“In de gangen van het huis hoorde ze haar dochters. Ze kwamen in pyjama naar haar toe, haastig, alsof de dag een boot was die ook zonder hen kon wegvaren.”

Zo luidt een van de fraaiste zinnen uit ‘Afkomst’ van Rashid Novaire, het Rotterdams Leescadeau 2007. In de novelle gaat een alter ego van Novaire op zoek naar zijn Marokkaanse en Duits-Poolse voorouders. De kwaliteit van het boekje is nogal wisselend. Sommige passages lijken veel rijper dan andere. De scenes in de ouderlijke garagebox zijn bijvoorbeeld nogal houterig, terwijl de begrafenis van oma Ute vloeiend uit de pen gestroomd lijkt.

“Hoewel ze aan de vrouwen van Gauguin doet denken, heeft Joanne met haar ongenaakbare voorkomen, haar licht gepoederde huid en haar felgroene ogen die op de eeuwigheid staan afgesteld, opeens iets van een personage uit een misdaadserie.”