Battle of the small ones

062

Op het laatste moment moet ik invallen bij een debat van kleine partijen in proeflokaal De Ridder. De VVD is er ook – heel sportief. Christen Unie ontbreekt, want het is zondag. Verder zijn Stadspartij, SP en D66 vertegenwoordigd. En ik namens GroenLinks dan. We mogen reageren op stellingen en vragen uit het publiek. Dat is een type van improviserend debatteren waar je van moet houden.

Mij ligt het in elk geval totaal niet. Ik bereid me liever goed voor en maak dan een punt. Gevolg is dat ik aan het eind van de middag het kleinste applaus oogst, al kan dat ook gelegen hebben aan het feit dat ik geen achterban heb meegenomen. Het levert me de titel ‘kleinste partij van Rotterdam’ op en een fles wijn. En een altijd gezellige nazit.

En nog een peiling

061

Woensdagavond fluisterde Wessel Penning van het Rotterdams Dagblad me al toe dat de peiling van vandaag in zijn krant er voor ons beter uitziet dan de drie van de gemeente, die de nogal dubieuze manier van doorvragen hanteerden (o, u gaat niet stemmen, maar als u wel zou gaan stemmen waarop dan? – daar komen geen kleine partijen als antwoord uitrollen). Dat blijkt. We halen drie zetels (PvdA 17, LR 12, CDA 4, VVD 4, SP 4, CU 1). Ook in de landelijke peiling van gisteren gaan we fors omhoog, elf zetels, na het dieptepunt van zeven eerder deze maand.

Kortom, de campagne is op gang gekomen. De media-aandacht voor GroenLinks is de afgelopen twee weken, sinds we stevig zijn gaan actievoeren, ook vervijfvoudigd. Ik breng vandaag dik twee uur kleumend op het Binnenwegplein door om verkiezingskrantjes en flyers aan de man te brengen. Veel gegrom natuurlijk, maar ook leuke reacties, zelfs mensen die iets zeggen in de trant van ‘o is het van GroenLinks, dan wil ik het krantje wel’. Na een poosje besluit ik alleen nog maar vrolijk kijkende mensen aan te spreken. Daar is de slaagkans toch groter bij.

Tegen het eind stapt een ouwe rot in het activistenvak op me af om uit te leggen dat ik de krantjes anders moet beethouden. Dan pakken mensen ze makkelijker aan. ‘Veel succes, jongen.’

Nog een debat

060

Vooruit, we gooien er nog een lijsttrekkersdebat tegenaan, dit keer door de NRC en de RRKC georganiseerd in Kriterion, de oude bioscoop in het Groothandelsgebouw. Er is ook een onderwerp, integratie, en dat zorgt ervoor dat er iets meer gefocust gedebatteerd wordt. Marco Pastors moet halverwege naar Barend & Van Dorp, en laat zich vervangen door Ronald Sörensen, waardoor het debat weliswaar beschaafder maar ook minder enerverend wordt. Scherpste debater van de avond vind ik Salima Belhaj van D66, ad rem en to the point.

Oh ja, het ging over integratie. Welnu, vriend Marco bracht de stemming er goed in door te stellen dat je een moslim herkent aan een baard, een jurk en een mes, en door nog wat te miepen over het feit dat GroenLinks kans had gezien hem zijn baantje als wethouder af te pakken. Waarop Orhan Kaya snel terug sloeg met ‘Dat had je verdiend’ en het grootste applaus van de avond oogstte. Maar verder blijken er vooral nuanceverschillen te bestaan tussen wat er gedaan moet worden tegen segregatie en achterstanden in de samenleving: veel meer scholing, kansen op de arbeidsmarkt bevorderen, woningmarkt mixen en zo nog wat duw-en-trek maatregelen. Ook Leefbaar Rotterdam heeft, ondanks een oprisping zo af en toe, ingezien dat de samenleving nauwelijks maakbaar is.

AD/RD debat

059

Debat in Prachtig, het café onder de Erasmusbrug, georganiseerd door het Rotterdams Dagblad, zoals we hier het AD/RD hardnekkig blijven noemen. Eerst mogen vier kleine oppositiepartijen met elkaar aan de slag. Die zijn relatief eensgezind, dus echt spannend wordt dat niet. Daarna mogen de vijf die meer zetels hebben in de peilingen: PvdA, Leefbaar, CDA, VVD en SP. Dat wordt net geen schreeuwpartij, maar het scheelt weinig. Pastors noemt Van Heemst een leugenaar. Van Heemst beschuldigt Pastors van liegen. Blij dat de zaal vooral vol zit met partij-aanhang en niet met ‘gewone burgers’, want het is een genante vertoning.

Fractievergadering

058

In de aanloop naar de verkiezingen draai ik alvast mee met de wekelijkse fractievergaderingen. Normaalgesproken komen daar vooral de commissie- en raadsvergaderingen aan de orde, maar vanwege de campagnes ligt de actieve politiek redelijk stil, al is vorige week nog wel een verwaterde versie van de Rotterdamwet doorgevoerd: in sommige wijken mag je alleen nog maar komen wonen als je een baan hebt. Ook de PvdA stemde voor.

De fractievergadering is nu vooral een bespreking van campagne-activiteiten: wie is waar geweest, welke vervolgacties zijn nodig. Het lijstje met media-aandacht ziet er behoorlijk wat vrolijker uit dan in voorgaande weken. Onze acties tot nu toe zijn absoluut succesvol. Nu nog twee weken volhouden en dan hopen op een fraaie uitslag.

