De grote dag

068

Als eerste kiezer mag ik om half acht in het stadhuis mijn stem uitbrengen – vroeg, want ik moet de hele dag werken in Amersfoort. De hele dag heb ik een dubbel gevoel: enerzijds de overtuiging dat links een meerderheid gaat halen in Rotterdam, anderzijds het gevoel dat we vermalen gaan worden in het geweld tussen PvdA en LR. Dat voorgevoel komt ’s avonds uit. PvdA 18, LR 14, VVD/CDA/SP elk 3, GL 2, CU/D66 elk 1. Toch een beetje zuur gevoel dat wij de hete kolen uit het vuur gehaald hebben en dat de PvdA ervan profiteert. Maar echt hard komt de klap uit de deelgemeenten aan: op een paar plekken stabiel gebleven, maar verder overal verloren.

Toch zijn we gek genoeg niet echt depri. LR is verslagen en dat is toch het belangrijkste. En voor de Stadspartij is het nog lulliger. Enfin, op naar het café van de SP, want daar zit de stemming er best lekker in.

Laatste loodjes

067

De laatste loodjes van de campagne: nog wat krantjes bezorgen, flyeren tijdens de avondspits bij het station. Ook de PvdA komt even voorbij zetten, als een kudde olifanten. Lijsttrekker Peter van Heemst wordt op een verhoginkje gezet, roept wat door een toeter, Wouter Bos doet hetzelfde. Even later is de rode brigade weer weg. Rare manier van doen, die weinig echte interesse in de Rotterdammers uitstraalt, maar daar verbaas ik me bij Leefbaar Rotterdam ook over, en die staan evengoed hoog in de peilingen. Maar goed, we zijn natuurlijk allemaal behoorlijk campagnemoe. Morgen de grote dag.

Canvassen

066

Tot de minder enerverende onderdelen van het campagnevoeren behoort het canvassen. Om de een of andere reden is het in politieke kringen niet gebruikelijk om ‘krantjes huis aan huis bezorgen’ te zeggen, want dat wordt ermee bedoeld. Hoe dan ook, ik duw in een middag een kleine duizend verkiezingskranten in brievenbussen in Cool, de buurt rond de Witte de Withstraat.

In diezelfde straat hangen we tijdens de museumnacht nog verkiezingsborden op aan lantaarnpalen en dergelijke. We hebben nu eenmaal niet het budget van Leefbaar Rotterdam en PvdA, die abri’s volhangen met dure posters. Hoe de PvdA aan een ton komt, snap ik wel. Het is een grote partij, met veel leden en een stevige centrale kas. Maar waar Leefbaar Rotterdam anderhalve ton vandaan haalt, is me een volstrekt raadsel. Ze hebben niet eens genoeg mensen om zelf te canvassen – daar betalen ze professionele bezorgers voor. Dan doen wij het met een luizige 16.000 euro bepaald niet slecht.

Feedback

065

“Ik wil graag het volgende voorstellen. De bedenkers begeven zich met een zakje aanmaakhoutjes en een doosje lucifers naar crematorium Westgaarde. De hoogste tijd voor een aangepaste euthanasiewetgeving. Met moderne crematoria wordt bij verbranding de warmte gebruikt om elektriciteit op te wekken. Zo kunnen ze toch nog waardevol bijdragen aan de samenleving.”

Aldus een mailtje naar aanleiding van ons plan ‘Voorrang voor vrouwen’. Altijd prettig als je wat feedback over je werk krijgt. Tijdens een flyeractie bij het station zorgde de politie op geheel andere wijze voor wat feedback. Of we een vergunning hadden. Nee, want die hebben we niet nodig. Vrijheid van meningsuiting en zo. Maar goed, om geen heisa op onze hals te halen houden we er maar even mee op.

Media

063

Met de campagne lekker op gang slaat GroenLinks lekker zijn slag in de media, al blijft het nogal onvoorspelbaar. Onze actie ‘Hart tegen hard’ van maandag leverde maar belangstelling van één fotograaf en journalist op, maar scoorde toch de voorpagina van het Rotterdams Dagblad. Mooi plaatje van Femke Halsema die een fouilleervrije zone onthulde. Daar doe je het voor.

Gisteren lanceerden we een emancipatieplan en gingen we met kamerlid Naima Azough op bezoek bij een opvang van tienermoeders en allochtone vrouwenorganisatie Dona Daria. Geen journalist was geïnteresseerd, maar vandaag barstte alsnog rumoer los om een heel klein elementje in het plan, dat daar ook specifiek in gestopt was om opzien te baren: een aparte vrouwenwagon in de nachtmetro, naar analogie van de vrouwenparkeerplaats bij Now&Wow. Ergens had iemand dat verkeerd begrepen en er een aparte wagon voor allochtone vrouwen van gemaakt. Maar vervolgens werd ons kandidaat raadslid Nadya van Putten wel platgebeld door de media en kon ze het plan ontvouwen. Zo gaan die dingen.

Démasqué

064

Wat aanvankelijk in mijn agenda stond als weer een lijsttrekkersdebat ontaardde vanavond in een ontluisterend démasqué van Leefbaar Rotterdam. In de ochtend had Marco Pastors zijn excuses aangeboden voor het beledigen van Marokkanen, een actie die terecht ook door de eigen achterban werd uitgelegd als draaikonterij om bij de PvdA in het gevlei te komen.

In een poging die misser weer goed te maken ging vriend Marco tijdens het debat in de bibliotheek helemaal los en deed pogingen alles te beledigen wat los en vast zat. Hij werd uitgejouwd. Na afloop luisterde ik twee Leefbaren af die ervan overtuigd waren dat het publiek ingehuurd was door de linkse maffia. Tsja, dat is natuurlijk ook een verklaring.

