Eind van het jaar, dus verplichte lijstjes. Het waarom staat al in eerdere logjes, dus hier zijn ze. Leukste film: Juno. Beste film: There will be blood. Leukste roman: The Yiddish Policemen’s Union. Beste roman: The reluctant fundamentalist. Beste strip: Drie schimmen. Nauwelijks muziek gekocht dit jaar, dus geen beste cd, maar wel een fenomenaal concert gezien.
Resultaten voor de categorie Persoonlijk
“Goedemorgen, met die en die van de NS. Enige tijd geleden hebben wij u een brief toegezonden over een foto over uw kortingskaart. Heeft u die gekregen?”
“Jazeker, ik heb zelfs actie ondernomen. Maar toen ik de foto had geupload, kreeg ik de melding dat er al een foto was.”
“Aha, dat komt vaker voor. Dan staat er waarschijnlijk nog een foto van een vroeger abonnement. Die moet weggehaald worden voor u een nieuwe kunt oploaden. Misschien kunt een pasfoto sturen?”
“Nou, liever niet. Dan moet ik een afdruk laten maken die u gewoon weer inscant. Haalt u die oude gewoon weg, dan upload ik een nieuwe.”
“Helaas kan ik er niet bij, want ik werk bij een call centre. Dan moet u naar de NS-klantenservice bellen.”
“Goedemorgen, NS-klantenservice. Waarmee kan ik u van dienst zijn?”
“Nou, als ik probeer een nieuwe foto te uploaden, krijg ik een melding dat jullie al een foto hebben.”
“Aha, dat komt vaker voor. Geeft u me even uw naam en adres, dan haal ik hem weg. (…) Zo, gebeurd.”
Vijf minuten later was ik klaar. Toch had ik het gevoel dat dit allemaal wel wat efficiënter gekund had.
Post van onze gewaardeerde Nationale Spoorwegen. “Uw voordeelurenabonnement ontvangt u binnenkort op een persoonlijke OV-chipkaart. Hiervoor hebben we een recente pasfoto van u nodig. (…) U kunt uw pasfoto ook online inzenden via www.ns.nl/inzendenpasfoto.”
Nou heb ik al een chipkaart van de RET, maar het is een fijne gedachte dat ze dit bij de NS niet weten. En met twee kaarten kan ik best leven. Dus hupsakee naar de website van de NS. “Welkom. Bij Mijn NS kunt u een digitale pasfoto versturen, die wij gebruiken voor uw persoonlijke OV-chipkaart. Om dit te kunnen doen heeft u eerst een NS-account nodig.”
Snel een account aangemaakt en dan opnieuw naar de pagina pasfoto inzenden. “U heeft reeds een pasfoto opgeladen en deze foto blijft geldig voor de periode van 5 jaar. Het verwijderen of vernieuwen van de pasfoto dan kunt u contact opnemen met onze Klantenservice: 0900 – 202 11 63 (€ 0,10 per minuut).”
Dankjewel, NS, voor deze nuttig bestede tien minuten. Benieuwd met welk hoofd ik op mijn NS-kaart ga belanden.
Roken in cafés is de langzaamste maar ook dodelijkste vorm van uitgaansgeweld die Nederland kent. Blij dat er een einde aan gekomen is. Niet dat ik persoonlijk nou heel veel last had van de rook, maar de volstrekte vanzelfsprekendheid waarmee rokers aanspraak maakten op het recht de atmosfeer boven mijn whisky te vergiftigen, heeft me altijd hooglijk verbaasd.
Roken is namelijk ook schadelijk voor de gezondheid van je omgeving. Het is niet zo erg als iemand in elkaar slaan, maar beschaafd gedrag is het niet. Klagende rokers kunnen dan ook op weinig clementie van mij rekenen. Het verbod is niet asociaal. Dat het al die jaren heeft gemogen, dat was asociaal.
Maar je koos er toch zelf voor naar het café te gaan en je weet toch dat daar gerookt wordt? Ja zeg, wat is dat nou voor redenering? Ik weet ook dat ik het risico loop door een dronkelap in elkaar geslagen te worden, maar als het zou gebeuren zou ik toch ook niet denken: eigen schuld, had ik maar niet naar het café moeten gaan? Als iemand het voorzien heeft op mijn gezondheid, is hij degene die zijn gedrag moet veranderen, niet ik degene die uit zijn buurt moet blijven.
