Het afgelegen stadje Galena in Alaska krijgt volgend jaar misschien een kleine kerncentrale. Het ding, gebouwd door Toshiba, meet 22 bij 16 bij 11 meter, stukken kleiner dan een gewone kerncentrale. Een schip levert het apparaat kant en klaar af, waarna het dertig jaar energie levert.

Natuurwetenschap en Techniek haalt het voorbeeld in de editie van deze maand aan als een voorbeeld van de opmars van kleine kerncentrales. Ford had in de jaren vijftig zelfs plannen voor een auto op atoomenergie, maar sindsdien is de trend naar steeds groter, behalve heel dure reactoren voor onderzeeërs.

Lees verder De mini-kernreactor komt eraan

Het plan voor gratis schoolboeken gaat op de helling. Gelukkig maar, want het was een gedrocht. Het trieste is dat een gedegen advies van de Raad van State geen indruk maakte op de politiek. Pas toen een jurist de bezwaren op vier A4-tjes samenvatte, drong de miskleun tot de parlementariërs door.

Iedereen die wel eens iets met aanbestedingen te maken heeft gehad, weet wat een contraproductief gedoe het is, als het om een paar ton gaat. De administratieve kosten gaan de eventuele winst door concurrentie tussen aanbieders ver te boven. Als je bovendien een sterke voorkeur hebt voor een bepaalde aanbieder (bijvoorbeeld omdat je zijn lesmethode de beste vindt), kost het veel geld om de tender juridisch zo dicht te timmeren dat het een open competitie lijkt, maar de winnaar toch van tevoren vaststaat.

Mocht het onzalige plan alsnog doorgaan, dan moeten de verzamelde schoolbesturen maar een jurist aan het werk zetten om voor elke lesmethode een waterdichte tender in elkaar te zetten. Die stapel kan dan als ‘advies’ naar de afzonderlijke scholen. Zo kunnen de kinderen van rijke ouders alsnog hun gratis schoolboeken krijgen, want voor hen is het plan bedoeld. (gc)

Zo snel kan een ideetje werkelijkheid worden: Rotterdam gaat een ov-verbod instellen voor jongeren die zich misdragen in het openbaar vervoer. Wettelijk bestaan daar mogelijkheden toe, heeft de gemeente uitgezocht.

Loze flinkdoenerij, ben je geneigd te denken, want het valt voor ov-personeel onmogelijk continu te controleren welke ettertjes een verbod hebben en welke niet. Een niet handhaafbaar verbod dus waar slechts schouderophalen bij past. Tot je in de PvdA-nieuwsbrief leest hoe fractievoorzitter Peter van Heemst het denkt te kunnen uitvoeren:

“Als scholieren zich misdragen dan helpt de school mee aan het identificeren van de daders. Als de naam bekend is dan verplicht de school zich om de desbetreffende scholier na schooltijd binnen te houden tot een van de ouders/verzorgers hem heeft opgehaald.”

Scholen verantwoordelijk stellen voor een probleem met de openbare orde – briljant idee, Van Heemst! Ze hebben daar natuurlijk plek zat om hun lastigste pupillen nog een paar uur vast te houden tot papa of mama komt. Of het nou een verlaten klaslokaal is of niet, die plek kan alleen maar een cel heten. Benieuwd of Van Heemst ook een deadline voor de komst van de ouders wil aangeven of dat hij als ze wegblijven nachtcellen voor de ov-etters voorzien heeft. (gc)

Interessant verhaal in de Economist van deze week naar aanleiding van dit rapport van MIT over de opkomst van de middenklasse in ontwikkelingslanden. De twee economen analyseerden cijfers uit de hele wereld en schuimden ook winkeltjes af op het Indiase platteland, waarvan de eigenaren rondkomen van twee tot tien dollar per dag (in India ben je dan middenklasse).

Bijna alle winkeltjes en andere minibedrijfjes die de onderkant van de middenklasse vormen, hebben een gebrek aan kapitaal. Daarom werken microkredieten zo goed. Maar eigenlijk is de bereidheid om te investeren in het eigen bedrijfje helemaal niet zo groot, constateerden de onderzoekers.

De meeste microbedrijfseigenaren willen namelijk hun bedrijfje niet uitbouwen, maar opheffen. Ze willen een baan. Dat is immers de beste manier om een inkomen veilig te stellen. In de poeha rond microkredieten worden arme boeren en winkeliers vaak geprezen om hun ondernemendheid, alsof ze door entrepreneurschap gedreven worden. Zelf weten ze wel beter. Ze zijn ondernemer, omdat ze niks beters konden vinden. (gc)