He he, eindelijk toegekomen aan het invullen van de stemwijzer. Tot mijn opluchting kwam daar keurig GroenLinks uit. Het zal je als politicus maar gebeuren, zoals SP-lijsttrekker Theo Cornelissen overkwam, dat er een andere partij uitkomt (in zijn geval GroenLinks). Op mijn lijstje volgden daarna ChristenUnie, Stadspartij en SP, in die volgorde, daarna een hele tijd niks, daarna PvdA en CDA, dan weer een hele tijd niks, en dan Nationale Alliantie, VVD en Leefbaar Rotterdam.

Wat mij wel enigszins verontrust is dat ik kennelijk meer gemeen heb met de Nationale Alliantie dan met Leefbaar Rotterdam. Dat klopt toch echt niet. Ik zie die laatste partij namelijk nog altijd als een PvdA-afsplitsing, met dezelfde neiging tot zuurte en arrogantie (‘stem op ons, anders is het een ramp voor de stad’), maar in elk geval vele malen fatsoenlijker dan de Nationale Alliantie. Wat mij waarschijnlijk nekt is dat de echt gemene trekjes van de NA niet in de vragen van de stemwijzer naar voren komen. Enfin, moedig voorwaarts, zullen we maar zeggen.

Elf uur ’s ochtends, de Evangelische Broedergemeente aan de Annastraat. Hoewel van oorsprong Moravisch is dit de facto een Surinaamse kerk. Dat komt omdat de Nederlandse tak van de Moravische broeders zijn zendingsinspanningen op Suriname geconcentreerd heeft.

Toch een beetje gek om een bomvolle kerk vol Surinamers in een klassieke protestantse liturgie ‘Voor mijne schuld droeg Hij smaadheid en hoon’ te horen zingen. Dat ligt uiteraard aan mij. Het cliché in mijn hoofd wil dat ouderwetse Nederlandse gezangen door uitsluitend blanke gemeentes gezongen dienen te worden, terwijl Surinamers het bij ‘Gran Gado, glori de fu Yu’ dienen te houden. Weer een uiterst leerzame ochtend dus.

Na de centrale markt vorige week zaterdag en de Grote Visserijmarkt afgelopen donderdag is de Afrikaandermarkt vandaag aan de beurt voor onze actie ‘Spreekt Nederlandsch’, waarbij we het college een handje helpen door mensen terecht te wijzen als ze in het openbaar een andere taal dan Nederlands spreken. De reacties vertonen inmiddels een lijn: negeren, verbazing, ingehouden woede. Als we het uitleggen, breekt de lach door.

Absoluut een leuke actie om mensen mee aan te spreken, beter dan ‘mag ik u een foldertje aanbieden?’ We krijgen ook wat negatieve reacties (‘jullie discrimineren de autochtonen!’), maar de meeste zijn positief. Er komen ook de nodige mensen spontaan op ons af om sympathie te betuigen.

Overigens is het Rotterdamse sprachverbot inmiddels ook doorgedrongen tot Duitse en Turkse kranten. Als ik niet zo overtuigd was dat het binnenkort afgelopen is met de flauwekul, zou ik me bijna voor mijn stad gaan schamen.

Weinig mensen realiseren zich dat er in Rotterdam evenveel allochtone christenen zijn als allochtone moslims. Die christenen hebben zich verenigd in SKIN Rotterdam (SKIN staat voor Samen Kerk in Nederland). Vanavond kwamen de Rotterdamse migrantenkerken voor het eerst samen in de Schotse kerk, waar ik anderhalve week geleden al even was.

De kerken pikken veel werk op dat de overheid laat liggen, vooral bij het opvangen van kwetsbaren, verslaafden, daklozen, illegalen. En ze willen graag wat erkenning daarvoor, want ze hebben het gevoel dat het bij het geloof alleen nog maar over moslims gaat in deze stad. Onder leiding van Pastor Arie van Messiah TV wordt een voorstelronde gedaan, en veel gebeden. Bless all of you!

