Voor het eerst in de recente geschiedenis staat Nederland in de top vijf van wapenexporterende landen. Dat is natuurlijk een hoeraatje waard. Niet alleen leggen we zelf mannetjes neer in Uruzgan, we helpen ook anderen hun mannetje te staan. De VOC-mentaliteit is terug.

Kijk hier wat een fijne dingen Chili met onze afgedankte fregatten en straaljagers doet, en lees ook het volledige rapport over Nederlandse wapenexport. Tot zover de kerstgedachten van dit moment.

Een itempje op GeenStijl vandaag geeft een kraakhelder inkijkje in de werkwijze van ’s lands populairste weblog. Aanleiding is dit berichtje over de besteding van het tsunamigeld. Daarin staat dat 60 procent van het geld is uitgegeven, 34 procent wel aan een project is toegewezen maar nog niet daadwerkelijk uitgegeven en de rest opgegaan aan allerlei organisatiekosten. Geen slechte score dus.

Maar goed, dat past niet in het straatje van GeenStijl. Dus focust men op die 60 procent uitgegeven. De rest, zo stelt men in een moeite door “is opgemaakt aan meuk”. Om het verhaal sterker te maken volgt een verwijzing naar de BBC, die gezegd zou hebben dat een groot deel van het geld is “verdwenen”. Maar als je bij de BBC leest, staat daar dat het geld onuitgegeven op bankrekeningen staat. Dat is dus kritiek op de snelheid van het herbouwproces, niet de ontdekking van een zwart gat voor dollars. Om het af te maken volgt nog een linkje naar een artikel van de Sunday Times over de invoering van de sharia in Aceh. Daar gaat uw geld dus naar toe, is de suggestie.

Wat ik me afvraag is waarom GeenStijl zich hier zo druk om maakt. Het is niet waarschijnlijk dat iemand uit de club gedoneerd heeft aan de tsunami-actie, dus om boosheid van gedupeerde gevers kan het niet gaan. Misschien is het een soort omgekeerde gevers-satisfactie: als je er geen deel aan hebt, wil je ook graag dat iets mislukt.

Het is natuurlijk een heel lang hek dat de Amerikanen aan het bouwen zijn om illegale Mexicanen (lees: criminele gelukszoekers) buiten te houden die middels hard werken een graantje welvaart willen meepikken. Dat hek loopt grotendeels door onherbergzaam, heet gebied. Woestijn, zeg maar. En al zijn er vrijwilligers, het blijft gewoon ontzettend moeilijk om een yank of redneck voor dat werk te vinden.

Dus wat doe je dan als bouwbedrijf?

The Economist, het tijdschrift dat nu al wekenlang geen enkele aandacht voor Rita Verdonk kan opbrengen, heeft een ontluisterend verhaal over ecologisch geteeld, fair trade en lokaal geproduceerd voedsel. Mooi als symbolisch signaal van consumenten dat ze bewust willen leven, maar indien op grote schaal ingevoerd schadelijk voor het milieu en de inkomenspositie van boeren in arme landen.

Lees verder Eet eko, kap een woudreus

In vervolg op het eerdere nieuws mailde Cor Offman me: “In aanvulling op mijn verhaal kan ik je melden dat de man vanmorgen is geopereerd. Gisteren werd bij de controle op de poli geconstateerd dat hij een infectie heeft opgelopen. Te vroegtijdig wegsturen kan dus vervelende consequenties hebben, ook voor het ziekenhuis, want nu zal hij weer een aantal ligdagen kosten.

Lees verder Met gebroken voeten op straat gezet (2)

Mailtje van Cor Ofman, voorzitter van de Linker Wang en pastor te Amsterdam: “Ik hoorde over deze man dat hij uit angst voor politiecontrole bij een metro ingang naar beneden was gesprongen, zes meter lager terecht gekomen met gebroken voeten. Die werden in het ziekenhuis zoals dat heet ‘conservatief behandeld’: hij mag er de komende zes weken niet op lopen.

Toen ik vrijdag een week geleden hem opzocht in het ziekenhuis, was me door de maatschappelijk werkster te verstaan gegeven dat hij, omdat hij als onverzekerde was opgenomen, zo snel mogelijk geloosd moest worden, zij het niet nadat een goede wondverzorging mogelijk zou zijn. Hij bleek diezelfde dag nog uit het ziekenhuis ontslagen te zijn.

Lees verder Met gebroken voeten op straat gezet

Als krantenlezer ben je natuurlijk wel wat gewend, maar soms lees je toch nog iets dat je voor onmogelijk had gehouden. Zoals een artikel in de New York Times van afgelopen maandag over duizenden rechters in kleine stadjes in Amerika die met weinig meer dan een highschool diploma mensen tot boetes veroordelen of achter de tralies stoppen. Citaat:

Several people in the small town of Dannemora were intimidated by their longtime justice, Thomas R. Buckley, a phone-company repairman who cursed at defendants and jailed them without bail or a trial, state disciplinary officials found. Feuding with a neighbor over her dog’s running loose, he threatened to jail her and ordered the dog killed. “I just follow my own common sense,” Mr. Buckley, in an interview, said of his 13 years on the bench. “And the hell with the law.”

Nog een citaat: Decade after decade and up to this day, people have often been denied fundamental legal rights. Defendants have been jailed illegally. Others have been subjected to racial and sexual bigotry so explicit it seems to come from some other place and time. People have been denied the right to a trial, an impartial judge and the presumption of innocence. (met dank aan Retecool)