Resultaten voor de zoekvraag watt

Ouwe lullen over Rotterdamse dance

1377

Wie zal ik eens vragen voor mijn verhaal over de Rotterdamse dancesector? Nou, dacht NRC-correspondent Mark Hoogstad, blanke mannen van boven de veertig natuurlijk. En dus verscheen gisteren in de papieren krant een klaagzang van ouwe lullen die het niet kunnen hebben dat hun hoogtijdagen voorbij zijn.

Soit, zou je zeggen, ware het niet dat de politiek geneigd is ernaar te luisteren en het verhaal ook een sneer onder water bevat naar Watt, waar de twintigers en dertigers van WaterFront tegenwoordig de dienst uitmaken. En maar klagen dat de jonge generatie geen kans krijgt. Volstrekte onzin uiteraard, slechts bedoeld door de oude garde om haar eigen onmisbaarheid te propageren.

Lees verder Ouwe lullen over Rotterdamse dance

Rotterdamse raad zet begrotingsrecord

1304

Bij een motie ergens met een nummer in de tachtig wist LR-raadslid Ronald Buijt het ook allemaal niet meer en gaf als stemverklaring: “Ja, gut, ik geef mijn fractie in overweging: denk er zelf nog maar even over na.” Uiteindelijk liep het aantal moties net iets over de honderd, gevolgd door nog een handjevol amendementen. Maar uiteindelijk kon burgemeester Aboutaleb iets voor enen tevreden afhameren met de constatering dat de begroting de afgelopen jaren niet zo snel was behandeld.

Alleen SP en LR stemden tegen de begroting en LR ook tegen de ombuigingen in het cultuurplan. Watt krijgt zes ton voor de dekking van frictiekosten als gevolg van de fusie eerder dit jaar (daarom zat ik ernaar te kijken) en Blijdorp ontsnapt uiteraard aan de aangekondigde bezuinigingen. Heetste hangijzer was de logiesbelasting, die heringevoerd gaat worden. Want hoewel de moties zo’n beetje allemaal over het uitdelen van extraatjes gingen, moest deze begroting toch vooral de broekriem aanhalen – al zal naar verwachting het nieuwe college volgend jaar pas echt het mes erin zetten.

Het boek van mijn vader

1295

Sinds de universiteit hem op z’n 65ste met pensioen stuurde, reist mijn vader de halve wereld af om colleges te geven in landen waar je op die leeftijd nog niet wordt afgeschreven. Aanbiedingen voor een vaste aanstelling legt hij naast zich neer en hij heeft ook het aantal reizen gerantsoeneerd, maar anders zou hij voor de komende jaren volgeboekt kunnen zijn. Kortom, de hele aow-discussie is aan hem niet besteed.

Deze maand verscheen zijn tweede magnum opus. Het is maar half zo dik als het eerste, maar toch altijd nog een kloeke 450 pagina’s. ‘Jesus Christ in world history’ traceert hoe binnen en buiten het christendom in de loop van twintig eeuwen tegen de figuur van Jezus en tegen zijn volgelingen werd aangekeken.

Verwacht geen Karen Armstrong-achtige rollende zinnen. Mijn vader is meer een encyclopedist. Iedereen die iets belangwekkends over Jezus gezegd heeft, komt aan het woord. Het aantal harde feiten per pagina loopt in de vele tientallen. Op sommige bladzijden nemen de voetnoten meer ruimte in dan de lopende tekst. Gelukkig blijft er ook ruimte voor anekdotes en citaten. Bijvoorbeeld deze van de Sri Lankaanse buddhistische priester Migettuwatte Gunananda, die in 1873 helder liet weten niets in Jezus te zien:

“At the birth of one who is to bring happiness to this world, a good omen must present itself, and as the slaughter of children was not a good sign, there was no doubt that it only portended the introduction of a false religion on earth and consequent evil to man.”

Urban Podium: Maassilo of WaterFront?

1245

Een van de nevenredenen vorig jaar voor het toenmalige WaterFront om haast te maken met het voorstel om te fuseren met Watt, was vrijmaken van de WF-locatie voor het Urban Podium. De gemeente koos aanvankelijk voor de Maassilo, maar kreeg toch second thoughts en liet de zaak in de zomer opnieuw onderzoeken. Aanstaande woensdag spreekt de raadscommissie over een lijvig rapport dat beide locaties met elkaar vergelijkt.

