Twee uur lang op het puntje van je stoel zitten bij een spionagethriller met een verwaarloosbaar aantal actiescènes – dat is Tinker Tailor Soldier Spy. Het verhaal start eenvoudig: de gepensioneerde Britse spion Smiley krijgt de opdracht een mol te zoeken in de top van de geheime dienst.

Wat volgt is een ingewikkeld schaakspel waarin velen wat te verbergen hebben, niet alleen geheime contacten met de Russen, maar ook persoonlijke ambities en trauma’s. Smiley worstelt zich door logboeken om snippertjes informatie te verzamelen die hem uiteindelijk brengen bij een dood gewaande collega, die zonder het te weten de sleutel in handen heeft.

Lezen, gesprekken voeren, rondsnuffelen, het heeft allemaal een laag James Bond gehalte, maar er gaat bijna geen minuut voorbij zonder dat je als kijker een nieuwe kluif krijgt toegeworpen. Het hoeven niet altijd explosies te zijn.

De onverstoorbare Smiley wordt prachtig neergezet door Gary Oldman. Regisseur Tomas Alfredson doorsnijdt zijn chronologische vertelling met flashbacks, die vooral bedoeld zijn als sfeerbeelden en om de verhoudingen tussen personages te schetsen. Zelden een thriller met zoveel geslaagde lagen gezien.