Jij ook al, Balkie?

108

Vanochtend op pagina twee van de Volkskrant: de Oekraïense premier Joestsjenko ontmoet zijn Haagse evenknie en het lijkt er op de foto toch behoorlijk sterk op dat hier gezoend wordt. Een pagina verderop staat een berichtje waarin Amadeus Wilders de koningin bestraffend toespreekt, omdat zij de Nederlandse groetgebruiken verkwanseld heeft door een imam geen hand te geven. En nu dus Balkenende die zich zomaar laat zoenen. Door een man. Jakkes! Heeft dan niemand meer respect voor het slappe handje?

Hier met de poet!

107

Morgen spoeddebatteert de Tweede Kamer op initiatief van GroenLinks over topsalarissen in de publieke sector. Die rijzen als bekend de pan uit, zoals de Intermediair enquête vorige week nogmaals aantoonde. Je kunt je tenslotte afvragen of een maandsalaris van 30.000 euro ooit gerechtvaardigd is.

Wat ik wel jammer vind is dat mijn partij in deze discussie steeds voorstelt het salaris van de minister-president te hanteren als maximum voor alle topbestuurders in de publieke sector. Dat is namelijk nogal een overschatting van de politiek. Je hoeft echt niet het grootste licht der natie te zijn om daarin overeind te blijven. Kijk maar eens naar de huidige kabinetsploeg. Belangrijk werk, daar niet van, maar niet de zwaarst denkbare klus in het landsbestuur.

Laten we maar eens eerlijk zijn: secretaris-generaal zijn op een ministerie is een zwaardere baan dan minister. En zo zijn er nog heel wat meer banen in de publieke sector die heel veel meer voorstellen dan top dog in het Haagse babbelcircuit. Een discussie over topsalarissen is noodzakelijk, maar de politiek moet die niet aangrijpen om zichzelf gewichtiger te maken dan ze is.

Elandproef

106

Vlak voor de stripdagen in Haarlem is de nieuwe Zone 5300, het leukste striptijdschrift van Nederland (ook voor liefhebbers van eigenzinnige film, muziek en proza), van de drukker gekomen, vol met werk van Scandinavische tekenaars. Dat komt mooi uit, want het thema van de stripdagen ligt ook in het noorden.

En nee, dit initiatief is geen reactie op de beruchte cartoonoorlog. Al krabden we ons wel even achter het oor toen ons plan al in gang gezet was en de hele wereld ineens geïnteresseerd raakte in Deense tekenaars. Je bent op zo’n moment toch bang dat je blad als mosterd na de maaltijd komt. Dat is gelukkig niet het geval. Ter geruststelling: de Mohammed cartoons in Zone zijn uitermate tam.

Exile Within

105

Bij binnenkomst zijn de technici nog bezig. Ze sjouwen wat met lampen, rijden rond met een hoogwerker. Als laatste halen ze een beamer weg, en een scherm waarachter danseres Natalia Rodina schuil blijkt te gaan. In Exile Within, de nieuwe voorstelling van de Groningse choreograaf Itzik Galili, gaat de omgeving volkomen voorbij aan de hoofdpersoon. Althans, hoofdpersoon – het is moderne dans, dus het blijft abstract, de hoofdpersoon zweeft als het ware tussen de zes dansers door en daalt af en toe in een van hen neer.

Galili slaagt erin geluid, belichting, decor en dansers in een enkel ritme te vangen, nu eens met ingetogen solo’s, dan weer met energieke ensembles. Expressief gedanst en technisch bepaald niet gemakzuchtig. Op het laatst, als danser Edan Gorlicki nog wanhopig op zoek lijkt naar een uitweg uit zijn ballingschap, komen de technici weer op en beginnen het decor af te breken, de lampen van het plafond te demonteren, duct tape los te trekken. Een voice over vraagt iemand om het licht uit te doen. Waarna terecht een donderend applaus volgt.

Ongegeneerd leedvermaak

103

Goed, het is dus de student met de bril geworden en niet Rita “ik doe niet mee, ik doe toch mee, ik ben recht door zee” Verdonk. Jammer, want het zou de komende verkiezingen lekker overzichtelijk gemaakt hebben, een ongeleid projectiel aan het hoofd van de VVD. Dit soort verstandige beslissingen van liberale VVD-leden zijn slecht voor mijn humeur.

Gelukkig heb ik me nog een uurtje kunnen vermaken met de 500 reacties op de website van de Telegraaf. Al die rancune, al die verongelijktheid, al dat ‘ik ga emigreren’ en ‘Nederland gaat naar de kloten’. En dan als toetje een mokkende Kay van der Linden vanochtend in de Volkskrant. Heerlijk!

