Deze avond de première van de leukste productie in tijden uit de werkplaats van Lantaren/Venster gekomen is. Theatermaakster Shertise Solano maakte een combinatie van toneel en dans waarin Barbara Mullin en Çigdem Teke elkaar het leven zuur maken. Naar een verhalenbundel van Toon Tellegen. Met absurde dialogen, hilarische situaties en een tirade in het Turks over een komkommer. Jammer dat de voorstelling maar een paar dagen op de planken staat.
In Arminius vindt de afsluiting plaats van het Anna Blaman festival, een in hoog tempo uit de grond gestampt festival van twee weken rond de lesbische schrijfster die precies honderd jaar geleden geboren werd. Lezingen leren dat haar werk wellicht enigszins achterhaald is, maar dat ze als persoonlijkheid alle aandacht verdient: direct, uitgesproken en toch warm. Typisch Rotterdams, zeg maar. Aan het begin van de nacht ga ik door naar De Unie, waar Natasa en Nicole vanavond een eclectische mix aan elkaar dj’en.
Als De Unie dicht gaat, verkas ik met Victor naar De Consul aan de overkant om het over politiek te hebben. We weten dan nog niet dat Leefbaar Rotterdam volgens de laatste peiling negentien zetels haalt. Victor overweegt ook Pastors te stemmen. Ik vind dat uiteraard geen goed idee. De sfeer in de stad is al genoeg bedorven. Als dit nog vier jaar zo door gaat, komt de economie er nooit bovenop. Een stad die niet een beetje uitstraalt dat het er gezellig is, is nu eenmaal geen aantrekkelijke vestigingsplaats voor bedrijven en mensen met een hoger inkomen. Enfin, nog drie maanden te gaan tot de verkiezingen.
Soms zijn er van die tijden dat je elke film met een bepaalde acteur prachtig vindt. Een poos geleden was het Harvey Keitel, die met glansrollen in onder andere ‘Reservoir dogs’, ‘The bad lieutenant’, ‘The piano’ en ‘Pulp fiction’ werkelijk geen kwaad kon doen.
Op het moment is het Bill Murray. Eigenlijk speelt hij al sinds ‘Ghostbusters’ steeds dezelfde rol, maar die gaat hem naar mate hij ouder wordt steeds beter af. Sinds ‘Groundhog Day’ is hij de perfecte acteur voor de rol van cynische, weemoedige man die wacht op iemand om hem uit uit zijn cynisme te verlossen. Hij speelde hem prachtig in ‘Lost in translation’ en ‘The life aquatic’, en nu in ‘Broken flowers’. De laatste haalt het als film niet bij de eerste twee, maar Bill Murray legt zich er weer op sublieme wijze bij neer.
Vanavond heeft GroenLinks Rotterdam in een licht chaotische vergadering het verkiezingsprogramma vastgesteld. Leden hadden de moeite genomen om maar liefst 54 amendementen op te stellen, dus er was veel discussie en handopsteken om te stemmen. Uiteindelijk ligt er echter wel een doorwrocht programma, met veel concrete punten. Daar kunnen andere partijen nog een puntje aan zuigen. We mogen er ook trots op zijn dat dit programma niet door de top naar beneden gedropt is, maar werkelijk van onderop uit de leden is voortgekomen. Alleen zullen we nog flink wat redactie moeten plegen om de tekst stilistisch glad te strijken. Doorwrocht is niet altijd hetzelfde als toegankelijk.
Richard Powers is een van de krachtigste Amerikaanse schrijvers van dit moment. Vandaag las ik ‘Three farmers on their way to a dance’ uit, dat al uit 1985 dateert. In feite zijn het drie novellen, die in de loop van het boek steeds sterker verweven raken.
Centraal staat een foto van de Duitse fotograaf August Sander uit 1914: drie boerenjongens, op hun paasbest gekleed, op weg naar een feest aan de vooravond van de eerste wereldoorlog. De roman doet voor fotografie wat Orhan Pamuks ‘My name is red’ doet voor de miniatuurkunst: onderzoeken wat de relatie tussen beeld en werkelijkheid is. Tegelijkertijd is het spannend genoeg om tussen de haast essayisitische passages door te blijven boeien.
Powers is voor mij als schrijver ook interessant omdat hij nadrukkelijk in technologie geïnteresseerd is. Een van de hoofpersonen in ‘Three farmers on their way to a dance’ is net als ik ICT-journalist en Powers roman ‘Galatea 2.2’ is verreweg de beste die ooit over het begrip ‘kunstmatige intelligentie’ geschreven is. In beide romans speelt Maastricht een belangrijke rol, wat voor een Nederlandse lezer ook de nodige herkenning oplevert.
