Resultaten voor de categorie Rotterdam

Inspreektekst over Watt

1721

Gisteren had ik inspreektijd gevraagd in de commissie JOCS van de Rotterdamse gemeenteraad, om vervolgens bevraagd te worden. Het was een stevige discussie, die ik niet helemaal hier kan weergeven. Hieronder wel de voorbereidende tekst die ik naar de commissie gestuurd had.

“In haar reactie op het rapport van de rekenkamer over Watt en opnieuw in de beantwoording van vragen door uw lid Anton Molenaar, geeft het college een trap na in de richting van Watt door te doen voorkomen alsof stichting CAR zelf verantwoordelijk is voor de fatale beslissing om MyTown Horeca bv over te nemen. Aanvankelijk wilde ik dit laten passeren, maar op verzoek van de heer Molenaar zal ik toch een korte toelichting geven.

CAR (dwz WaterFront en What’s Live) is altijd een pertinent tegenstander van de overname geweest. We hebben op diverse momenten de verantwoordelijke wethouder en ambtelijke dienst gewezen op de risico’s, die CAR niet kon dragen. Uiteindelijk zijn wij slechts akkoord gegaan na nadrukkelijke toezeggingen dat de gemeente alle schade uit de overname zou dekken. Zelf konden wij die schade vooraf niet overzien, omdat wij geen inzicht kregen in de accountantsrapporten die de gemeente had laten maken.

Op het moment van de overname zat de gemeente aan het stuur bij CAR. De door de gemeente aangestelde kwartiermaker was tijdelijk voorzitter. De juridische dienst van de gemeente stelde het contract op en verwerkte concessies die de gemeente rechtstreeks aan de verkopers deed. De rest van het bestuur van CAR hoorde vaak pas achteraf wat er speelde, vergezeld van de opmerking dat men zich geen zorgen moest maken, want er was immers een afspraak dat de gemeente de schade zou afvangen.

Vlak voor de overname definitief werd, heeft CAR nogmaals nadrukkelijk aan de bel gehangen dat de kosten wat betreft zowel schulden als geluidsproblematiek uit de hand dreigden te lopen. Dat inzicht was voor de gemeente, die wist dat CAR het risico niet dragen kon, geen reden om de zaak af te blazen.”

Flirten bij de borrel

1707

Nieuwjaarsborrel van GroenLinks Rotterdam gisteravond. Opvallendste aanwezige: burgemeester Aboutaleb. Zijn voorganger was er nooit en ook de delegaties van andere partijen hadden vaak beleefdheidsproporties. Dit keer waren niet alleen PvdA en SP goed vertegenwoordigd, maar D66 was zelfs op volle kracht uitgerukt voor een charme-offensief.

En omdat in de politiek niets toevallig is, mag er volop gespeculeerd worden over wat dit betekent. Voorlopig houd ik het erop dat de nieuwe fractie zijn draai goed gevonden heeft en werk maakt van constructieve oppositie. Op naar een vruchtbaar jaar dus.

Watt: verwachtingen, verwachtingen, verwachtingen

1701

Nog één blogje over Watt en dan houd ik er voorlopig mee op. Want hoewel de toekomst van cultureel Rotterdam natuurlijk voorop staat, kan het verleden nog stevig aan de orde komen, mocht de curator beslissen de gemeente voor de rechter te dagen. Zoals hij tijdens de persconferentie dinsdag uitlegde, is het dan denkbaar dat het faillissement van Watt de gemeente evenveel gaat kosten als de ultieme reddingspoging die niet doorging.

Alles zal daarbij draaien om de verwachtingen die de gemeente gewekt heeft. De jurisprudentie laat namelijk zien dat van overheden grote zorgvuldigheid op dit terrein verwacht wordt. Als de gemeente verwachtingen gewekt heeft, is dat bijna hetzelfde als een toezegging gedaan. Het is een beetje een verhaal, maar hier komt-ie:

Lees verder Watt: verwachtingen, verwachtingen, verwachtingen

Watt Rotterdam nieuws roundup

De presentatie van het rekenkamerrapport over Watt Rotterdam gisteren, heeft tot de nodige persaandacht geleid. De meeste media kiezen voor een zo letterlijk mogelijke weergave van de formulering van de rekenkamer, wat erop wijst dat ze het moeilijk vinden een eigen analyse te maken.

Het ANP houdt het op “Poppodium WATT failliet door schuld en geluidsoverlast”. TV Rijnmond heeft een filmpje. De NRC (niet online) legt de schuld in de kop bij de gemeente neer, maar nuanceert dat in het artikel. Er was ook een dame van de Telegraaf op de persconferentie, maar op de site van die krant is niks te vinden.

