Geluk

144

Interessant debat deze avond, georganiseerd door de RRKC, het eerste in een serie over geluk. Onder leiding van Michael Zeeman, zodat je zeker weet dat het ontzettend gaat uitlopen.

In een eerste ronde verdedigde schrijver Marcel Möring de stelling ‘happiness after pain’, ofwel je moet er stevig aan gewerkt hebben om geluk te bereiken. Hetgeen bevestigd werd door de hoogleraren Arjo Klamer en Ruut Veenhoven. Geluk is duurzamer naar mate je meer het gevoel hebt het verdiend te hebben. Klamer ontraadde dan ook eenieder het meedoen aan loterijen. Als je wint, ben je even heel gelukkig, maar daarna wordt het steeds minder. Uiteindelijk belanden veel loterijwinnaars onder het geluksniveau van voor hun winnende lot.

Scherp was in de tweede ronde de bijdrage van rechtsfilosoof Gijs van Oenen. Hij analyseerde dat in de jaren tachtig en negentig zoveel nadruk heeft gelegen op individueel materieel geluk dat we daar nu de weerslag van ondervinden. We zijn defensief geworden en vragen om veiligheid als belangrijkste maatschappelijke thema. Niet langer willen we iets bereiken, we willen niks verliezen.

Dat was uiteraard koren op de molen van Orhan Kaya, de GroenLinks wethouder van cultuur en participatie, die juist een omslag naar positief denken in de stad wil bewerkstelligen. Hij ook was de enige die erin slaagde aan Zeemans dodelijke ernst te ontkomen en regelmatig een geamuseerde lach op het gezicht te toveren. Ook een manifestatie van geluk, zou je zeggen.

Elektromagnetisme, altijd lastig

142

GroenLinks-wethouder Berry van Rijswijk in Sittard-Geleen houdt zijn poot stijf: het is niet gevaarlijk om een school te vestigen pal onder hoogspanningsdraden. Nu kan ik enige luchtigheid over de gevaren van elektromagnetisme wel waarderen (zie de post van 8 september), maar je kunt natuurlijk ook overdrijven.

Enig verband tussen lichamelijke klachten en umts-masten is namelijk nooit aangetoond, maar voor hoogspanningsmasten en kinderleukemie geldt dat wel. Bij veldsterkten boven de 0,4 tesla (en daar is hier sprake van) is de kans op leukemie een fractie hoger. Dat suggereert statistisch onderzoek. Of dat ook een oorzakelijk verband betekent, staat niet vast. Het kan ook nog toeval zijn.

Berry heeft dus gelijk dat hij zijn plan wil doorzetten, maar helemaal ontkennen dat er iets aan de hand is, is onverstandig, want een kleine onzekerheid bestaat wel degelijk. Alleen zijn er ook andere, veel grotere onzekerheden.

De school ligt nu in Sittard zelf, terwijl de nieuwe locatie in het dorp Guttecoven ligt. Ik durf te wedden dat zowel de luchtkwaliteit als de verkeersveiligheid daar op een hoger plan ligt. Goede kans dat de gezondheidsrisico’s voor de kinderen per saldo omlaag gaan. Maar ja, het kwaad van dat mysterieuze elektromagnetisme is natuurlijk veel interessanter om door geobsedeerd te raken.

Profetische woorden

141

Vandaag een oude mail herlezen van een vriend bij Newsweek vijf jaar geleden:

“I didn’t come into the office on Tuesday because I live about two miles from the WTC and watched the horror unfold before my very eyes. I spent the rest of the day cycling around the city trying to find ways to help, but all the hospitals and volunteer centers were already completely overloaded with people. I came in to work on Wednesday, Thursday and Friday, but found it
imposible to concentrate on anything work-related. Thank god there were no pressing matters that week.”

“Now I’m a bit better, but the entire city is still very subdued and hundreds of thousands of people are still in various stages of shock. I’m trying to just concentrate enough to get the requisite work done.”

“It’s frustrating as well hearing the politicians with their talk of war. If it’s meant to scare the Taliban and others into offering up bin Laden and whoever else may be behind this and other acts of terrorism, then great. But if we’re going to start shooting missiles then I think the whole thing is going to get a lot worse before it gets better — if it ever does.”

