Op het eerste gezicht is Whiplash een film volgens het stramien van Karate Kid: getalenteerde drummer krijgt strenge mentor, die hem met zijn extreme eisen tot frustratie maar ook ongekende artistieke hoogten brengt. Docent Fletcher (prachtrol van J.K. Simmons, die ik tot nu toe alleen in bijrollen zag) is echter geen mr Miyagi. Hij behandelt zijn leerlingen als oud vuil, omdat hij vindt dat ze oud vuil zijn. Alleen de muziek telt.

De negentienjarige drummer Andrew (Miles Teller, met dezelfde dommige oogopslag als de jonge Tom Cruise, dus die gaat er wel komen) vindt het aanvankelijk een eer dat Fletcher hem als eerstejaars in de belangrijkste band van het conservatorium haalt. De steeds hondsere behandeling neemt hij voor lief – tot hij knapt. Dan verlaat Whiplash de conventies van het genre en ontstaat een ongemeen spannende film, die tot op de laatste minuut alle kanten op kan gaan. Heel knap gedaan van de jonge regisseur Damien Chazelle.