Ooit, toen afdelingen van Amnesty International geen binnenlandse campagnes mochten voeren, schreven de leden brieven vol ingehouden verontwaardiging en woede. Die stuurden ze dan naar een dictator om voor de vrijlating van een politiek gevangene te pleiten. De bedoeling was dat de dictator, geconfronteerd met zijn daden, zich zo zou schamen dat hij aan de oproep gehoor gaf. Soms werkte dat, soms ook niet.

Vandaag kreeg ik als trouw lid een krantje met opnieuw een oproep voor de campagne Ik schaam me diep. De campagne richt zich tegen de schrijnende situaties in Nederlandse vreemdelingendetentie, waar staatssecretaris Fred Teeven voor verantwoordelijk is. Ik vind inderdaad dat Teeven zich dient te schamen.

Lees verder Ik schaam me helemaal niet diep

Van die momenten dat je met je neus op je leeftijd gedrukt wordt: het is alweer 25 jaar geleden dat ik mijn eerste journalistieke stukje tikte, in opdracht van Esther Hageman bij universiteitskrant Delta. Bij wijze van hiephiephoera verscheen onlangs in de inmiddels tot magazine omgebouwde krant een essay over de criminalisering van het menselijk tekort.

Toen ik zes jaar na dat eerste stukje mijn broodwinning ervan wilde maken, was iedere sollicitatiebrief raak: er was zo’n tekort aan journalisten met een degelijk inzicht in wetenschap en techniek dat ik als freelancer overal welkom was. Op een gegeven moment was ik bij één weekblad hoofdredacteur, bij een ander eindredacteur en daarnaast nog stukjesschrijver voor de Volkskrant en een handvol andere bladen. Die tijden zijn voorbij.

Lees verder 25 Jaar wetenschapsjournalist

Na acht jaar ga ik mijn appartement aan het Weena verlaten. Nog nooit heb ik ergens zo lang gewoond, en met plezier, maar nu is het tijd voor iets anders, elders in de stad. Het is een riant appartement, maar met een opgroeiend kind in huis niet ideaal.

Het Weena is nu een zootje, maar over een jaar loop je langs een boomrijke laan in vijf minuten naar het nieuwe Rotterdam CS. Ik heb er een ruime werkkamer in gemaakt, omdat ik kantoor aan huis heb, en alle sanitair vernieuwd. Meer foto’s na de klik en volledige omschrijving op Funda.

Lees verder Appartement te koop aan het Weena, Rotterdam

Twee maanden geleden, toen ik wat met mijn duimen zat te draaien, besloot ik maar eens een nieuw project op te starten. Het werd Technolo, een website die technieknieuws verzamelt en overzichtelijk aanbiedt. Dat bestond gek genoeg nog niet echt.

Iedere werkdag pik ik iets uit het aanbod en schrijf daar een kort stukje bij. Technolo moet je niet overvoeren met informatie, zoals sommige andere nieuwssites. Neem vooral eens een kijkje, al dan niet via Twitter of via Facebook. Er moet tenslotte aan de naamsbekendheid gewerkt worden.

De site draait inmiddels een krappe maand en de bezoekersaantallen vertonen een stijgende lijn. Vooralsnog is Technolo meer een project dan een bedrijfje, maar wat niet is kan natuurlijk nog komen.

“Meneer, weet u de bus hier naar het station gaat … Het loopt allemaal anders vanwege het carnaval … O, u bent niet van hier? Waarvandaan wel? … Rotterdam … Daar ben ik geboren. … Ja … In west, aan de Mathenesserweg … Daar is nog gebombardeerd.”

“Zaten we met z’n allen klaar met ons koffertje met kleren en fotoalbums. … Ik heb nog op het stadhuis gewerkt, na de oorlog. … Ik ging over de soldatenmeisjes. … De hoertjes. … Die zaten toen allemaal in kampen, daar moesten we wat mee. … Later heb ik voor het GEB gewerkt … Gemeentelijk Energie Bedrijf was dat.”

“Ik heb een verpleegstersopleiding gevolgd in Schiedam. … Zo ben ik uiteindelijk in Den Bosch beland. … Ik woon hier al heel lang nu. … Mooie stad, Rotterdam. … Kijk, daar komt de bus al.”