Bosna Saray

140

Wie vandaag de dag Belgrado, Sarajevo en Zagreb aandoet, moet constateren dat de zwaarst gehavende van de drie het snelst weer opgeveerd is uit de zoveelste Balkanoorlog. Belgrado is nog altijd een postcommunistische stad, met treurige winkelstraten die slechts aarzelend aan de nieuwe tijd tegemoet komen. Zagreb doet zijn best met mediterrane loungeterrasjes, waar het zeker gezellig is, maar toch een provinciaalse sfeer hangt. Sarajevo daarentegen heeft de oude bazaar hersteld en een levendige hoofdstraat met hippe winkels en terrassen opgebouwd.

De film Grbavica laat de achterkant zien van een nog altijd getraumatiseerde stad. Een moeder probeert voor haar dochter verborgen te houden dat ze niet het kind is van een Bosnische vrijheidsstrijder, maar, door verkrachting, van een Servische chetnik. De verhaallijn is clichématig, de toon is overdreven plechtig en ook het acteerwerk is niet echt sterk, maar de integriteit staat buiten kijf. Eerder een interessante film dus dan een goede.

Toch is het in zekere zin jammer dat Sarajevo juist door zo’n film (die in Berlijn een Gouden Beer won) weer op de kaart gezet wordt. Het schetst het beeld van een stad die vooral bezig is het verleden te verwerken. Misschien is dat ook wel de rol waarin de buitenwacht haar verwacht en dus graag bevestigt. Maar de straten in het hart van Sarajevo bevestigen juist dat de stad de trauma’s rap aan het ontgroeien is.

Hoe meer masten, hoe minder gevaren

139a
De aluminium mutsen kunnen uit het vet, want er is weer paniek over UMTS-masten. De straling zou onze hersenen wel eens langzaam kunnen roosteren. Een complicerende factor bij het weerspreken hiervan is dat je van sommige elektromagnetische straling wel degelijk ziek kunt worden. De feiten op een rijtje.

Wanneer je gelooft dat een mevrouw uit Tiel water kan instralen ten behoeve van een beter leven, hoef je natuurlijk niet te twijfelen bij berichten dat kwaadaardige stralen van telefoonmasten de heilzame effecten van dat ingestraalde water teniet proberen te doen.

Lees verder Hoe meer masten, hoe minder gevaren

Wink wink, nudge nudge, say no more

138

“Zeg Condi, die geheime cia-gevangenissen, bestaan die nou echt?”
“Ben, ik ben teleurgesteld dat je dat vraagt. Vertrouw je me niet?”
“Natuurlijk vertrouw ik je, Condi, maar ik moet toch iets tegen het Nederlandse parlement zeggen.”
“Zeg maar dat ik gezegd heb dat er niks aan de hand is.”

“Best parlement, ik heb het Condi zelf gevraagd en ze zegt dat er niks aan de hand is.”
“O, dan zal het wel waar zijn.”

“Wat horen we nou, Ben, heeft Condi tegen je gelogen?”
“Daar lijkt het wel op. Jammer hoor.”
“Dat vinden wij naief, dat je je zo in de luren laat leggen.”

Mastenvrees

139

GroenLinks, SP en PvdA hebben bakzeil gehaald met hun poging strengere normen voor UMTS-masten af te dwingen. Gelukkig maar, want dit is nou typisch een staaltje populisme van het soort waar ik een bloedhekel aan heb. Inspelen op wijdverspreide maar irreële angsten bij het grote publiek en proberen daar politiek gewin uit te halen. Bah.

De ironie wil dat hoe meer UMTS-masten je neerzet, hoe lager de pieken in stralingsbelasting worden. Angstigen zouden dus juist moeten pleiten voor zoveel mogelijk masten. Dat heb ik ooit eens uitgebreid uitgelegd in De Ingenieur.

Kom maar op met dat handje

137

Interessante zaak in Rotterdam. Faizel Enait, die zegt vanwege zijn geloof vrouwen geen hand te mogen geven, is om die reden een baan als klantmanager bij de gemeente geweigerd. Hij heeft een klacht ingediend wegen discriminatie op basis van geloof. De gemeente heeft een tegenklacht ingediend wegens discriminatie op basis van geslacht. In reactie waarop Faizel nu ook gestopt is mannen een hand te geven. Vriend en vijand zijn het er overigens over eens dat Faizel een uiterst beleefde en voorkomende man is.

