Resultaten voor de categorie Rotterdam

Kleine Watt update

1654

Er is inmiddels een maand voorbij sinds Watt het faillissement moest aanvragen. We wachten nog altijd op een brief van de wethouder dat de subsidie wordt ingetrokken. Als dat tenminste zo is, want in de mondelinge communicatie weigerde ze die vraag te beantwoorden.

Ondertussen is alle programmering afgelast of verplaatst, maar voor de shows die naar het Urban Culture Podium gaan, wordt het nog spannend, want ook het lot daarvan hangt aan een zijden draadje nu de verbouwing weer is uitgesteld, omdat de wethouder wil kijken of het podium wel nodig is.

Verschillende dance-formules uit WaterFront/Watt worden op commerciële basis voortgezet op andere locaties in de stad. De Buurtsuper heet nu De Nieuwe Buurtsuper en heeft een plek gevonden in Off_Corso. Afgelopen nacht vond Prspct loves Subway plaats in de Catwalk. Kortom, er gebeurt best nog wat in Rotterdam, maar op kleinere schaal.

Watt, de fall-out

1652

Precies een week geleden ging ik naar de rechtbank voor de zitting over het faillissement van Watt. Dat werd vlot uitgesproken en diezelfde middag nog hadden we curator Robert van Moorsel over de vloer, een oude rot in het vak. Per 1 augustus is al het personeel ontslagen, het is alleen nog een kwestie van administratief afronden. De deur zit op slot. Alles wat we voor veel geld in het pand aangebracht hebben, wordt er voor een appel en een ei uit gesloopt.

Wat overblijft is een berg schulden. Gelukkig heeft het ons als bestuur weinig moeite gekost om de curator ervan te overtuigen dat we verantwoord gehandeld hebben. Tot een maand geleden was er immers een oplossing voor handen. Sterker nog, in principe is een groot deel van de schuld nog altijd gedekt door een gemeentelijke garantie.

Ondertussen besloot de gemeenteraad om de rekenkamer onderzoek te laten doen naar de ondergang van Watt. Terecht, want de gemeente heeft miljoenen over de balk gesmeten op een manier waar we zelf ook met verbazing naar hebben staan kijken. Als van dat geld het pand gekocht en deugdelijk verbouwd was, zou Rotterdam nu een florerend poppodium hebben.

Nu het te laat is, begint de beeldvorming ook te kantelen. Als je een tekort hebt, ben je toch meer de gebeten hond dan wanneer je failliet bent. Er stonden twee fraaie stukken in Volkskrant en NRC met een brede blik op de Rotterdamse popsector (helaas niet online). Ook mocht ik figureren in een reportage van TV Rijnmond, waar uitgebreid research voor gedaan was. Kijk vooral ook eens in het Dossier Watt van 3voor12.

Hartverwarmend is ook dat de Facebook-groep blijft groeien: 7775 leden inmiddels. Ik sta nu aan de zijlijn, maar het spook van Watt blijft zeker het komende half jaar nog wel even rondwaren in Rotterdam.

De stekker gaat uit Watt

1646

Tijdens de openbare behandeling van Watt gisteren in de raadscommissie haalde de directeur van de dienst kunst en cultuur nog even hard uit naar Joey Ruchtie, de programmeur van Rotown, ’s lands beste poppodium, dat even daarvoor nog geroemd was door wethouder Antoinette Laan. Het vertrek van Ruchtie bij Watt, zo werd gesuggereerd, kwam omdat hij er daar niks van bakte. Het zogenaamde ontslag van Ruchtie was een mager teken dat er bij Watt nog wel een beetje ingegrepen werd als het mis ging.

Het korte zinnetje was een van weinige reflecties in de openbare vergadering uit de besloten vergadering die eraan vooraf ging. Daarin werd Watt in harde bewoordingen afgemaakt. Dat viel te verwachten. Een tekort van 1,8 miljoen is veel geld en er waren maar twee smaken: of de gemeentelijke dienst heeft zitten pitten terwijl continu het alarm afging, of Watt heeft er stiekem een potje van gemaakt. Het is niet gek dat dan voor de laatste optie gekozen wordt. Wij zelf gingen tenslotte voor de eerste.

Als bestuur van Watt hadden we besloten de vertoning in de commissie niet af te wachten. De contouren van krokodillentranen waren te helder. We vragen faillissement aan voor de stichting, die zijn oorsprong vindt in Arena, het poppodium dat nog voor Nighttown in hetzelfde gebouw zat. Het muisje gaat nog wel een staartje krijgen in de vorm van een onderzoek van de Rotterdamse rekenkamer.

