Toch goed dat er een God is, citeerde Jesse Klaver gisteravond Gerard Reve bij de aftrap van de verkiezingscampagne van GroenLinks. De Melkweg was afgeladen, voor bijna de helft met (jonge) mensen die geen lid van de partij waren, maar het toch graag wilden meemaken. De partij knettert van de energie. Ik voelde me echt heel oud.

Reve’s God kwam om de hoek kijken als vrijwel vanzelfsprekend symbool van het morele appèl dat de kern is van de campagneboodschap: het moet eerlijker. Minder aandacht voor de patsers, meer voor degenen die zich door het leven stoempen. Voor mij als LinkerWanger is het natuurlijk fijn dat de partij weer een leider heeft die gemakkelijk over religie praat. Hij moest de zaal daar wel een beetje in meetrekken, ook toen hij afschaffing van artikel 23 resoluut naar de prullenbak verwees. Klaver weet hoe je het publiek kietelt, maar zegt ook resoluut ‘nee’ als hij het niet eens is met een geluid uit de achterban.

Naast alle glamour is er uiteraard ook een lijvig concept verkiezingsprogramma, waarop naar hartelust geamendeerd mag worden. Halverwege december hakt het partijcongres de knopen door. Ik voorspel dat het basisinkomen het spannendste punt gaat worden. Tegen die tijd zal ook duidelijk zijn wie achter Jesse Klaver op de lijst staan. Gisteravond deed een getal van meer dan 500 sollicitanten te ronde. Ook dat is dus nog voor veel mensen spannend.