De Maassilo komt nog steeds als beste uit de bus, maar Waterfront scoort nauwelijks slechter. De Maassilo is breder inzetbaar, maar vergt nog veel verbouwingen, terwijl WaterFront onmiddellijk beschikbaar is. De financiële verschillen zijn kleiner dan de onzekerheidsmarges van de berekeningen. Verschillende betrokken organisaties die om advies gevraagd werden, zijn verdeeld, maar hun wijzer slaat lichtjes uit in de richting van de Maassilo. Zo denkt de wethouder er ook over: liever Maassilo, maar WaterFront is niet verkeerd.

Het gevolg is dat de gemeenteraad een redelijk open beslissing kan nemen over de aard van het Urban Podium: een volwaardig nieuw (muziek)podium met landelijke uitstraling in de Maassilo, of een bescheidener opzet met de nadruk op homebase en talentontwikkeling in WaterFront. Ik ga woensdag zeker een kijkje nemen.

Ik ben een vriendje van Rik

1166

Zoals mijn trouwe lezers weten, steek ik nogal wat onbetaalde tijd in de poppodia Watt en WaterFront, om te helpen de Rotterdamse popcultuur overeind te houden. Dat is echter een verkeerde voorstelling van zaken. In werkelijkheid ben ik daar namelijk geïnstalleerd als vriendje van Rik Grashoff, zo lees ik bij Leefbaar Rotterdam, vermoedelijk om mijn zakken te vullen. De achterbaksheid van GroenLinks kent tenslotte geen grenzen.

Om die reden houden we volgende week een extra ledenvergadering, om na te kaarten over de affaire Ramadan en te kijken hoe we graag de buit zouden verdelen van onze vileine actie om de VVD uit het college te werken. Persoonlijk zie ik Rik graag verkeer of milieu erbij doen. Mocht hij een van die portefeuilles krijgen, dan neem ik graag de credits dat mijn onzichtbare hand hem een vriendjesdienst terug heeft bewezen.

De levende chip komt eraan

1075
Met de paplepel kreeg Ronald Dekker de elektrotechniek ingegoten. Niet zo gek dus dat hij het ging studeren en een baan bij Philips kreeg. Daar bedacht hij silicon on anything, elektronische circuits op allerlei ondergronden, tot aan dunne filmpjes plastic toe.

Sinds kort is hij deeltijdhoogleraar in Delft, waar hij de ruimte krijgt voor zijn nieuwste fascinatie: chips met echte hartspiercellen erop. De combinatie van stamcellen en elektronica lijkt een vreemde, maar vloeit rechtstreeks voort uit eerder onderzoek.

Lees verder De levende chip komt eraan

Mijn eerste motie van wantrouwen

1047

Allerlei kritiek had ik zien aankomen tijdens het debat over Watt/Waterfront gisteren in de gemeenteraad, maar deze niet. Anton Molenaar van Leefbaar Rotterdam wilde dat de besturen van What’s Live en Waterfront wegens slechte prestaties terzijde geschoven zouden worden, en dat de nieuwe stichting Watt een open sollicitatieprocedure zou starten voor bestuurders.

Nu draait What’s Live als een tierelier, maar in deze stichting heeft hij zich vermoedelijk niet eens verdiept (hij verwart haar met de ongerelateerde bv van Watt, die wel op de rand van faillissement staat). Waterfront draait ook goed, maar torst nog een last uit het verleden met zich mee. Hier bedoelde Molenaar waarschijnlijk: “Het college onder leiding van mijn partij heeft jullie een miljoenenbezuiniging opgelegd, vervolgens de door jullie aangedragen oplossing geblokkeerd en desondanks hebben jullie hardnekkig geweigerd failliet te gaan. Zo’n obstructie van ons beleid verdient straf. Bovendien zitten er linkse types in het bestuur en die proberen we sowieso altijd te wippen.”

Lees verder Mijn eerste motie van wantrouwen

Nog maar eens over pop en urban

993

Zijn lichaamstaal verraadt het niet altijd, maar Rik Grashoff luistert als wethouder wel degelijk naar de geluiden uit het veld over het urban podium. Dat plan behelst een ‘home base’, ofwel een plek waar jonge cultuurmakers hun ding kunnen doen, en een zaal in de Maassilo. Met name op dat laatste kwam veel kritiek uit de Rotterdamse popsector, die al lijdt onder een overschot aan zaalruimte.

