Anders dan de populaire verbeelding wil, werkt het gros van de ambtenaren best wel hard. De stressniveaus zijn in de ambtenarij hoger dan in het bedrijfsleven. Nu kun je natuurlijk vermoeden dat ambtenaren werknemers van mindere kwaliteit zijn dan in het bedrijfsleven, maar daar staat dan wel weer tegenover dat ze, zeker aan de top, minder verdienen.

Nu is er de crisis, en dan is het makkelijk voor politici om te roepen dat er minder ambtenaren moeten komen of dat de salarissen omlaag moeten. Beide maatregelen hebben hetzelfde effect: de overblijvende ambtenaren voelen een nog hogere werkbelasting en mindere motivatie, met als gevolg dat er weer werk blijft liggen. Als dat niet acceptabel is, komen er inhuurkrachten (vaak ontslagen ambtenaren, maar dan tegen een hoger tarief).

En dus – je kunt erop wachten – klaagt de Tweede Kamer nu over het hoge aantal inhuurkrachten. Verder dan ‘er moeten minder ambtenaren komen’ reikt de visie echter niet. Niemand wil zijn vingers branden aan de vraag: met welke klussen gaan we stoppen? Natuurlijk zal er links en rechts nog wel wat efficiency winst te behalen zijn, maar ergens houdt het op. Echt afslanken van de overheid betekent taken afstoten. Dus zegt u het maar, welke overheidstaken zijn overbodig? (gc)