Nog één blogje over Watt en dan houd ik er voorlopig mee op. Want hoewel de toekomst van cultureel Rotterdam natuurlijk voorop staat, kan het verleden nog stevig aan de orde komen, mocht de curator beslissen de gemeente voor de rechter te dagen. Zoals hij tijdens de persconferentie dinsdag uitlegde, is het dan denkbaar dat het faillissement van Watt de gemeente evenveel gaat kosten als de ultieme reddingspoging die niet doorging.

Alles zal daarbij draaien om de verwachtingen die de gemeente gewekt heeft. De jurisprudentie laat namelijk zien dat van overheden grote zorgvuldigheid op dit terrein verwacht wordt. Als de gemeente verwachtingen gewekt heeft, is dat bijna hetzelfde als een toezegging gedaan. Het is een beetje een verhaal, maar hier komt-ie:

Lees verder Watt: verwachtingen, verwachtingen, verwachtingen

De presentatie van het rekenkamerrapport over Watt Rotterdam gisteren, heeft tot de nodige persaandacht geleid. De meeste media kiezen voor een zo letterlijk mogelijke weergave van de formulering van de rekenkamer, wat erop wijst dat ze het moeilijk vinden een eigen analyse te maken.

Het ANP houdt het op “Poppodium WATT failliet door schuld en geluidsoverlast”. TV Rijnmond heeft een filmpje. De NRC (niet online) legt de schuld in de kop bij de gemeente neer, maar nuanceert dat in het artikel. Er was ook een dame van de Telegraaf op de persconferentie, maar op de site van die krant is niks te vinden.

Lees verder Watt Rotterdam nieuws roundup

Na enig geduld oefenen heeft de Rekenkamer Rotterdam vandaag haar onderzoek naar Watt gepresenteerd. Hoofdconclusie is dat de geluidsproblematiek het podium uiteindelijk de das om heeft gedaan, en dat de institutionele complexiteit en de diverse rollen van de gemeente een oplossing, die wel degelijk nog mogelijk was, hebben bemoeilijkt. Het is een degelijk stuk werk van de rekenkamer, waar ik weinig op heb aan te merken. Als belanghebbende zie je natuurlijk altijd dingen waar je het niet helemaal mee eens bent, maar de grote lijnen zijn helder.

Ik ben vooral blij dat management en personeel van blaam gezuiverd worden. Er waren niet teveel mensen en ze werden niet overbetaald. Bovendien zijn ze erin geslaagd de tent na een jaar rendabel te krijgen. Zoals de directeur van de rekenkamer bij de presentatie zei: “Eigenlijk heeft de stichting het heel goed gedaan.” En oke, dat straalt ook een beetje op mezelf af. Ik heb steeds volgehouden dat ik trots was op wat de werkvloer bereikt had – en dan is het fijn als je na onafhankelijk onderzoek gelijk krijgt.

De bal ligt nu bij de gemeenteraad en het college. Ik hoop twee dingen. Ten eerste dat er alsnog een fatsoenlijk poppodium komt in Rotterdam. En ten tweede dat de gemeente nou eens ophoudt met te denken dat ze meer verstand heeft van cultureel ondernemerschap dan de instellingen zelf, en zich houdt aan haar eigen subsidieverorderning in plaats van op andermans stoel te gaan zitten (om als puntje bij paaltje komt hard weg te rennen en naar het stichtingsbestuur te wijzen).

De curator van Watt heeft gisteren zijn eerste bevindingen bekend gemaakt. Die staan nog niet op de website (maar tegen de tijd dat je klikt misschien wel), maar de pers was er als de kippen bij om Robert van Moorsel om uitleg te vragen.

Hij vermoedt namelijk ook dat de gemeente hier afspraken niet is nagekomen en zo de schuldeisers van Watt bewust benadeeld heeft. En dat mag niet. In juristentaal: “De curator zal de positie van de Gemeente Rotterdam in het faillissement nader nderzoeken, waaronder – maar niet beperkt tot – de vraag of het de Gemeente onder de gegeven omstandigheden vrijstond om, zonder zich de belangen van schuldeisers aan te trekken, de in het vooruitzicht gestelde continuïteit van de Stichting Culturele Activiteiten Rotterdam en/of Mytown Horeca B.V. te beëindigen.”

Cruciaal voor het vervolg wordt ongetwijfeld het rapport dat de Rotterdamse Rekenkamer over de affaire aan het opstellen is. Mijn verhoor is over anderhalve week. Van mensen die ‘al geweest’ zijn, begrijp dat ik dat zo’n gesprek uren kan duren. Ik ben benieuwd.