Afgelopen dinsdag kwam het allemaal nog eens aan de orde tijdens een debat in De Unie. Grashoff leek geen krimp te geven, maar kwam een paar dagen later wel degelijk met een aangepast plan: de zaal zal niet gebruikt worden voor concerten, maar wel voor andere ‘urban’ activiteiten, zoals modeshows en festivals. Daarmee is de angel voor de popzalen uit het plan.

In dat licht is het vreemd dat de grootste popzaal, Watt, gisteren ineens dreigde de stekker eruit te trekken, met als argument dat de Maassilo wel degelijk zware concurrentie is. De verleiding om te denken dat er iets anders aan de hand is, wordt zo wel erg groot.

Update eind van de middag: Ik heb de brief van de wethouder inmiddels gelezen en daarin staat het iets diffuser dan in het AD/RD. Er worden geen ‘popconcerten’ georganiseerd, maar wel ‘urban concerten’. De conclusie dat dit twee totaal verschillende dingen zijn, zie ik niet helemaal voor me.

Toch heibel over urbanpodium

969

En daar gaan de poppen alsnog aan het dansen: de exploitanten van popzaal Watt (gesubsideerd) en danceclub Hollywood (commercieel) halen hard uit naar het plan van wethouder Rik Grashoff voor een urban podium. Zij zien een concurrent die met een heel ruime subsidiebuidel in de markt gezet wordt. Hun angst is niet helemaal onbegrijpelijk.

Bij Waterfront noteert het AD/RD verbijstering. Dat doet vermoeden dat dit podium door het plan (over een paar dagen hier online) overvallen werd, wat natuurlijk niet het geval is. Er is de afgelopen weken koortsachtig overleg gevoerd en dat niet iedereen daar tevreden uit zou komen, viel te verwachten. Ook ik als voorzitter van Waterfront kijk met meer dan normale belangstelling naar de ontwikkeling.

Lees verder Toch heibel over urbanpodium

GroenLinks poponderonsje in Rotterdam

836

‘Sluiting van popzalen dreigt’ knalt het Rotterdams Dagblad vandaag op de voorpagina (iets genuanceerder op de site). Ik kon er niet bij zijn, maar Elbert Kelholt nam gisteren afscheid van het popoverleg dat hij zelf in zijn periode als GroenLinks-raadslid had helpen oprichten. Ter gelegenheid daarvan hadden de verzamelde poppodia een persbericht doen uitgaan.

Het advies van de RRKC, dat voor de muziek is opgesteld door Wim de Gelder, GroenLinks-burgemeester te Bloemendaal en eigenaar van een bedrijf in geluidstechniek te Rotterdam, maakt het de popsector niet eenvoudig. Waterfront, waar ik dan weer voorzitter van ben, komt er behoorlijk goed van af: bijna twee ton extra, na verlies van vijf ton aan loonsubsidies – tel uit je winst. Watt (voorheen Nighttown) dreigt het helemaal niet te halen en Worm krijgt het verlies aan loonsubsidies nauwelijks gecompenseerd.

Cultuurwethouder Orhan Kaya, ook GroenLinks, maant tot geduld. Eind mei gaat het college delibereren of er extra geld komt voor de cultuursector. Het overleg van cultuurdirecteuren heeft becijferd dat er acht miljoen per jaar bij moet om de zaak overeind te houden, en nog eens acht als er werk gemaakt moet worden van de nieuwe prioriteiten die B&W bedacht hebben.

Eigenlijk is het merkwaardig, bedacht ik dit alles overziend, dat maar liefst vier GroenLinksers zo’n prominente rol spelen in een kleine niche van de Rotterdamse cultuur. Maar misschien nog wel merkwaardiger is dat we elkaar eigenlijk zelden spreken en nog nooit met elkaar in een achterkamertje hebben gezeten. Als het iemand anders zou opvallen, zou die er zeker een complottheorie op loslaten, maar de praktijk is prozaïscher. We hebben met z’n vieren geen tijd voor een samenzwering.