Wat mij tijdens de persco opviel was dat niet alleen de wethouder, maar ook bijna alle fracties kwamen opdagen, sommigen zelfs met twee man. Die gingen natuurlijk druk aan de Twitter. Jos Verveen (D66) en Tunahan Kuzu (PvdA) waren zo sportief om hun eerste tweet te wijden aan het opgepoetste blazoen van de medewerkers van Watt. Arno Bonte (GroenLinks) mengde zich in de twiscussie met een oproep om zo spoedig mogelijk een nieuw poppodium te realiseren. Geblogd werd er ook, namelijk door de VVD en door de PvdA.

Watt Rotterdam, mijn analyse

Mijn analyse uit de politieke reacties is dat het merendeel van de partijen wel iets wil doen met aanbevelingen van de rekenkamer, maar niet een debat over de politieke verantwoordelijkheid voor het debacle aangaan. VVD, GroenLinks én PvdA hebben betrokken (ex-)wethouders, die alledrie op enig moment inschattingsfouten gemaakt hebben. CDA en CU interesseert het nauwelijks. Blijven alleen D66, SP en Leefbaar Rotterdam over. Maar goed, zoals ik gisteren al zei, de rehabilitatie heb ik binnen en verder ben ook ik vooral geïnteresseerd in het voorkomen van herhaling. Alleen denk ik dat een forse tik op de vingers doorgaans meer indruk maakt dan de mantel der liefde.

Gemeentelijke stoelendans bij Watt

1699

Na enig geduld oefenen heeft de Rekenkamer Rotterdam vandaag haar onderzoek naar Watt gepresenteerd. Hoofdconclusie is dat de geluidsproblematiek het podium uiteindelijk de das om heeft gedaan, en dat de institutionele complexiteit en de diverse rollen van de gemeente een oplossing, die wel degelijk nog mogelijk was, hebben bemoeilijkt. Het is een degelijk stuk werk van de rekenkamer, waar ik weinig op heb aan te merken. Als belanghebbende zie je natuurlijk altijd dingen waar je het niet helemaal mee eens bent, maar de grote lijnen zijn helder.

Ik ben vooral blij dat management en personeel van blaam gezuiverd worden. Er waren niet teveel mensen en ze werden niet overbetaald. Bovendien zijn ze erin geslaagd de tent na een jaar rendabel te krijgen. Zoals de directeur van de rekenkamer bij de presentatie zei: “Eigenlijk heeft de stichting het heel goed gedaan.” En oke, dat straalt ook een beetje op mezelf af. Ik heb steeds volgehouden dat ik trots was op wat de werkvloer bereikt had – en dan is het fijn als je na onafhankelijk onderzoek gelijk krijgt.

De bal ligt nu bij de gemeenteraad en het college. Ik hoop twee dingen. Ten eerste dat er alsnog een fatsoenlijk poppodium komt in Rotterdam. En ten tweede dat de gemeente nou eens ophoudt met te denken dat ze meer verstand heeft van cultureel ondernemerschap dan de instellingen zelf, en zich houdt aan haar eigen subsidieverorderning in plaats van op andermans stoel te gaan zitten (om als puntje bij paaltje komt hard weg te rennen en naar het stichtingsbestuur te wijzen).

Gyz wil mijn huis slopen

1695

Tijdens De Unie Late Night gisteravond vertelde kunstenaar Gyz la Rivière over zijn boek Rotterdam 2040, waarin hij reageert op de gemeentelijke toekomstplannen. Van hem mag het allemaal wel wat creatiever, met meer aandacht voor het verleden van de stad.

Mijn favoriete quote van de avond: “We hebben tegenwoordig de brandgrens in de stad gemarkeerd. Zo kunnen we goed zien wat de Duitsers kapot gebombardeerd hebben en wat we zelf kapot gemaakt hebben.” Enfin, ik heb dat boek natuurlijk gekocht.

Naast een explosie van beelden en gedachten over de stad presenteert Gyz in het boek ook een aantal concrete voorstellen. Hij blijkt zo’n beetje iedere open plek in de binnenstad te willen volzetten met woontorens en omdat er dan nog niet genoeg plek is ook een heleboel naoorlogse gebouwen afbreken voor nog meer torens.

In een van die te slopen gebouwen woon ik. De gemeente had ook al eens bedacht dat het plat moest, maar dat is na protesten van bewoners van de baan. De Weenahof mag dan lelijk zijn, je kunt er wel heel fijn wonen.