Er is inmiddels een maand voorbij sinds Watt het faillissement moest aanvragen. We wachten nog altijd op een brief van de wethouder dat de subsidie wordt ingetrokken. Als dat tenminste zo is, want in de mondelinge communicatie weigerde ze die vraag te beantwoorden.

Ondertussen is alle programmering afgelast of verplaatst, maar voor de shows die naar het Urban Culture Podium gaan, wordt het nog spannend, want ook het lot daarvan hangt aan een zijden draadje nu de verbouwing weer is uitgesteld, omdat de wethouder wil kijken of het podium wel nodig is.

Verschillende dance-formules uit WaterFront/Watt worden op commerciële basis voortgezet op andere locaties in de stad. De Buurtsuper heet nu De Nieuwe Buurtsuper en heeft een plek gevonden in Off_Corso. Afgelopen nacht vond Prspct loves Subway plaats in de Catwalk. Kortom, er gebeurt best nog wat in Rotterdam, maar op kleinere schaal.

Precies een week geleden ging ik naar de rechtbank voor de zitting over het faillissement van Watt. Dat werd vlot uitgesproken en diezelfde middag nog hadden we curator Robert van Moorsel over de vloer, een oude rot in het vak. Per 1 augustus is al het personeel ontslagen, het is alleen nog een kwestie van administratief afronden. De deur zit op slot. Alles wat we voor veel geld in het pand aangebracht hebben, wordt er voor een appel en een ei uit gesloopt.

Lees verder Watt, de fall-out

Tijdens de openbare behandeling van Watt gisteren in de raadscommissie haalde de directeur van de dienst kunst en cultuur nog even hard uit naar Joey Ruchtie, de programmeur van Rotown, ’s lands beste poppodium, dat even daarvoor nog geroemd was door wethouder Antoinette Laan. Het vertrek van Ruchtie bij Watt, zo werd gesuggereerd, kwam omdat hij er daar niks van bakte. Het zogenaamde ontslag van Ruchtie was een mager teken dat er bij Watt nog wel een beetje ingegrepen werd als het mis ging.

Het korte zinnetje was een van weinige reflecties in de openbare vergadering uit de besloten vergadering die eraan vooraf ging. Daarin werd Watt in harde bewoordingen afgemaakt. Dat viel te verwachten. Een tekort van 1,8 miljoen is veel geld en er waren maar twee smaken: of de gemeentelijke dienst heeft zitten pitten terwijl continu het alarm afging, of Watt heeft er stiekem een potje van gemaakt. Het is niet gek dat dan voor de laatste optie gekozen wordt. Wij zelf gingen tenslotte voor de eerste.

Lees verder De stekker gaat uit Watt

Het blijven enerverende tijden voor Watt. De Facebook groep heeft inmiddels ruim 6500 leden en er was een aardig groepje sympathisanten gisteren bij de behandeling in de raad. De spontane acties uit de Rotterdamse jongeren zijn uiteraard een hart onder de riem van de medewerkers van Watt die keihard werken om de zaak in de lucht te houden.

Al die steun heeft ongetwijfeld geholpen om de gemeenteraad te bewegen de wethouder te vragen nog eens goed te kijken naar ons eigen alternatieve plan. Komende week wordt er aan alle kanten druk overlegd. Iedereen is het er immers over eens dat de stad een podium als Watt nodig heeft. De vraag is alleen hoe je dat het handigste vormgeeft.

Ondertussen is het uiteraard zoveel mogelijk business as usual. Veel van de voor de zomer geplande evenementen zijn inmiddels verplaatst naar andere locaties. Het zal krap worden, maar we hopen nog altijd op 1 september weer open te kunnen.

Het minste wat iedereen kan doen om te protesteren tegen de poging van het Rotterdamse college om poppodium Watt de nek om te draaien: word lid van de speciale Facebook groep. Neem vooral ook contact op met je favoriete raadslid, vooral als het een PvdA’er is.

Ondertussen wordt achter de schermen nog hard gewerkt aan het behoud van Watt. Bij de dance parade kwam de gemeenteraad pas in actie, nadat het college het evenement al de nek had omgedraaid. Die faux pas valt in dit geval nog te voorkomen en er zijn genoeg raadsleden die daar wel oren naar hebben (te beginnen met GroenLinks en SP). Er is namelijk een alternatief plan, dat op de lange termijn zelfs gunstiger uitpakt voor de gemeente. Raadsleden weten daar al van, maandag komen we er breder mee naar buiten.

Kortom, Watt is strijdbaar en heeft de moed nog lang niet opgegeven. We zijn een rendabel poppodium dat niet van plan is op de blaren te gaan zitten, omdat de gemeente haar billen gebrand heeft.