Voor mij persoonlijk betekent het dat ik de komende jaren persona non grata ben in de Rotterdamse culturele wereld. Ook toen ik me openlijk tegen voormalig GroenLinks wethouder Orhan Kaya had gekeerd, draaiden de ruggen zich spontaan naar me toe als ik ergens kwam. Toen hij weg was, draaiden ze terug. De huidige wethouder en haar ambtenaren blijven voorlopig nog wel even zitten.

Gemeenteraad over Watt

1643

Het blijven enerverende tijden voor Watt. De Facebook groep heeft inmiddels ruim 6500 leden en er was een aardig groepje sympathisanten gisteren bij de behandeling in de raad. De spontane acties uit de Rotterdamse jongeren zijn uiteraard een hart onder de riem van de medewerkers van Watt die keihard werken om de zaak in de lucht te houden.

Al die steun heeft ongetwijfeld geholpen om de gemeenteraad te bewegen de wethouder te vragen nog eens goed te kijken naar ons eigen alternatieve plan. Komende week wordt er aan alle kanten druk overlegd. Iedereen is het er immers over eens dat de stad een podium als Watt nodig heeft. De vraag is alleen hoe je dat het handigste vormgeeft.

Ondertussen is het uiteraard zoveel mogelijk business as usual. Veel van de voor de zomer geplande evenementen zijn inmiddels verplaatst naar andere locaties. Het zal krap worden, maar we hopen nog altijd op 1 september weer open te kunnen.

Rotterdam schuift naar links

1642

Waar in de rest van Nederland juist een ruk naar rechts werd waargenomen hebben de landelijke verkiezingen in Rotterdam ten opzichte van die voor de gemeenteraad eerder dit jaar een verschuiving naar links laten zien.

Leefbaar Rotterdam en de PVV zijn natuurlijk niet helemaal vergelijkbaar, maar het beeld is wel dat het rechterblok een klein beetje slinkt. Opmerkelijk is dat binnen rechts de stemming naar het midden schuift, terwijl in het linkse blok juist de flanken winnen. Al met al vind ik het significant genoeg om van een trend te spreken. Hier is de tabel:

Vergelijking Rotterdamse zetels TK2010 en GR2010

Facebook: WATT moet blijven!

1640

Het minste wat iedereen kan doen om te protesteren tegen de poging van het Rotterdamse college om poppodium Watt de nek om te draaien: word lid van de speciale Facebook groep. Neem vooral ook contact op met je favoriete raadslid, vooral als het een PvdA’er is.

Ondertussen wordt achter de schermen nog hard gewerkt aan het behoud van Watt. Bij de dance parade kwam de gemeenteraad pas in actie, nadat het college het evenement al de nek had omgedraaid. Die faux pas valt in dit geval nog te voorkomen en er zijn genoeg raadsleden die daar wel oren naar hebben (te beginnen met GroenLinks en SP). Er is namelijk een alternatief plan, dat op de lange termijn zelfs gunstiger uitpakt voor de gemeente. Raadsleden weten daar al van, maandag komen we er breder mee naar buiten.

Kortom, Watt is strijdbaar en heeft de moed nog lang niet opgegeven. We zijn een rendabel poppodium dat niet van plan is op de blaren te gaan zitten, omdat de gemeente haar billen gebrand heeft.

Persbericht: Watt teleurgesteld over collegebesluit

1639

Stichting Culturele Activiteiten Rotterdam (Watt) is teleurgesteld over het zojuist bekend gemaakte collegebesluit om geen steun meer te bieden aan Watt. Het besluit is een schending van een in december 2008 door het vorige college afgegeven garantie, die behelsde dat de gemeente het tekort van Watt over 2009 zou aanvullen, gezien de grote financiële risico’s die Watt op aandringen van de gemeente zou nemen.

Watt is met name teleurgesteld omdat het college een alternatief plan, dat evenveel kost als het stukgelopen plan van het college zelf, niet serieus in overweging heeft willen nemen. Watt roept daarom de gemeenteraad op om dit plan alsnog te bestuderen. Anders zal de 2,5 miljoen euro die de gemeente tot nu toe in Watt stak, verloren blijken. Watt is sinds begin dit jaar rendabel.

De afgelopen dagen hebben diverse instellingen, waaronder Rotterdam Marketing en de Rotterdam Media Commission, het college opgeroepen om Watt te behouden vanwege onder andere het economische en imago-belang van Watt voor Rotterdam.

