Kamal ben Hameda: Under the Tripoli sky

Tripoli, Libië, ergens in de jaren zestig. Vanwege zijn leeftijd hoort de vroegwijze Hadachinou nog in de wereld der vrouwen, hoewel hij inmiddels meer een jongen dan een jongetje is. Hij luistert af, scharrelt door de bloedhete straten, wordt in vertrouwen genomen door tantes, dienstmeisjes en hoeren die hun klaagzangen graag toevertrouwen aan een jongetje dat ze toch niet snapt.

Veel auteurs zouden de ontluikende verlangens van Hadachinou centraal stellen in een boek als dit, maar daar gaat het Kamal ben Hameda niet om in Under the Tripoli sky. De zwerftochten van het jongetje zijn alleen de aanleiding om verschillende vrouwenmilieus te schetsen in de patriarchale maatschappij. Mannen komen er verder niet aan te pas in het verhaal, behalve als voorwerp van verachting.

Een plot heeft de novelle verder niet. Het begint met Hadachinous besnijdenis en eindigt met een bezoek aan een oude begraafplaats. Tussendoor scharrelt hij wat rond en vertelt door wat tegen hem gezegd wordt. Niet heel opwindend, maar wel een sfeervol tijdsbeeld. Ben Hameda woont overigens in Nederland, al schrijft hij in het Frans.