Deze zomer was ik in Meran, Zuid-Tirol, de geboorteplaats van schrijver Joseph Zoderer. Zijn werk was volop beschikbaar in de lokale boekhandel, mede omdat hij in juni overleden was. Ik kocht de novelle Die Walsche, omdat het thema, identiteit, me aansprak.

Die Walsche uit de titel is Olga. Het is geen positieve benaming die de bewoners van het naamloze dorp in Zuid-Tirol haar gegeven hebben. Ze is naar de grote stad verhuisd en heeft een relatie aangeknoopt met nota bene een Italiaan. Olga is een verraadster. Wanneer haar vader overlijdt, keert ze terug naar het dorp.

Het is een klassiek gegeven dat door Zoderer subtiel en met liefde wordt uitgewerkt. Twee werelden schuren tegen elkaar aan, zowel tussen Olga en de dorpelingen, als in Olga zelf. Er gebeuren geen schokkende dingen en het slot is onvermijdelijk als gevolg van eerdere keuzes, maar het is een mooi verhaal, dat ook als theaterstuk en film een publiek bereikte.

Franz Tumler: Volterra

Ik las nog een tweede novelle van een Zuid-Tirolse auteur, Volterra van Franz Tumler. Eigenlijk was ik getriggered door de bijlage, Wie entsteht proza. Altijd interessant om te lezen over andermans schrijfproces. Dat viel nogal tegen. Het verhaal, over een man en een vrouw die een bezoek brengen aan een Toscaans stadje, was nogal afstandelijk. En de bijlage ging over de herinneringen van de auteur die hij in het verhaal verwerkt had, niet over zijn werkwijze. Jammer, maar zo’n ervaring hoort bij mijn strategie om relatief lukraak novellen van mij onbekende auteurs te kopen.