Everything Everywhere All at Once

Evelyn Wang heeft een wasserette en het vermogen om overal een zootje van te maken. Ze ligt in scheiding met haar goeiïge man, die alles een beetje in goede banen probeert te leiden, zoals een conflict met de belastingdienst. Haar depressieve puber haat haar. En haar eigen vader had zich een andere toekomst voor zijn dochter voorgesteld (en zeker geen lesbische kleindochter).

Kortom, alle ingrediënten voor een pittig drama zijn aanwezig in Everything Everywhere All at Once. Ware het niet dat regisseurs/scenaristen Dan Kwan en Daniel Scheinert heel goed naar Mulholland Drive hebben gekeken. Deze film is wat je krijgt als je David Lynch zou vragen om een familiedrama te combineren met science fiction en kung fu.

Knakworstvingers

De wasserette is namelijk maar één van de universa waarin Evelyn leeft. In andere is ze filmster, showkok in een restaurant, levend uithangbord van een pizzeria of kung fu meester. Omdat wasserette-Evelyn eigenlijk niks kan, is ze bij uitstek in staat alle vaardigheden van de andere Evelyns in zich te verenigen en daarmee de strijd aan te gaan met het grote zwarte gat waar haar dochter de wereld in dreigt te storten.

Het grootste deel van de film is een krankzinnige dollemansrit door al die universa, met hilarische vechtscènes, absurde invallen en onnavolgbare plotontwikkelingen. Voor de kijker is het zaak de ogen goed op de bal te houden. Evelyn moet haar huwelijk redden, de relatie met haar dochter herstellen en het akkefietje met de belastingdienst oplossen. Menige kijker zal in deze achtbaan overboord gaan, maar ik vond het een fantasievolle prachtfilm, die je waarschijnlijk meermaals moet zien om alle details in je op te nemen.