De bijeenkomst is mede bedoeld om wat politici aan het woord te laten. Alleen de partijen die toch al vinden dat er niet zo moeilijk gedaan moet worden over de rol van geloof in de samenleving, geven acte de présence: CDA, GroenLinks, ChristenUnie en SP. Helaas is er alleen kort de tijd om de aanwezigen toe te spreken, gelukkig gevolgd door thee met cake en alle gelegenheid om persoonlijk met mensen te spreken. Veel applaus, veel warme woorden.

Het is even lastig om de juiste te toon te vinden, maar dan gaan we met z’n drieeën lekker aan de slag om mensen aan te spreken als we een vreemde taal horen. De meesten negeren ons begrijpelijkerwijs, als we een opmerking maken. Sommigen schrikken, anderen horen aan de toonzetting meteen dat het een grap is. Een moeder en zoon uit Capelle vertellen dat ze bij Kralingse Zoom nog tegen elkaar gegrapt hebben: vanaf nu alleen maar Nederlands.

Verder veel instemming als we onze bedoelingen vertellen en natuurlijk een foldertje erbij doen. Een Nederlandse mevrouw vindt het Nederlands op straat een goed idee, ‘want anders weet je niet of ze het misschien over je hebben’. Op de vraag of ze dan ook fluisteren wil verbieden, zegt ze dat ze zelf nooit fluistert…

Een nadeel van de Hoogstraat is wel dat het vooral een witte markt is. Maar de reacties zijn leuk genoeg om het nog eens over te doen op de Afrikaandermarkt. Wordt vervolgd dus.

Om het stadsbestuur een handje te helpen gaan we vandaag op de markt ter hoogte van de Hoogstraat mensen benaderen die in het openbaar een andere taal dan Nederlands spreken. Zij zullen erop gewezen worden dat het stadsbestuur hun handelswijze afkeurt.

De zopas geïntroduceerde Rotterdam Code vraagt immers van alle Rotterdammers dat ze op straat Nederlands spreken. Wethouder Leonard Geluk denkt dat dit nodig is, omdat anderen zich bij het horen van een vreemde taal unheimisch zouden kunnen voelen. Ex-wethouder Marco Pastors heeft geklaagd dat metroreizigers het nu niet verstaan als Marokkaanse medereizigers in hun eigen taal bezig zijn een tasjesdiefstal voor te bereiden. Dat moeten we natuurlijk niet hebben. Tasjesdieven dienen hun plannen verstaanbaar te communiceren.

Omdat het vanwege de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting onmogelijk is het Nederlands wettelijk af te dwingen, zullen burgers elkaar hierop moeten aanspreken. Om te kijken wat het effect daarvan is, gaan we het eens uitproberen. Verslag later.

Tussen de middag was ik voor het eerst bij de werkgroep overheid, kerk en samenleving in het stadskantoor. Het is niet het meest gunstige moment om overheid en kerk dichterbij elkaar te brengen, omdat het huidige stadsbestuur erg op de scheiding van kerk en staat hamert. Dat wordt dan zo uitgelegd dat de overheid wel allerlei eisen mag stellen aan religieuze groeperingen, maar niet duldt dat gelovigen iets van de overheid verlangen.

De kerken voelen zich echter geroepen om toch meer in actie te komen. Voedselbanken zijn maar één voorbeeld van plekken waar gelovigen het werk oppikken dat de overheid afstoot. Met de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) zal de armoede alleen maar erger worden. Daarom gaat de werkgroep een plan maken om een breder christelijk vangnet onder de stad te spannen.

Campagnestart van de SP in Nighttown, twee weken eerder dan die van ons. Een incrowd feestje, zoals dat hoort, vooral bedoeld om de vrijwilligers te motiveren, want een politieke campagne moet altijd zo goedkoop mogelijk. Politici hebben nu eenmaal geen diep gevulde zakken, zeker die van de SP niet. Lijsttrekker Theo Cornelissen houdt de verplichte speech, er is een band, een quiz. We heffen een glas champagne. Dat het een mooie campagne moge worden.