Zo onderhand werd ik toch wel nieuwsgierig naar die wagenwijd openstaande grenzen, met hun aanzuigende werking op Syrische testosteronbommen die het land overspoelen om onze borstvergrotingen af te pakken. Ik reisde dus af naar Kerkrade, dat ik kende als een buitengewoon volatiele grensplaats sinds Mart Smeets ooit aan de vooravond van een Nederland-Duitsland in het straatbeeld verscheen met de verlekkerde constatering dat het hier wel eens behoorlijk uit de hand zou kunnen lopen.

Ik werd niet teleurgesteld. De grens stond inderdaad wagenwijd open. Zelfs toen ik een paar keer opzichtig heen en weer liep, vroeg niemand naar mijn paspoort. Nergens zag ik nerveuze legereenheden klaar staan om bij het geringste hoofdknikje van chef Hennis het prikkeldraad uit te rollen en zo de stormloop van gelukszoekers vanuit Herzogenrath te voorkomen. Onbevredigd droop ik af. De grens met Duitsland dichtgooien, het was een historische stommiteit die ik, als het toch ging gebeuren, graag van nabij had meegemaakt. (sg)

Ik ben een anti-democraat. Dit is mij duidelijk gemaakt door een olijke matroos, die mij een aantal keer met een ranzige roze washand in het gezicht sloeg om mijn interesse te wekken voor een referendum over het associatieverdrag tussen de Europese Unie en de Oekraïne, een land met een hele grote Russische marinebasis waarvan de matroos mij verzekerde dat hij er niks mee te maken had. Enfin, als ik zijn enthousiasme niet deelde, was ik dus een anti-democraat. Soms heb je hulp van een buitenstaander nodig om iets over jezelf te weten te komen.

Zodra je eenmaal anti-democraat bent, hoef je je van andermans mening niks meer aan te trekken. Het is een bevrijding die ik iedereen gun. Dus heb ik een aantal banners van de PvdA-website geplukt en naar de matroos gestuurd met de opdracht die, als de democratie hem lief was, te plaatsen op de homepage van zijn ongefundeerde rebellenclub. Niets meer van gehoord. Anti-democraat worden, het is een fluitje van een cent en je hebt er veel plezier van. (sg)

Wanneer je woonachtig bent in een feeëriek lustoord, waar de blonde deernes gewillig over straat schrijden en de exquise hamburgerrestaurants zich op iedere hoek manifesteren, bijvoorbeeld in Purmerend, dan snap ik ook wel dat je een broertje dood hebt aan gebeurtenissen waarvan je niet direct ziet hoe die je luxe leven zullen verrijken, maar waarvan je wel kunt verzinnen hoe die het zouden kunnen vernaggelen. Anders gezegd: onder zulke omstandigheden is de komst van vluchtelingen inderdaad nogal kut.

In een rechtvaardige wereld zouden die vluchtelingen er niet zijn. Dan zaten ze namelijk in hun eigen land met van vet druipende vingers naar deernes te koekeloeren. Maar ja, de wereld is niet rechtvaardig, zelfs niet in Purmerend, dus kan het zomaar gebeuren dat een scherf onrechtvaardigheid uit andermans oorlog pardoes in je achtertuin belandt. Dan kun je jezelf in woedend slachtofferschap wentelen en op hoge toon eisen dat iemand anders de granaatresten opruimt. Of je pakt de hark en je gaat aan de slag. De laatste insteek is de snelste manier om je tuintje weer op orde te krijgen. (sg)

Als hardwerkend Gutmensch denkt u bij pvv’ers vermoedelijk aan dyslectische losers die tussen het bankhangen en zwartwerken door lopen te jankeballen over moslims, zodat ze hun eigen lamlendigheid niet onder ogen hoeven te zien, om vervolgens van uw belastingcenten het zorgstelsel te verstoppen met hun doorrookte longen en dichtgeslibde aorta’s. Dat cliché klopt niet. Er zijn namelijk ook genoeg pvv’ers die wél netjes hun belasting betalen en buren helpen als ze ziek zijn, zonder iedere andersdenkende de vliegende tering toe te wensen, al dan niet op internet.

Ook die laatste zin is, ondanks de lichte schijn van redelijkheid, beledigend. Allicht heeft u de hele alinea met enig genoegen gelezen. Hij was in elk geval leuk om te schrijven. Maar deugen doet het niet. Oproepen tot tolerantie leiden nergens toe als ze gepaard gaan met giftige verwensingen. De ware Gutmensch knuffelt zijn tegenstanders dood, hoe moeilijk dat ook is in het geval van agressieve Almeerse tokkies met het IQ van een dropveter. (sg)