Romans met een computerprogrammeur in de hoofdrol, ik mag ze graag lezen, dus zeker als ze van de hand van John Coetzee zijn. Youth gaat over de jonge Zuid-Afrikaan John die aan het eind van de jaren vijftig zijn vaderland ontvlucht. Vanuit Londen zal hij de wereld gaan veroveren als dichter.

Het loopt allemaal net iets anders. Om geld te verdienen laat John zich omscholen tot programmeur, een beroep dat slecht compatibel blijkt met de poëzie. In plaats van hartstochtelijke liefde vindt hij meisjes die zich aan hem geven omdat ze even niets beters kunnen vinden. Steeds harder wordt John geconfronteerd met zijn eigen beperkingen.

Youth is niet Coetzees sterkste roman, maar de voor hem kenmerkende desillusie is ook hier weer de rode draad van een bijtend verhaal. Ik heb het geloof ik al vaker gezegd over Coetzees werk: stof om over na te denken, maar vrolijk word je er niet van.