Tsja, wat moet je daar nou mee. Doe nou niet zo ontzettend moeilijk, man, is mijn voornaamste gedachte. De handjesweigeraar functioneert al jaren prima in de cliëntenraad, een omgeving met een beperkt aantal mensen die best willen wennen aan zo’n persoonlijke tic. In andere gesloten omgevingen hoort het ook geen probleem te zijn – ieder mens heeft recht op eigenaardigheden. Maar dan toch naar een representatieve functie solliciteren. Dan krijgt een punker ook te horen dat die hanekam eraf moet.

De commissie gelijke behandeling zal er wel een ingewikkeld juridisch verhaal over rechten en vrijheden van maken, maar eigenlijk gaat het daar niet om. Dit is doelbewust treiteren. En dat dient niet beloond te worden.

Boodschap van waarheid en liefde

136

“Zij die regeren moeten oprecht zijn. Alles wat ze zeggen moet waar zijn, opdat het volk weet waar het aan toe is. Maar religie en politiek, beide hetzelfde, zijn niet op waarheid gebaseerd, maar op geloof, hersenspoeling, leugen, bedrog, kwaad, moord, achterlijkheid, en het inboezemen van angst om u, het volk, te laten doen wat zij willen ongeacht de consequenties. En in de religie en de politiek, gaat men uit van macht, niet van wat goed is. Religie en politiek zijn het kwaad in de wereld.”

“Hebben ze u gehersenspoeld dat religie en politiek goed zijn? Hebben ze u gehersenspoeld dat religie/politiek de enige manier is om gemeenschappen te besturen? Hebben ze u gehersenspoeld dat we in een democratie leven? Hebben ze u gehersenspoeld dat er scheiding is van kerk en staat? Hebben ze u gehersenspoeld dat u respect moet hebben voor hun religiën en voor hen? Hebben ze u gehersenspoeld dat hun door Hebreeën verzonnen bloeddorstige massamoordende God liefde is? Troggelen ze daarmee uw geld uit uw zakken in hun kerken, etc?”

Enfin, Hedy Parcherie is een van de 74 partijen die zich hebben ingeschreven voor de komende verkiezingen. Niet al die partijen zullen ook echt meedoen, omdat ze eerst nog geld en handtekeningen moeten verzamelen. Vandaar dat het volgende ook van belang is:

“Het tegenovergestelde van religie en politiek is het Hedyisme. Het Hedyisme is gebaseerd op waarheid, wetenschap, liefde en harmonie en gebruikt logica, analyse, rekenkunde, en extrapolatie om tot juiste uitkomsten en richtingen te komen, waardoor u weet waar u aan toe bent. In het Hedyisme gaat men niet uit van macht, maar van wat goed is. Is dit wat u wil? Doneer dan ten minste 1 euro om de Hedy Parcherie aan de verkiezingen te laten meedoen.”

Christen Unie

135

Vandaag is in de achtertuin van Alexander Pechtold het verkiezingsprogramma van D66 gepresenteerd. Maar goed, ik kan me beter bezig houden met een ander programma, dat van de Christen Unie, de partij die na de komende verkiezingen met haar zeven zetels een links kabinet aan een meerderheid gaat helpen.

Natuurlijk komt het woord ‘gezin’ in dat programma meer voor dan in dat van GroenLinks, maar verder lijkt het er veel op, zeker in sociaal-economisch opzicht. Met fiscalisering van de wao, aftoppen van de hypotheekaftrek en zo nog wat maatregelen plaatst de partij zich nadrukkelijk aan deze kant van het CDA.

De grote verschillen liggen als altijd op het micro-ethische vlak. De Christen Unie is tegen homohuwelijk, abortus, prostitutie, gokken, drugsgebruik en andere zaken die God verboden heeft, maar ziet goed kans de oude dogma’s met modern humanisme te verbinden. Ik heb het niet allemaal gelezen (want 82 bladzijden), maar aanknopingspunten biedt het absoluut.