Charlie Wilson’s War is een oppervlakkige film, laat dat duidelijk zijn. Het gaat over het congreslid dat zo ongeveer in zijn eentje het Amerikaanse budget om de moedjaheddin te steunen tegen de Russen in Afghanistan opvoerde van vijf naar vijfhonderd miljoen dollar per jaar.

Charlie Wilson verveelt zich in zijn rol als congreslid, gaat daarom lekker aan het feesten, en vindt in Afghanistan het onderwerp waarin hij zich vastbijt om voor zichzelf te bewijzen dat hij echt wel wat kan. Het resultaat is een film die snel heen en weer springt tussen hilarische (paniek als Charlies’s cocainegebruikt dreigt uit te lekken) en ellendige (bezoek aan een vluchtelingenkamp) scenes. Tom Hanks slaagt erin zijn congreslid neer te zetten als een geloofwaardig scharnier tussen die twee uitersten.

Hanks blijft echter een vrij eendimensionale acteur waarvoor ik niet naar de bioscoop ga, om over Julia Roberts maar te zwijgen. Philip Seymour Hoffman als cia-agent Gust Avrakotos voegt wel weer een juweeltje aan zijn veelzijdige carrière toe (Happiness, Magnolia, 25th hour, Almost Famous, Capote). Fantastisch in de bijrol van Zia Ul Haq is Bollywoodster Om Puri, die meer films op zijn naam heeft staan dan Hanks, Roberts en Hoffman samen. En dat valt te zien.