Hotel Philadelphia

folderRotterdam share-alt
171

Naast Hotel New York is Rotterdam sinds enige tijd ook een Hotel Philadelphia rijk. Het is een mooi viersterrenhotel, vlakbij de Veerhaven, dat geïnitieerd is door Stichting Philadelphia Zorg. In het hotel volgen licht verstandelijk gehandicapten een leer- & werktraject onder begeleiding van professionele horecamensen.

Gisteren was ik er voor het eerst, voor een receptie bij het twintigjarig bestaan van SBAW. De laatste is een van de allerleukste clubs van Rotterdam, waar mensen met een idee terecht kunnen voor kleine beetjes subsidie en advies hoe je een stichting of vereniging opzet. Het nieuwe college van b&w heeft veel geld uitgetrokken om ‘initiatieven van Rotterdammers’ te honoreren. Het is te hopen dat ze nog eens goed kijken naar hoe SBAW tewerk gaat.

calendarclock-o

Stemwijzer

folderPolitiek share-alt
168

Ik was een beetje benauwd voor de stemwijzer deze keer. Ik was namelijk bang dat er ChristenUnie uit zou komen. Dus zette ik voor de zekerheid nog maar eens een extra vinkje bij mijn drugsstandpunt. Of dat het deed, weet ik niet, maar gelukkig kwam er GroenLinks uit.

Net als Selçuk keek ik echter wel met enige verbazing naar het rijtje daarachter. Partij voor de Dieren (terwijl ik toch duidelijk had aangegeven dierenrechten in de grondwet onzin te vinden – hoe kan dit er nou uitkomen als ik op hun belangrijkste issue tegen ben?), SP, D66, ChristenUnie, PvdA, Liberaal Democratische Partij, Ad Bos Collectief. Daarna begon het lijstje van partijen die ik kennelijk te rechts vindt.

calendarclock-o

Groeten uit het rampgebied-to-be

folderRotterdam share-alt
169

De Weenahof staat op instorten, kopt het Rotterdams Dagblad vandaag. Het massieve complex, ooit een probleemgebouw, nu een yuppenflat, staat in u-vorm om de ijshal waar het spoor van Randstadrail deels onderdoor wordt gegraven. Voor de tunnel is gemorreld aan de fundering van de hal.

Enkele bewoners hebben scheuren geconstateerd, maar de gemeente oordeelt dat die niet het gevolg zijn van de werkzaamheden. Een rechtszaak hielp niet, dus dan nu maar via de krant een oproep om de Weenahof onmiddellijk te ontruimen. Het Centrum Beeldende Kunst, dat een depot in het gebouw heeft, is al bezig zijn biezen te pakken, omdat grondwater door de scheuren omhoog komt.

Enfin, mocht dit log plotseling stilvallen, dan weet u waaraan dat ligt.

Update een dag later: nogmaals uitspraak van de rechter, Randstadrail mag gewoon verder gaan. Hoger beroep volgt.

calendarclock-o

Elektromagnetisme, altijd lastig (3)

folderGroenLinks, Technologie share-alt
166

De mastenvrees heeft weer toegeslagen, ditmaal in Meppel. GroenLinkser Willem van Esch sprak onder andere de woorden: “Volgens de Nederlands Gezondheidsraad is 2100 MHZ toelaatbaar. Geen enkele land gaat zo ver. België bijvoorbeeld heeft de norm 800 maal lager!” Als ingenieur heb ik geen flauw idee wat hij hier bedoelt, maar het klinkt dreigend.

In den lande keren steeds meer GroenLinks afdelingen zich tegen UMTS-masten, meestal middels argumenten met een hoog Jomanda-gehalte. Zoals uit de betogen van de Meppelaars blijkt, is het inmiddels een zichzelf vermenigvuldigend verschijnsel geworden. Men wil de masten niet, omdat anderen ze niet willen. Kortom, felicitaties mogen uitgaan naar de campagne Stop UMTS, het zenuwcentrum van de hysterie.

De ironie blijft natuurlijk dat het stoppen van nieuwe masten extra risico’s met zich meebrengt voor mensen die in de buurt van bestaande masten wonen. Lees een eerder logje in het kort hoe dat komt of hier een uitgebreidere weerlegging van de nonsens.

calendarclock-o

Mediabox (1)

folderPersoonlijk share-alt
167

Over UPC vertelde een bevriende directeur van een pensioenfonds me ooit: “Ze wilden dat we in hen investeerden. Dus ik ben langs gegaan voor een presentatie van hun bedrijf. Dat voelde niet goed. Ik vertrouw de mensen daar gewoon niet.”

Datzelfde UPC is al een poosje bezig met een dubieuze actie, waar inmiddels kamervragen over gesteld zijn. Het komt erop neer dat je, na wat schriftelijke spam, ongevraagd een mediabox krijgt toegestuurd waarmee je (duurdere) digitale televisie kunt kijken. Vervolgens word je telefonisch gespamd met de vraag of je hem wilt houden. Wil je dat niet, dan verwacht UPC dat je zelf de doos terugsjouwt naar het postkantoor.

