Er is inmiddels een maand voorbij sinds Watt het faillissement moest aanvragen. We wachten nog altijd op een brief van de wethouder dat de subsidie wordt ingetrokken. Als dat tenminste zo is, want in de mondelinge communicatie weigerde ze die vraag te beantwoorden.

Ondertussen is alle programmering afgelast of verplaatst, maar voor de shows die naar het Urban Culture Podium gaan, wordt het nog spannend, want ook het lot daarvan hangt aan een zijden draadje nu de verbouwing weer is uitgesteld, omdat de wethouder wil kijken of het podium wel nodig is.

Verschillende dance-formules uit WaterFront/Watt worden op commerciële basis voortgezet op andere locaties in de stad. De Buurtsuper heet nu De Nieuwe Buurtsuper en heeft een plek gevonden in Off_Corso. Afgelopen nacht vond Prspct loves Subway plaats in de Catwalk. Kortom, er gebeurt best nog wat in Rotterdam, maar op kleinere schaal.

Precies een week geleden ging ik naar de rechtbank voor de zitting over het faillissement van Watt. Dat werd vlot uitgesproken en diezelfde middag nog hadden we curator Robert van Moorsel over de vloer, een oude rot in het vak. Per 1 augustus is al het personeel ontslagen, het is alleen nog een kwestie van administratief afronden. De deur zit op slot. Alles wat we voor veel geld in het pand aangebracht hebben, wordt er voor een appel en een ei uit gesloopt.

Lees verder Watt, de fall-out

Tijdens de openbare behandeling van Watt gisteren in de raadscommissie haalde de directeur van de dienst kunst en cultuur nog even hard uit naar Joey Ruchtie, de programmeur van Rotown, ’s lands beste poppodium, dat even daarvoor nog geroemd was door wethouder Antoinette Laan. Het vertrek van Ruchtie bij Watt, zo werd gesuggereerd, kwam omdat hij er daar niks van bakte. Het zogenaamde ontslag van Ruchtie was een mager teken dat er bij Watt nog wel een beetje ingegrepen werd als het mis ging.

Het korte zinnetje was een van weinige reflecties in de openbare vergadering uit de besloten vergadering die eraan vooraf ging. Daarin werd Watt in harde bewoordingen afgemaakt. Dat viel te verwachten. Een tekort van 1,8 miljoen is veel geld en er waren maar twee smaken: of de gemeentelijke dienst heeft zitten pitten terwijl continu het alarm afging, of Watt heeft er stiekem een potje van gemaakt. Het is niet gek dat dan voor de laatste optie gekozen wordt. Wij zelf gingen tenslotte voor de eerste.

Lees verder De stekker gaat uit Watt

Het blijven enerverende tijden voor Watt. De Facebook groep heeft inmiddels ruim 6500 leden en er was een aardig groepje sympathisanten gisteren bij de behandeling in de raad. De spontane acties uit de Rotterdamse jongeren zijn uiteraard een hart onder de riem van de medewerkers van Watt die keihard werken om de zaak in de lucht te houden.

Al die steun heeft ongetwijfeld geholpen om de gemeenteraad te bewegen de wethouder te vragen nog eens goed te kijken naar ons eigen alternatieve plan. Komende week wordt er aan alle kanten druk overlegd. Iedereen is het er immers over eens dat de stad een podium als Watt nodig heeft. De vraag is alleen hoe je dat het handigste vormgeeft.

Ondertussen is het uiteraard zoveel mogelijk business as usual. Veel van de voor de zomer geplande evenementen zijn inmiddels verplaatst naar andere locaties. Het zal krap worden, maar we hopen nog altijd op 1 september weer open te kunnen.

Het minste wat iedereen kan doen om te protesteren tegen de poging van het Rotterdamse college om poppodium Watt de nek om te draaien: word lid van de speciale Facebook groep. Neem vooral ook contact op met je favoriete raadslid, vooral als het een PvdA’er is.

Ondertussen wordt achter de schermen nog hard gewerkt aan het behoud van Watt. Bij de dance parade kwam de gemeenteraad pas in actie, nadat het college het evenement al de nek had omgedraaid. Die faux pas valt in dit geval nog te voorkomen en er zijn genoeg raadsleden die daar wel oren naar hebben (te beginnen met GroenLinks en SP). Er is namelijk een alternatief plan, dat op de lange termijn zelfs gunstiger uitpakt voor de gemeente. Raadsleden weten daar al van, maandag komen we er breder mee naar buiten.

Kortom, Watt is strijdbaar en heeft de moed nog lang niet opgegeven. We zijn een rendabel poppodium dat niet van plan is op de blaren te gaan zitten, omdat de gemeente haar billen gebrand heeft.

Stichting Culturele Activiteiten Rotterdam (Watt) is teleurgesteld over het zojuist bekend gemaakte collegebesluit om geen steun meer te bieden aan Watt. Het besluit is een schending van een in december 2008 door het vorige college afgegeven garantie, die behelsde dat de gemeente het tekort van Watt over 2009 zou aanvullen, gezien de grote financiële risico’s die Watt op aandringen van de gemeente zou nemen.

Lees verder Persbericht: Watt teleurgesteld over collegebesluit

Nou, iedereen heeft het kunnen lezen: de gemeente laat Watt nog eventjes bungelen. Sinds we eind vorig jaar ons tekort meldden, zijn we nauwelijks opgeschoten. Dat is natuurlijk niet leuk voor management en medewerkers.

Wat een straightforward zaak leek – de gemeente had toen ze ons eind 2008 deze sanering toevertrouwde een garantie gegeven dat ze het tekort over 2009 zou dekken – dreigt nogal een nachtmerrie te worden. Immers, zodra de woorden ‘dreigend faillissement’ in de krant staan, trekken leveranciers de touwtjes strak. Zie onder die omstandigheden nog maar eens een prominente artiest te boeken voor het najaar.

Enfin, we gaan maar lobbyen bij de nieuwe gemeenteraadsleden, die zich die garantie uiteraard niet herinneren. We houden het vertrouwen dat de gemeente uiteindelijk haar bestuurlijke verantwoordelijkheid zal nemen, maar ze laat ons er wel hard voor werken.

‘Bijna failliet’ klinkt natuurlijk beter dan ‘bijna gered’, dus de eerste variant komt in de media lekkerder door, maar bij mij is sinds gisteren juist een grote last van de schouders gevallen. Er is nog een kans dat het mis gaat, maar in principe is er een akkoord over het voortbestaan van Watt.

Toen we in januari 2009 begonnen, wisten we dat we een volledig nieuwe organisatie moesten opbouwen uit de puinhoop van de vorige eigenaren, die hun zaken zo slecht op orde hadden dat ze binnen een paar maanden na opening failliet dreigden te gaan. Dat ging veel geld kosten, wisten zowel wijzelf als de gemeente. Uiteindelijk werd het 1,8 miljoen: 1,3 verlies in de exploitatie (veel eenmalige opstartkosten, maar ook tegenvallende bezoekers vanwege de crisis) en 0,5 aan ingrepen in het gebouw, zoals de aanleg van een derde concertzaal.

Lees verder Watt is bijna gered