Goed, we gaan de komende dagen of misschien wel weken een grote storm krijgen over een vermeend antisemitische cartoon in de Volkskrant. Wie de discussie tot nu gevolgd heeft, zal moeten constateren dat het kamp Wilders het weer gelapt heeft: een giftige mening over de schimmige financiering van de PVV is omgebogen naar een discussie of de boodschapper wel kosher is. Wilders’ tegenstanders zitten weer in het defensief.

Waar het helemaal niet meer over gaat is of de suggestie van een wat al te innige band tussen Wilders en Israël terecht is. Natuurlijk, het is aannemelijk dat het grootste deel van de PVV donaties uit de VS komen, want daar wonen nu eenmaal meer en rijkere mensen (waaronder een grote groep die vanwege etnische verwantschap ook zeer warme gevoelens voor de Joodse staat voelt). Maar dat Wilders steun uit Israël geniet, is ook geen geheim. De vraag is vooral in hoeverre Wilders daadwerkelijk aangestuurd wordt vanuit Tel Aviv of daaromtrent.

Dat idee werd in Israël zelf in elk geval serieus genoeg genomen om hem er bij een bezoek aan het land naar te vragen. De logische ontkenning volgde. Wie behoefte heeft aan verdere insinuaties en samenzweringstheorieën, moet maar wat surfen. Het is namelijk niet relevant. Wilders is van zichzelf al zo rabiaat pro-Israël dat de Mossad echt geen geld in zijn binnenzak hoeft te stoppen om op zijn loyaliteit te kunnen rekenen. Als hij geld aanneemt, dan is dat als ondersteuning voor dingen die hij uit zichzelf toch al doet. Hij hoeft helemaal niet aangestuurd te worden.

Kortom, degenen die Jos Collignon van antisemitisme beschuldigen, hebben zelf een nogal eenzijdige antenne. Een plaatje van een Joodse hand die geld aan een politicus heeft, dat moet wel in het verlengde liggen van de Protocollen van de Wijzen van Zion, een onfris werkje uit de tijd dat rechtse Europeanen judaïsering van Europa vreesden in plaats van islamisering. Terwijl je de cartoon net zo goed zou kunnen zien als een boos commentaar op iets dat zonneklaar is: dat Wilders de belangen van Israël hoog heeft zitten en dat hij geld ontvangt uit aan het land gelieerde lobbykringen. Wie dat niet ziet (of niet wil zien) kan allicht zichzelf eens afvragen of hij, als het om Israël en zijn bewoners gaat, niet heel erg in stereotypes denkt.