Anderzijds, slechte publiciteit is beter dan geen publiciteit, zullen ze misschien bij LR denken en deze actie leverde hen voor de tweede achtereenvolgende dag een fragment in Nova op, nadat gisteren al een dronken wethouder Marianne van den Anker de partij in the picture speelde. Enfin, in de nazit van GroenLinks, Stadspartij en SP was het erg gezellig.

Update een dag later: het blijkt inderdaad te werken. In de peiling van vanavond staat Leefbaar Rotterdam op 15 zetels (PvdA 17, CDA/VVD/GL/SP elk 3, CU 1).

Battle of the small ones

062

Op het laatste moment moet ik invallen bij een debat van kleine partijen in proeflokaal De Ridder. De VVD is er ook – heel sportief. Christen Unie ontbreekt, want het is zondag. Verder zijn Stadspartij, SP en D66 vertegenwoordigd. En ik namens GroenLinks dan. We mogen reageren op stellingen en vragen uit het publiek. Dat is een type van improviserend debatteren waar je van moet houden.

Mij ligt het in elk geval totaal niet. Ik bereid me liever goed voor en maak dan een punt. Gevolg is dat ik aan het eind van de middag het kleinste applaus oogst, al kan dat ook gelegen hebben aan het feit dat ik geen achterban heb meegenomen. Het levert me de titel ‘kleinste partij van Rotterdam’ op en een fles wijn. En een altijd gezellige nazit.

En nog een peiling

061

Woensdagavond fluisterde Wessel Penning van het Rotterdams Dagblad me al toe dat de peiling van vandaag in zijn krant er voor ons beter uitziet dan de drie van de gemeente, die de nogal dubieuze manier van doorvragen hanteerden (o, u gaat niet stemmen, maar als u wel zou gaan stemmen waarop dan? – daar komen geen kleine partijen als antwoord uitrollen). Dat blijkt. We halen drie zetels (PvdA 17, LR 12, CDA 4, VVD 4, SP 4, CU 1). Ook in de landelijke peiling van gisteren gaan we fors omhoog, elf zetels, na het dieptepunt van zeven eerder deze maand.

Kortom, de campagne is op gang gekomen. De media-aandacht voor GroenLinks is de afgelopen twee weken, sinds we stevig zijn gaan actievoeren, ook vervijfvoudigd. Ik breng vandaag dik twee uur kleumend op het Binnenwegplein door om verkiezingskrantjes en flyers aan de man te brengen. Veel gegrom natuurlijk, maar ook leuke reacties, zelfs mensen die iets zeggen in de trant van ‘o is het van GroenLinks, dan wil ik het krantje wel’. Na een poosje besluit ik alleen nog maar vrolijk kijkende mensen aan te spreken. Daar is de slaagkans toch groter bij.

Tegen het eind stapt een ouwe rot in het activistenvak op me af om uit te leggen dat ik de krantjes anders moet beethouden. Dan pakken mensen ze makkelijker aan. ‘Veel succes, jongen.’

Virtuele ridders van Malta

060a

Een zekere Jon Jacobs betaalde eind vorig jaar honderdduizend dollar voor een niet bestaand vakantieparadijs, genaamd Space Resort. Het Space Resort bevat 1000 appartementen, een winkelcentrum, nachtclubs, stadion, jachtgronden en zo nog het een en ander, waaronder uiteraard een aanlegplaats voor ruimteschepen. Jon Jacobs deed deze aankoop bij zijn volle verstand. Hij denkt dat hij de investering er wel uit gaat halen.

Welkom in Entropia, de virtuele wereld van het Zweedse bedrijf MindArk, waar het lokale geld, de ped, een vaste wisselkoers heeft ten opzichte van de dollar. Iedereen kan gratis een avatar aanmaken in dit online spel, maar dan ben je een ped-loze paria. Wil je genieten van de leuke dingen in Entropia, zoals een bezoekje aan het Space Resort, dan heb je geld nodig. Je kunt dat proberen los te peuteren van andere spelers, of van je credit card laten halen. Slimmeriken als Jon Jacobs proberen de eerste optie, de meeste spelers spenderen één à twee dollar per uur aan het spel. Niet duur, vergeleken met bijvoorbeeld een bioscoopkaartje.

Lees verder Virtuele ridders van Malta

Nog een debat

060

Vooruit, we gooien er nog een lijsttrekkersdebat tegenaan, dit keer door de NRC en de RRKC georganiseerd in Kriterion, de oude bioscoop in het Groothandelsgebouw. Er is ook een onderwerp, integratie, en dat zorgt ervoor dat er iets meer gefocust gedebatteerd wordt. Marco Pastors moet halverwege naar Barend & Van Dorp, en laat zich vervangen door Ronald Sörensen, waardoor het debat weliswaar beschaafder maar ook minder enerverend wordt. Scherpste debater van de avond vind ik Salima Belhaj van D66, ad rem en to the point.

Oh ja, het ging over integratie. Welnu, vriend Marco bracht de stemming er goed in door te stellen dat je een moslim herkent aan een baard, een jurk en een mes, en door nog wat te miepen over het feit dat GroenLinks kans had gezien hem zijn baantje als wethouder af te pakken. Waarop Orhan Kaya snel terug sloeg met ‘Dat had je verdiend’ en het grootste applaus van de avond oogstte. Maar verder blijken er vooral nuanceverschillen te bestaan tussen wat er gedaan moet worden tegen segregatie en achterstanden in de samenleving: veel meer scholing, kansen op de arbeidsmarkt bevorderen, woningmarkt mixen en zo nog wat duw-en-trek maatregelen. Ook Leefbaar Rotterdam heeft, ondanks een oprisping zo af en toe, ingezien dat de samenleving nauwelijks maakbaar is.