Enfin, zaterdag was ik de klos. Er staat inmiddels een doos in de bergruimte en ik heb een mailtje gestuurd dat ze hem weer mogen komen ophalen. Benieuwd naar de reactie. Iets zegt mij dat dit niet van een leien dakje zal gaan.

calendarclock-otags

Eko-nomie

folderGroenLinks share-alt
164

Vandaag zat bij de Intermediair een folder van GroenLinks. Bruikbaar als poster, met op de achterkant een aantal korte stukjes over vergroening van de economie. Niks mis mee. Sterker nog, hartstikke leuk, verrassend initiatief.

Maar ik heb natuurlijk wel wat te zeiken. Het heeft er alle schijn van dat deze folder gesponsord is. Dat blijkt uit een aantal kortingsbonnetjes voor (groene) bedrijven waarover ook een stukje staat. Dat stukje heeft precies dezelfde opmaak als de rest. Dit nu is een grote journalistieke no-no. Je presenteert door derden betaalde informatie niet op dezelfde manier als je eigen informatie. Dat ondermijnt namelijk de betrouwbaarheid van je eigen verhaal.

calendarclock-o

Orhan Pamuk

folderLiteratuur share-alt
165

In de zomer van 2005 voer ik met een vrachtboot van Haifa naar Athene. Aan boord viel werkelijk helemaal niks te beleven; ik mocht ook maar op een paar plekken komen. Gelukkig had ik ‘Sneeuw’ van Orhan Pamuk. Het boek hield me stevig in de greep, van het naturalistische begin tot het absurde eind. Terrorisme, hoofddoekjes, fel nationalisme, alle explosieve onderwerpen van het hedendaagse Turkije passeerden de revu. En daartussendoor speelde ook nog eens een tragische liefdesgeschiedenis. Het was zo absorberend dat ik weinig oog had voor de passerende Griekse eilanden.

‘Sneeuw’ is Pamuks meest toegankelijke roman. De andere zijn taaier leesvoer. Het leest langzaam, want Pamuk vergt veel concentratie van zijn lezers, maar als je de laatste bladzijde omslaat, heb je wel iets substantieels achter de kiezen. Mijn favoriet is ‘Het nieuwe leven’, ook een liefdesgeschiedenis, maar tegelijkertijd een verwarrende zoektocht naar identiteit. Als lezer raak je de logische draad al snel kwijt en toch blijft het fascineren.

Ongetwijfeld zal het gedoe om zijn persoon hebben meegespeeld bij de toekenning van de Nobelprijs vandaag, maar laat niemand vergeten dat hij ook een echt groot schrijver is.

calendarclock-o

Plussen en minnen

folderGroenLinks, Muziek, Rotterdam share-alt
163

Morgen zijn de eerste algemene beschouwingen van het nieuwe Rotterdamse college. Positief in de begroting is op het eerste gezicht dat de komende vier jaar 200 miljoen euro extra uitgetrokken wordt voor een sociaal programma, met name voor werk, zorg en ‘binding’. Dat laatste is een vage term voor de het verbeteren van de relaties tussen Rotterdammers met de stad en met elkaar. Het valt deels onder de verantwoordelijkheid van GroenLinks-wethouder Orhan Kaya.

Orhan zal zich in zijn beleidsveld participatie de komende jaren vooral richten op taalverwerving, de wet inburgering en het aanmoedigen van burgerinitiatieven. Het gaat om zes tot zeven miljoen euro per jaar. Voor cultuur, Orhans andere beleidsveld, zit er de komende jaren een paar miljoen extra in, met name voor het ‘Huis van de culturele dialoog’. Daarbovenop komt nog eens vijftien miljoen voor de bouw van een urban podium.

Met dat laatste ben ik als voorzitter van Waterfront niet onverdeeld gelukkig. Het faillissement van Nighttown en de financiële strubbels bij Waterfront komen deels voort uit onvoldoende programmeringsgeld om de zalen te vullen. Nog meer zalen erbij zal voor nog meer leegstand zorgen, ben ik bang. Dan heeft Rotterdam er weliswaar een mooi gebouw bij, maar dreigt binnen de kortste keren dezelfde ellende die popnieuwbouw in onder andere Almere, Haarlem, Tilburg, Breda en Zwolle heeft getroffen.

calendarclock-otags,

De grote stilte

folderFilm share-alt
161

De film Into Great Silence, over de Kartuizer monniken die een leven van stilte en contemplatie leiden in de Franse Alpen, duurt minstens een uur te lang. Op een gegeven moment weet je wel dat alles in het klooster met grote toewijding en in een tergend laag tempo plaatsvindt.

Niettemin blijft het fascinerend, zeker voor een politicus die niet zou weten wat hij met zijn leven moest zonder maatschappelijke actie, te zien hoe mensen zich helemaal afzonderen uit de samenleving. Ik meende een lichte vorm van idiotie te herkennen in de ogen van de monniken. Autisme ligt voor de hand. En toch, ik voelde ook bewondering voor de vastbeslotenheid en onthechtheid die de 25 mannen aan de dag leggen. Lang geleden dat ik zo uitvoerig over een film nagepraat heb.

calendarclock-o