In de jongste Helling staat niet alleen een aantal essays waarin zo’n beetje alle elementen van een positie-van-de-partij-evaluatie aan de orde komen, maar ook een column van Shervin Nekuee, waarin hij volgens mij de vinger exact op de zere plek legt. Citaat:
“Voor de huidige partijtop van GroenLinks is iedere verwijzing naar broederschap een conservatief geluid en iedere poging om een individu in te bedden in het collectief een benauwende en reactionaire daad. Maar de uitdaging is om het communitarisme een moderne invulling te geven. Die uitdaging willen vermijden is een keuze die een politieke partij die meer wil zijn dan een knusse, kleine vriendenkring zich niet kan permitteren.”
Ik nomineer Shervin graag voor de vijfmanscommissie die nog voor de zomer een nieuw concept-beginselprogramma van maximaal tien a4-tjes voor GroenLinks schrijft. Ieder lid krijgt een maand de tijd om een mailtje van maximaal 250 woorden aan de commissie te richten. Wie eenmaal zijn zegje gedaan heeft, houdt verder zijn mond.
In het najaar gooien we het concept in de groep en in het volgende voorjaar komt de tekst in het congres, waarbij de commissie zorgt voor een paar fraai geformuleerde varianten op de meest controversiële punten. Daarna gaan we weer de straat op om met anderen dan onszelf te praten.