Wah Fook Wui

057

Opnieuw een debat, dit keer bij Wah Fook Wui, de stichting voor welzijnsbehartiging van Chinezen in Rotterdam. De discussie is geanimeerd, want ook de doorgaans weinig luidruchtige Chinezen merken dat ID-banen worden afgeschaft, dat hun Chinese school het moeilijk heeft, dat de jacht op illegale werknemers intimiderende trekjes heeft aangenomen, dat ouderen dreigen te vereenzamen. Daar willen ze van de dames en heren politici oplossingen voor horen.

Onderwijs en welzijn vormen minder mijn terrein dan de verhouding tussen kerk en overheid, waar het afgelopen maandag over ging. Gelukkig geldt dat, behalve voor wethouder Lucas Bolsius, ook voor de anderen, zodat ik makkelijk overeind blijf. Sterker nog, de vragen vanuit de Chinese gemeenschap passen precies in het GroenLinkse straatje. Ze moet vooral een omslag maken: niet zoeken naar financiering voor het Chinese welzijn in het algemeen, maar aansluiten bij bestaande structuren. Zo kan aansluiting bij de brede school goede mogelijkheden bieden voor de voortzetting van de Chinese school.

Na dik twee uur discussiëren is er lunch. Uiteraard. Mooie gelegenheid om nog wat verder te praten met mensen over onder meer de taken van de Kamer van Koophandel en de politieke betrokkenheid van Chinezen. En alweer een cadeautje: een boek over de geschiedenis van Wah Fook Wui.

Rotterdam Expo

056

Vandaag de lancering van Rotterdam Expo, een plan om kunst in Rotterdam toegankelijker te maken. Rotterdam Expo houdt het midden tussen een museum, een filiaal van de VVV en de luisterafdeling van een platenzaak. Een opvallende architectuur, afgedwongen door de locatie, past in het Rotterdamse imago van architectuurstad.

Lees verder Rotterdam Expo

Bioscoop

055

De eerste grote campagne-actie vandaag, in bioscoop Cinerama. We hebben een heleboel kaartjes opgekocht en via onder andere de minimawinkel verspreid, zodat kinderen die dat anders niet betalen kunnen, toch eens een film kunnen zien. Zo willen we de aandacht vragen voor armoede in de stad. Dat lukt. Niet alleen komen er meer kinderen dan waar we op gerekend hadden, ook de pers komt er in redelijk groten getale op af. Geslaagde middag dus.

Slimme moeders, met wie Kamerlid Ineke van Gent en lijsttrekker Orhan Kaya in gesprek gaan, vragen of dit soms een eenmalige verkiezingsstunt is. Dat is natuurlijk waar. Als kleine partij moeten we vier jaar sparen om in verkiezingstijd wat leuke dingen te kunnen doen. Maar we willen wel zorgen dat kinderen vaker leuke dingen kunnen doen. Door sport en cultuur toegankelijker te maken voor minima, bijvoorbeeld. Ieder jaar blijft 200 miljoen euro voor armoedebestrijding liggen, domweg omdat gemeenten te lui zijn om het uit te geven.

Lijsttrekkersdebatje

054

Plotselinge invalbeurt bij een lijsttrekkersdebat in de Laurenskerk. We mogen reageren op de stelling dat de overheid meer aandacht moet hebben voor religie als samenbindende factor in de samenleving. Als rookie in het gezelschap mag ik niet ontevreden zijn dat het door mij aangezwengelde onderwerp vervolgens een belangrijk deel van de discussie domineert, namelijk dat de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) versterkte contacten onvermijdelijk maakt. De overheid wil in zorg en welzijn meer beroep doen op vrijwilligerswerk en de kerken zijn nu eenmaal de grootste vrijwilligersorganisatie van het land. Zo vermijden we in elk geval gedoe over moslims en stemmen in kerkgebouwen.

Remco Oosterhoff van de CU/SGP en ik hebben de middelste plekken veroverd, met als gevolg dat we de sneren van de babyboomers te linker en rechter zijde langs ons heen krijgen. Niet echt een aangename gewaarwording, maar ik zal er aan moeten wennen.

Na afloop krijgen we van dominee Taco Noorman een boekje over Sinterklaas. Mijn eerste cadeau als politicus. Waarvan akte.

Kerkenpad (4)

053

‘No pasaran’ klinkt vandaag een van de liederen tijdens de Spaanstalige dienst van de katholieke kerk aan de Nootdorpstraat, begeleid op gitaar. ‘Uw woorden gaan niet voorbij’, betekent het, maar er klinkt ook een echo in door van La Pasionara, de communistische leidster die tijdens de Spaanse burgeroorlog ‘ze komen er niet door’ als leuze voerde tegen Franco’s fascisten. Misschien is het de melodie, Simon & Garfunkel’s ‘Sound of silence’, die bij mij het beeld van de protestgeneratie oproept.

De pastoor roept op tot solidariteit met de melaatsen van deze tijd, zoals dakozen en illegalen. De gemeente, vooral bestaand uit Latijns-Amerikanen, lijkt het te beamen, maar zingt slechts aarzelend mee. Dat zou de Surinamers van vorige week niet overkomen zijn.