Kino illegal

104

Vage maar wel zeer toegankelijke film in besloten vertoning bij Worm. De Poolse filmmaker Stanislaw Mucha portretteert in ‘Reality Shock’ een aantal al dan niet dronken malloten in een streek aan de Wit-Russische grens. Of, malloten, waarschijnlijk zijn het naar Poolse maatstaven helemaal niet zulke zonderlingen, maar gewone eenvoudige zielen die zich een beeld proberen te vormen van het Europa waar ze plotseling bijhoren.

We zien een bar met Leninthema waar de stamgasten camp-communisten zijn, een zoektocht naar de ufo die hier ooit geland zou zijn, talloze orkestjes die Beethoven verkrachten, een kleuterklas die leert over Duitsland en Frankrijk, een zigeunerin die voorspelt dat het allemaal niet beter gaat worden nu Polen in de EU zit. Het zijn van die momenten waarop je beseft wat een absurd begrip Europa eigenlijk is – en dat je er desalniettemin in kunt geloven.

Ik koop hem alleen voor de interviews

102

De Viva, voor degenen onder jullie die dat nog niet hadden meegekregen, heeft een nieuwe hoofdredactrice, Karin van Gilst. Die is afkomstig van Intermediair, van welk blad zij het sex-appeal danig heeft weten te verhogen. De Viva moet van Karin juist minder over sex gaan en een iets serieuzere toon aanslaan.

Dus staat in het eerste restylde nummer van deze week een interview met een politica, Ayaan Hirsi Ali, dat omzichtig toewerkt naar de ultieme Viva-vraag: zeg Ayaan, dat je besneden bent en zo, heeft dat, zeg maar, nog een beetje invloed op je sexleven?

Waarop wijselijk geen antwoord volgt.

Als je van het meisje van Milwaukee houdt

101

Het Antwerpse Letterenhuis, waaraan ik dit weekend een bezoekje bracht, is in de eerste plaats het belangrijkste archief van de Vlaamse letteren, met een mooie tentoonstellingsruimte waar je onder andere handschriften van Paul van Ostaijen en Willem Elsschot kunt zien (en over een poosje waarschijnlijk de laptop van Tom Lanoye). Daarin lijkt het op het Letterenkundig Museum bij de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag.

Ongemerkt begint ook in Rotterdam een Letterenhuis te ontstaan, zij het van volledig andere aard. Arminius, de Remonstrantse kerk in het museumpark, is in de eerste plaats een podium. Maar er zitten inmiddels ook literaire organisaties, een uitgever en zelfs een auteur in het pand. Misschien wordt het tijd om eens na te denken over een kleine permanente tentoonstellingsruimte erbij. Want de Rotterdamse literaire traditie mag dan beperkt zijn, er valt genoeg te etaleren.

Wie wil er een ijsje?

100

Slechts twee mensen hebben zich aangemeld voor het ijsje dat ik op 13 maart uitloofde aan de 152 kiezers die mij een week eerder een voorkeurstem bezorgden. Daarvan probeerde er eentje het onder valse voorwendselen (maar ze viel meteen door de mand, omdat ze niet in Rotterdam woont). Met de ander ga ik heel lang van dat ijsje genieten. De rest, mocht die zich nog bedenken, heeft pech gehad. Afspraak is afspraak. Ik voer alleen het beleid uit. Zo hebben we dat met z’n allen in dit land afgesproken. Regels zijn regels. Ik ben recht door zee. Yada yada. Daadkracht. Yada.

En wat vindt The Economist ervan?

099

“Some Americans believe that Europeans have lost the desire to defend their values against extremists (especially those of the ultra-Muslim variety). The news from the Netherlands this week appears, at first sight, to confirm their fears.” Zo begint het artikel over Ayaan Hirsi Maganali in The Economist van deze week, onder de titel ‘Heading for the land of the free’. Wat volgt is een genuanceerde, scherpe analyse van de gebeurtenissen, zoals van ’s werelds beste opinieblad te verwachten valt.

Alleen de afsluiter, na een opmerking over hoofddoekjesverboden in Frankrijk en Turkije, is merkwaardig: “So Europe can be tough; what it lacks is a robust culture of free speech and free personal behaviour.” Want het land of the free heeft het behoorlijk moeilijk met personal behaviour als het om homo’s gaat. Free speech zal allicht kloppen, maar Ayaan komt er nog wel achter dat ze in de VS meer kan zeggen dan hier, maar dat het veel minder impact heeft. Enfin, hopelijk komt ze snel terug, want ze is oprechter en intelligenter dan Geert Wilders, Marco Pastors en Rita Verdonk samen.