Het nieuwe Watt is een fusie van het oude Watt en WaterFront, bedoeld om Watt te redden met het oog op het jongerenjaar. Het is een zure constatering dat nu het jongerenjaar voorbij is, ook Watt kennelijk als overbodig wordt beschouwd.

Watt nog in het vagevuur

1636

Nou, iedereen heeft het kunnen lezen: de gemeente laat Watt nog eventjes bungelen. Sinds we eind vorig jaar ons tekort meldden, zijn we nauwelijks opgeschoten. Dat is natuurlijk niet leuk voor management en medewerkers.

Wat een straightforward zaak leek – de gemeente had toen ze ons eind 2008 deze sanering toevertrouwde een garantie gegeven dat ze het tekort over 2009 zou dekken – dreigt nogal een nachtmerrie te worden. Immers, zodra de woorden ‘dreigend faillissement’ in de krant staan, trekken leveranciers de touwtjes strak. Zie onder die omstandigheden nog maar eens een prominente artiest te boeken voor het najaar.

Enfin, we gaan maar lobbyen bij de nieuwe gemeenteraadsleden, die zich die garantie uiteraard niet herinneren. We houden het vertrouwen dat de gemeente uiteindelijk haar bestuurlijke verantwoordelijkheid zal nemen, maar ze laat ons er wel hard voor werken.

Watt is bijna gered

1634

‘Bijna failliet’ klinkt natuurlijk beter dan ‘bijna gered’, dus de eerste variant komt in de media lekkerder door, maar bij mij is sinds gisteren juist een grote last van de schouders gevallen. Er is nog een kans dat het mis gaat, maar in principe is er een akkoord over het voortbestaan van Watt.

Toen we in januari 2009 begonnen, wisten we dat we een volledig nieuwe organisatie moesten opbouwen uit de puinhoop van de vorige eigenaren, die hun zaken zo slecht op orde hadden dat ze binnen een paar maanden na opening failliet dreigden te gaan. Dat ging veel geld kosten, wisten zowel wijzelf als de gemeente. Uiteindelijk werd het 1,8 miljoen: 1,3 verlies in de exploitatie (veel eenmalige opstartkosten, maar ook tegenvallende bezoekers vanwege de crisis) en 0,5 aan ingrepen in het gebouw, zoals de aanleg van een derde concertzaal.

Kortom, ik ben hartstikke trots op de medewerkers van Watt, die binnen een jaar een rendabel bedrijf uit de grond gestampt hebben (we maken nu winst), terwijl het podium gewoon doordraaide. Zij zouden het niet verdienen als de molensteen uit het verleden Watt alsnog de kop zou kosten.

Dance Parade verliest van burgemeester

1629

De Dance Parade verlaat Rotterdam, na een slepend conflict met de gemeente over de beveiliging rond het evenement. Van een tocht door de stad was het al terug gebracht tot een Hoek-van-Holland-achtig evenement op een afgesloten terrein, maar de organisator heeft de ongetwijfeld commerciële afweging gemaakt dat dit niet werkte. Andere steden zullen het graag willen overnemen.

Nou vind ik op zich dat evenementen, of het nou culturele of sportmanifestaties zijn, zelf moeten opdraaien voor het organiseren van hun beveiliging. Toch zit hier een luchtje aan. Het is namelijk helemaal niet duidelijk of de gemeentelijke veiligheidseisen proportioneel zijn. De dance parade is immers een nogal suf evenement dat weinig overlast veroorzaakt (behalve naar verluidt bij de ziekenhuizen, die een piek in alcohol- en pillenvergiftigingen te verwerken krijgen).

Het heeft er toch een beetje de schijn van dat burgemeester Aboutaleb een persoonlijk trauma verwerkt in hard beleid, ongeveer zoals jeugdwethouder Leonard Geluk enkele jaren geleden zijn indrukken van de moord op het Maasmeisje vertaalde in een rigide jeugdbeleid. Geluks harde lijn, geworteld in een persoonlijke overtuiging, bracht hem in conflict met zijn collega’s in de randgemeenten en ultiem ook met zijn eigen fractie.

Het valt te hopen dat Aboutaleb snel zijn flexibiliteit herwint. Achter de schermen woedt momenteel een harde strijd tussen de burgemeester en de verschillende evenementenorganisaties. Er is zelfs sprake van een verplichting om één beveiliger in te schakelen per 100 à 400 bezoekers, ongeacht de aard van het evenement. Dat zou heel veel initiatieven de nek om kunnen draaien – en daar wordt Rotterdam misschien veiliger van maar niet aangenamer.