Her en der worden nu gebruikersruimtes ingericht. Prima idee. Van mij mogen rokers best hun eigen longen asfalteren. Maar niet zeuren dat ze niet meer bij de mijne kunnen. (zie de website van TVR voor iets groter artikel en bewegend beeld)
Allicht is het nog niet tot iedereen doorgedrongen, maar 2008 is door de FAO uitgeroepen tot het internationale jaar van de aardappel. Een mooie aanleiding om op de zondagmiddag een vegetarisch recept voor twee personen te geven.
Neem een blok tahoe en snijd het in plakken ongeveer zo groot als 300 gram voorgekookte aardappel in schijfjes. Doe een forse eetlepel pindakaas, enkele theelepels sambal naar smaak, een fikse scheut ketjap manis, drie theelepels laos, evenzoveel ketoembar en een eetlepel geraspte kokos in een kom en roer het geheel onder toevoeging van kokend water tot een gladde marinade. Eventueel kan er ook een blikje tomatenpuree bij om wat meer volume aan de saus te geven, maar dan is meer laos en ketoembar nodig om de tomatensmaak te neutraliseren.
Doe tahoe en aardappel in een bak en voeg daaraan de marinade toe. Enkele uren laten staan. Kook twee porties boontjes, roer die door het aardappel-tahoemengsel en wok het geheel in vijf minuten af.
Daar werd ik kiptandorinogantoe vandaag maar liefst in twee kranten sprekend opgevoerd. In het AD/RD onjuist als directeur Waterfront met een citaat over Waterfront dat ik ook niet helemaal zo bedoeld had. En in DAG anoniem met de kop van vier logjes geleden (deeplinken niet mogelijk, klik hier, selecteer 20 juni 2007 en ga naar pagina 6).
Dan werd ik ook nog door Netwerk gebeld, omdat ik in de straat met de vieste lucht van Nederland woon, maar ik hoestte onvoldoende om in de uitzending te mogen, vermoed ik. Dat jullie niet denken dat ik een onbetekenende nobody bij wie nooit media aankloppen om een kwootje.
Laat ik het maar eerlijk toegeven: ik was een beetje uitgekeken op het spelletje. Dus toen ik een rekening van UPC kreeg met 21 euro korting omdat de koerier niet was gekomen om de mediabox op te halen, heb ik dat geld als honorarium voor mijn eigen koeriersdienst beschouwd en de doos naar het postkantoor gebracht. Het is gewoon veel te warm om je over wat dan ook op te winden.
UPC laat weer eens van zich horen, ditmaal door toezending van een doos waarin ik de mediabox terug kan sturen, nadat ze mij twee keer hebben laten zitten, wachtend op de koerier die hem komt ophalen. Bij de doos zit een brief waarin ik vermanend wordt toegesproken. Als ik niet binnen een maand het ding bij het postkantoor bezorg, zijn ze “genoodzaakt” kosten bij mij in rekening te brengen.
Kortom, ik wacht met spanning hun volgende factuur af. Zou de mediabox daar op staan? En die 25 euro schadevergoeding die ze mij hebben toegekend toen ze me de eerste keer lieten zitten?
Het zal jullie ongetwijfeld geen mallemoer interesseren, maar ik ben er nu eenmaal aan begonnen, dus dan maak ik het ook af. Vandaar hieronder het mailtje dat ik vandaag aan UPC verstuurd heb inzake de eeuwige mediabox.
“Vandaag heeft u ten tweede male verzuimd de afspraak na te komen over het ophalen van de door mij ongewenste mediabox. Voor een nieuwe poging kunt u contact met mij opnemen. Komt u ook een derde afspraak niet na, dan ga ik ervan uit dat u geen prijs stelt op retournering van het apparaat.”
Afgelopen donderdag voelde ik al nattigheid, toen een vriendelijke juffrouw van UPC mij belde met de vraag of ik graag van mijn mediabox gebruik wilde blijven maken. Toen ik zei dat die opgehaald zou worden, verontschuldigde zij zich. Ze zou het nogmaals noteren en verzekerde me dat het in orde zou komen.
Vanochtend zou hij opgehaald worden. Niemand gezien. Kortom, ik heb er maar weer eens een mailtje tegenaan gegooid. Dit vervolgverhaal is nog niet teneinde.
Update een paar uur later: UPC heeft teruggebeld, me 25 euro smartengeld aangeboden en een nieuwe afspraak gemaakt.