Vanavond was er een literaire vesper in de Laurenskerk, nu eens niet voorgegaan door een dominee, maar door twee acteurs. Of eigenlijk was er toch een dominee, want het hart van de dienst was de door Titus Aris gloedvol voorgedragen preek van Vader Mapple uit ‘Moby Dick’ van Herman Melville over de profeet Jona, die aan Gods opdracht probeert te ontkomen door als vluchteling scheep te gaan. Ook erg mooi: in canon zingen van gezang 40 uit het liedboek voor de kerken en je dan realiseren hoe de melodie eerst deint, dan in een zware golf overboord spoelt en ten slotte wegsijpelt.
Jantien is haar uitkering kwijt, omdat ze door haar broer in elkaar is geslagen. Dat is zo gekomen. Eerst was ze naar de dokter gegaan, maar die had haar doorverwezen naar het ziekenhuis, waar ze aan haar neus geopereerd werd. Toen moest ze een gezichtsmasker op en daarmee durfde ze de straat niet op. Daardoor heeft ze een afspraak bij het CWI gemist. Dus werd haar uitkering stopgezet. Dat was twee maanden geleden. Omdat de rekeningen wel bleven binnenkomen, zit ze nu in de schulden.
Vandaag nam Kees Prins, een van de godfathers van internet in Nederland, afscheid van consultancybedrijf M&I Partners, dat hij mede opgericht heeft. Mij had hij gevraagd nog eens de informatietheorie uit mijn proefschrift uit te leggen voor het publiek op zijn afscheidssymposium. Nadat ik door hem en de dagvoorzitter de hemel in geprezen was om mijn inzichten, kon de lezing zelf natuurlijk alleen maar tegenvallen.
In twintig minuten een abstracte theorie uitleggen voor een publiek zonder enige voorkennis is knap lastig. Terwijl ik vol goede moed van wal stak, keken de mensen mij meer en meer glazig aan. Ik was ze kwijt. Gelukkig vond Kees het prachtig.
Na eindeloos bureaucratisch gedoe ging vanavond eindelijk het nieuwe pand open van Worm, de Rotterdamse broedplaats van avantgarde muziek en film. In het meer dan driehonderd jaar oude pand, ooit van de VOC en van Biotex, is zo’n beetje een heel nieuw pand gebouwd. Het is namelijk een monument, dus er mag nog geen spijker in de muur geslagen worden. Bijna alle materialen, van stijgerpijpen tot luchtbehandelingsinstallatie, sloopten de vrijwilligers van Worm uit panden in en om Rotterdam. Chapeau!
De opening was uiteraard geheel in Wormstijl, met een vage toespraak van de directeur en vreemde muziek (of wat daarvoor moet doorgaan). In elk geval bleef het tot in de zeer vroege uurtjes gezellig in Delfshaven.
Bij tientallen gemeentehuizen in heel Nederland werd vanavond een wake gehouden voor de elf slachtoffers van de brand in het cellencomplex bij Schiphol. Zij zaten daar opgesloten omdat ze niet de juiste papieren hadden. Onder de doden was bijvoorbeeld een Oekraiense jongen die maar een werkvergunning voor een paar maanden had en toevallig opgepakt werd toen hij zijn Poolse vriendin op haar werk kwam bezoeken.
Bij de Amsterdamse wake was op het laatste moment nog wat consternatie, omdat het Journaal wilde komen en de PvdA daarom eiste dat Wouter Bos in het sprekersprogramma gepropt zou worden. In Rotterdam verliep alles rustig, met enkele tientallen deelnemers. Hoewel het een breed politiek initiatief was, hadden alleen de linkse partijen de moeite genomen ook echt te komen. Jammer.
De tienduizend dingen is het belangrijkste boek van de bijna vergeten schrijfster Helena Anthonia Maria Elisabeth Dermoût-Ingerman. Indertijd (1955) werd het geroemd, zelfs in het ... »»»Maria Dermoût - De tienduizend dingen
De Dordtse snackbarhouder Abdulhaq Mahamadou is per 1 januari 2025 de Moslim des Vaderlands. Het wordt zijn taak om namens de complete islamitische gemeenschap in ... »»»Abdulhaq Mahamadou wordt nieuwe Moslim des Vaderlands
Bewoners van de Amsterdamse wijk Osdorp hebben tot zes uur vanavond om een veilig heenkomen te zoeken. Vanaf dat moment begint een actie van het ... »»»IDF geeft evacuatiebevel Osdorp
De Russische regering heeft honderd Hamaskaarten gekocht bij haar Israelische collega's. De kaarten moeten Rusland in staat stellen Oekraïense burgerdoelen te raken zonder westerse verontwaardiging ... »»»Rusland koopt Hamaskaarten van Israel
Tijdens het lezen de eerste helft van Ada's Raum, de bejubelde roman van de Duits-Ghanese schrijfster Sharon Dodua Otoo, dacht ik dat het boek mijn ... »»»Sharon Dodua Otoo: Ada's Raum
Als er in Nederland een noodwet voor de asielcrisis komt, zou die niet van toepassing moeten zijn op vluchtelingen. Met dat voorstel wil Vluchtelingenwerk een ... »»»Vluchtelingen willen opt-out uit noodwet