Niks mis met Rotterdamse dance

1684

Het was een curieuze samenloop van omstandigheden afgelopen weekend. Terwijl Ted Langenbach groots aankondigde dat hij de Rotterdamse clubscene uit de malaise gaat trekken (met subsidie, hoopt hij), leverde de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur juist een rapport af met als boodschap dat de sector vitaal is en geen gemeentelijk initiatief behoeft. Ze moet gewoon wat creatiever zijn.

Heel voorzichtig suggereert de RRKC dat de gemeente misschien wel in de popsector zou moeten investeren. Iets vergelijkbaars valt op te maken uit een kadertje dat Rotterdam Festivals schreef bij de vandaag geopenbaarde evenementenkalender voor 2011. De popinfrastructuur is door het wegvallen van Watt beschadigd en de dancesector heeft het niet makkelijk, maar het antwoord zal toch vooral uit de sector zelf moeten komen, door werkelijke samenwerking. Ik help hopen dat gaat werken.

Nu het woord ‘Watt’ dan toch gevallen is: er zou toch een rapport van de rekenkamer komen? Jazeker, daar wordt op het stadhuis dezer dagen nerveus over overlegd. De bedoeling is nu dat het eind november openbaar wordt.

Moffen proberen bv Humus te tillen

1668

Zes jaar geleden was ik een van de oprichters van belangenvereniging humus voor kleinschalige cultuurmakers in Rotterdam. Toen de zaak bevochten en verloren was, is de vereniging opgeheven. Ik was dus verbaasd toen er een brief voor de vereniging in de bus belandde.

De brief was afkomstig van Ondernemingsportaal Nederland en repte van Europese wetgeving die haar noopte de database te actualiseren met het btw-nummer. Of ik dat svp even wilde invullen op bijgaand formulier en dan terugsturen naar een postbus in Hamburg, zodat ik de komende drie jaar telkens 975 euro kwijt zou zijn om in de database te staan.

Enfin, ik heb de brief van deze erkende oplichters met veel plezier gelezen. Kleine lettertjes in de voorwaarden bepaalden bijvoorbeeld dat de prijs hoger was dan 975 euro, want de inflatiecorrectie sinds 2005 moest er nog overheen. Toch triest dat kennelijk zoveel mensen vallen voor deze babbeltruc.

De vuilcontainer staat bij Watt

1662

Vandaag wordt Watt leeggehaald. Alles wat niet verkoopbaar is, gaat de vuilcontainer in. Denk aan dorre planten en kapotte stoelen, maar ook aan stapels promo-cd’s en vergeten brooddoosjes van ontslagen medewerkers. Denk vooral aan heel veel papier.

Op het laatste moment zijn we gisteren bezig geweest om zoveel mogelijk van het archief te redden, niet alleen dat van Watt zelf, maar ook dat van WaterFront en zijn voorgangers De Vlerk en Via Ritmo – vijftien jaar Rotterdamse popgeschiedenis. Het zijn vooral posters en flyers, die nu bij mij in de opslag liggen. De komende maanden ga ik het wat verder uitzoeken en naar het gemeentearchief brengen.

In het pand aan de West-Kruiskade ligt ook nog een groot deel van het Nighttown archief, achter een gesloten deur waarvan de sleutel zoek is. Niemand die zich erom bekommert. Onze curator is grondiger dan die van Nighttown, zou je kunnen zeggen.

‘Gemeente schuldig aan ondergang Watt’

1660

De curator van Watt heeft gisteren zijn eerste bevindingen bekend gemaakt. Die staan nog niet op de website (maar tegen de tijd dat je klikt misschien wel), maar de pers was er als de kippen bij om Robert van Moorsel om uitleg te vragen.

Hij vermoedt namelijk ook dat de gemeente hier afspraken niet is nagekomen en zo de schuldeisers van Watt bewust benadeeld heeft. En dat mag niet. In juristentaal: “De curator zal de positie van de Gemeente Rotterdam in het faillissement nader nderzoeken, waaronder – maar niet beperkt tot – de vraag of het de Gemeente onder de gegeven omstandigheden vrijstond om, zonder zich de belangen van schuldeisers aan te trekken, de in het vooruitzicht gestelde continuïteit van de Stichting Culturele Activiteiten Rotterdam en/of Mytown Horeca B.V. te beëindigen.”

Cruciaal voor het vervolg wordt ongetwijfeld het rapport dat de Rotterdamse Rekenkamer over de affaire aan het opstellen is. Mijn verhoor is over anderhalve week. Van mensen die ‘al geweest’ zijn, begrijp dat ik dat zo’n gesprek uren kan duren. Ik ben benieuwd.