Weinig mensen realiseren zich dat er in Rotterdam evenveel allochtone christenen zijn als allochtone moslims. Die christenen hebben zich verenigd in SKIN Rotterdam (SKIN staat voor Samen Kerk in Nederland). Vanavond kwamen de Rotterdamse migrantenkerken voor het eerst samen in de Schotse kerk, waar ik anderhalve week geleden al even was.

De kerken pikken veel werk op dat de overheid laat liggen, vooral bij het opvangen van kwetsbaren, verslaafden, daklozen, illegalen. En ze willen graag wat erkenning daarvoor, want ze hebben het gevoel dat het bij het geloof alleen nog maar over moslims gaat in deze stad. Onder leiding van Pastor Arie van Messiah TV wordt een voorstelronde gedaan, en veel gebeden. Bless all of you!

De bijeenkomst is mede bedoeld om wat politici aan het woord te laten. Alleen de partijen die toch al vinden dat er niet zo moeilijk gedaan moet worden over de rol van geloof in de samenleving, geven acte de présence: CDA, GroenLinks, ChristenUnie en SP. Helaas is er alleen kort de tijd om de aanwezigen toe te spreken, gelukkig gevolgd door thee met cake en alle gelegenheid om persoonlijk met mensen te spreken. Veel applaus, veel warme woorden.

Om het stadsbestuur een handje te helpen gaan we vandaag op de markt ter hoogte van de Hoogstraat mensen benaderen die in het openbaar een andere taal dan Nederlands spreken. Zij zullen erop gewezen worden dat het stadsbestuur hun handelswijze afkeurt.

De zopas geïntroduceerde Rotterdam Code vraagt immers van alle Rotterdammers dat ze op straat Nederlands spreken. Wethouder Leonard Geluk denkt dat dit nodig is, omdat anderen zich bij het horen van een vreemde taal unheimisch zouden kunnen voelen. Ex-wethouder Marco Pastors heeft geklaagd dat metroreizigers het nu niet verstaan als Marokkaanse medereizigers in hun eigen taal bezig zijn een tasjesdiefstal voor te bereiden. Dat moeten we natuurlijk niet hebben. Tasjesdieven dienen hun plannen verstaanbaar te communiceren.

Omdat het vanwege de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting onmogelijk is het Nederlands wettelijk af te dwingen, zullen burgers elkaar hierop moeten aanspreken. Om te kijken wat het effect daarvan is, gaan we het eens uitproberen. Verslag later.

Het is even lastig om de juiste te toon te vinden, maar dan gaan we met z’n drieeën lekker aan de slag om mensen aan te spreken als we een vreemde taal horen. De meesten negeren ons begrijpelijkerwijs, als we een opmerking maken. Sommigen schrikken, anderen horen aan de toonzetting meteen dat het een grap is. Een moeder en zoon uit Capelle vertellen dat ze bij Kralingse Zoom nog tegen elkaar gegrapt hebben: vanaf nu alleen maar Nederlands.

Verder veel instemming als we onze bedoelingen vertellen en natuurlijk een foldertje erbij doen. Een Nederlandse mevrouw vindt het Nederlands op straat een goed idee, ‘want anders weet je niet of ze het misschien over je hebben’. Op de vraag of ze dan ook fluisteren wil verbieden, zegt ze dat ze zelf nooit fluistert…

Een nadeel van de Hoogstraat is wel dat het vooral een witte markt is. Maar de reacties zijn leuk genoeg om het nog eens over te doen op de Afrikaandermarkt. Wordt vervolgd dus.

Tussen de middag was ik voor het eerst bij de werkgroep overheid, kerk en samenleving in het stadskantoor. Het is niet het meest gunstige moment om overheid en kerk dichterbij elkaar te brengen, omdat het huidige stadsbestuur erg op de scheiding van kerk en staat hamert. Dat wordt dan zo uitgelegd dat de overheid wel allerlei eisen mag stellen aan religieuze groeperingen, maar niet duldt dat gelovigen iets van de overheid verlangen.

De kerken voelen zich echter geroepen om toch meer in actie te komen. Voedselbanken zijn maar één voorbeeld van plekken waar gelovigen het werk oppikken dat de overheid afstoot. Met de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) zal de armoede alleen maar erger worden. Daarom gaat de werkgroep een plan maken om een breder christelijk vangnet onder de stad te spannen.

Deze ochtend de Schotse kerk aan de Schiedamsevest, een kerk met een sterke Afrikaanse inslag, waar de voertaal Engels is. Hier ben ik eerder geweest en ik ken de predikant, Robert Calvert, die een mooi betoog houdt over ‘roeping’: niemand kan God voor zijn karretje spannen door zich te beroepen op een opdracht van Hem. Calvert brengt het met overtuiging en humor.

Leonard Geluk en CDA-kamerlid Kathleen Ferrier mogen ook nog even hun zegje doen. Enerzijds kriebelt het je als GroenLinkser dat het geloof dan toch door één partij gemonopoliseerd dreigt te worden, maar eerlijk is eerlijk: Leonard heeft deze tour bedacht en ik lift alleen maar mee. Bovendien heeft hij als wethouder een boodschap uit te dragen, al is die momenteel in intentie vaak mooier dan in werkelijk beleid. ‘All are welcome’, zingen we luid ter afsluiting, ‘all are wellcome’.

Campagnestart van de SP in Nighttown, twee weken eerder dan die van ons. Een incrowd feestje, zoals dat hoort, vooral bedoeld om de vrijwilligers te motiveren, want een politieke campagne moet altijd zo goedkoop mogelijk. Politici hebben nu eenmaal geen diep gevulde zakken, zeker die van de SP niet. Lijsttrekker Theo Cornelissen houdt de verplichte speech, er is een band, een quiz. We heffen een glas champagne. Dat het een mooie campagne moge worden.