveiligheid die de afgelopen jaren gecreëerd is. Ofwel: demoniseer een stel moslims, maak de mensen op die manier bang, stel vast dat het wel meevalt en presenteer dat dan als een enorme overwinning. Als de verkiezingen naderen, maak je daar weer een hoop misbaar over, zodat de cyclus weer opnieuw kan beginnen. Hopelijk trappen de Rotterdammers er niet opnieuw in. Over olifanten gesproken.

18 december 200523:59

Network of Trust

GroenLinks, Rotterdam

Eindelijk eens een keer ontspannen praten over de multiculturele samenleving, vanavond in De Heuvel aan de Grote Markt. Network of Trust, een groep jonge Rotterdammers, organiseerde een bijeenkomst met film, sketches en debat voor een publiek dat voor de gelegenheid was ingedeeld in eerste- en tweederangs burgers (de eerste groep kreeg koekjes en koffie/thee in een kopje, de tweede mocht zichzelf iets inschenken in plastic bekertjes). Politiek incorrecte grappen toegestaan.

Wat allemaal niet wegnam dat het thema serieus genoeg was: “M’n eige stad en toch voel ik me hier niet thuis”. De sfeer in de stad is er de afgelopen jaren tenslotte niet op vooruitgegaan. Maar juist op zo’n avond vat een mens weer moed. Er zijn nog genoeg mensen die zich er niet bij neergelegd hebben en die ervan overtuigd zijn dat Rotterdam een wereldstad zal blijven, hoeveel angst die wereld sommige bewoners dezer dagen aanjaagt. Moedig voorwaarts!

15 december 200523:59

Sub Urban wintervertellingen

Literatuur, Rotterdam

Onlangs verschenen twee verhalenbundels bij de Rotterdamse uitgeverij Douane. ‘Sub Urban’, verschenen ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van Passionate, bundelt twaalf jonge auteurs uit de stal van dat tijdschrift. ‘Vier Rotterdamse wintervertellingen’ bevat verhalen van vier (sic) auteurs, van wie er twee ook in de eerste bundel staan. Dat geeft al een beetje aan dat de bundels aan elkaar verwant zijn. Het zijn allemaal zeer aardse vertellingen, al verschillen ze onderling sterk.

Juist de twee ‘dubbelaars’ laten de uitersten zien. Laurens Abbink Spaink voert troosteloos geweld op, terwijl Sanneke van Hassel haast dromerig schrijft. Toch blijft er na lezing van beide bundels iets steken. Prima verhalen allemaal, niks aan op te merken, maar ook nogal risicoloos, zowel stilistisch als inhoudelijk. Iets meer lef had geen kwaad gekund bij een jonge garde die toch geacht mag worden de hemel te willen bestormen.

12 december 200523:59